Literatura dystopijna, również w wydaniu obrazkowym, od lat stanowi stały podgatunek kultury popularnej. O ile jednak na rynku nie brakuje dystopijnych, głównie postapokaliptycznych, utworów dla ...dorosłych czy starszej młodzieży (young adults), o wiele rzadziej obierają tę konwencję autorzy literatury kierowanej jednoznacznie do młodszego, dziecięcego czytelnika. Jednym z niewielu wyjątków jest autorska, ośmioczęściowa seria komiksowa Marcina Podolca Bajka na końcu świata opublikowana w latach 2017–2023 przez Kulturę Gniewu. Jej bohaterkami są dziewczynka Wiktoria i jej psia przyjaciółka Bajka, które wędrują przez „świat po wielkim wybuchu”, czyli wymarłe i zniszczone krainy pełne wszelkiego rodzaju anomalii w zakresie fauny, flory oraz zjawisk fizycznych. Na poziomie fabularnym wizja przedstawiona w kolejnych częściach serii czerpie pełnymi garściami z posępnego repertuaru postapokaliptycznych wizji znanych z literatury czy filmów dla dorosłych odbiorców. W artykule podjęta zostaje próba prześledzenia w jaki sposób autor scenariusza i rysunków opowiada przygody Wiktorii i Bajki w tym zniszczonym i budzącym grozę świecie w złagodzonej formie dopasowanej do percepcji dziecięcego odbiorcy.
The main objective of the paper is to discuss the theme of apocalypse and post-apocalypse used by popular literature creators. Four types of possible apocalypses will be analyzed and will be ...examinated, each with an example from literature. The sources of contemporary apocalypse and the consequences of introducing the theme into fantastic worlds will also be described. This theme is popular with creators and is also of great interest to the public, especially nowadays.
The conventions of the post-apocalyptic cinema enforce a specific aesthetics, and its visual dominant is often dirt. This element is usually contrasted with the alleged purity of the world before a ...catastrophe. Mad Max: Fury Road (dir. George Miller, 2015) seems to be an example of this strategy. However, the article shows that Miller’s work reveals an interesting ambivalence: suggesting the legitimacy of the dirt-purity opposition typical of the convention, the film simultaneously undermines it. Therefore, in Mad Max: Fury Road we can see three different systems of meaning based on these categories. The first one is a consequence of the accepted convention, the next two show the original author’s vision and represent a successful artistic attempt to overcome the typical perception of some features of the post-apocalyptic world. The article uses elements of Roland Barthes’s semiotic analysis of film, as well as Mary Douglas’s findings on the category of dirt and purity in culture.
Rad se bavi načinima predstavljanja seksualnih odnosa u filmovima na temu postapokalipse. Razmatraju se različiti oblici/vrste seksualnih veza, koje se javljaju u postkataklizmičnom okruženju, u ...odnosu na dva tipa zajednica/društava koja nastaju nakon kraja sveta. Ti filmovi pokazuju koliko je ideja o nagonskoj, prirodnoj, biološkoj seksualnosti raširena u popularnoj imaginaciji – seks je u postapokalipsi predstavljen kao pokretačka sila, na isti način kao što je to i glad.