Przedmiotem artykułu jest opis nazwisk mieszkańców podkrakowskiej wsi Radwanowice w perspektywie diachronicznej (od końca XIV stulecia do czasów najnowszych). Obecnie nazwiska postrzegamy jako jednostki pozbawione znaczenia, służące głównie identyfikacji. W jednostkowym odbiorze są ważnym elementem tożsamości indywidualnej i rodzinnej, w szerszym – przypisują do określonej społeczności lokalnej (narodowej, regionalnej). W świadomości zbiorowej mieszkańców małych i zżytych wiejskich społeczności lokalnych nazwiska stanowią istotny element przynależnościowy do grupy – są swoistym dowodem tożsamości i osadzenia w tradycji. Niniejszy artykuł wpisuje się w badania regionalne. Jest próbą przybliżenia pewnego fragmentu antroponimii małopolskiej i w założeniu ma pokazać powstanie, ewolucję i stabilizację nazwisk określających małą społeczność wiejską. W analizie korzystam z metod wypracowanych na gruncie antropologii historycznej, uwzględniając kontekst – historyczny, społeczny (zróżnicowanie na warstwy społeczne) i gospodarczy. Podstawę materiałową artykuły stanowią najstarsze zapisy źródłowe wyekscerpowane ze średniowiecznych źródeł drukowanych i w głównej mierze zapisy nazwisk pochodzące z rudawskich ksiąg parafialnych. W artykule omówiono prawie dwieście nazwisk używanych przez mieszkańców Radwanowic. Tworzą one swoiste archiwum kulturowe tej społeczności.