Amaç: Yaşam süresinin uzaması, travmatik yaralanmayla başvuran yaşlı hasta sayısında artışa neden olmuştur. Geriatrik hastalarda sık görülen kronik hastalıkların, travma tablosunu ağırlaştıracağı, morbidite ve mortalite artışına sebep olacağı akla yatkın görünmektedir. Çalışmamızda göğüs travması ile takip edilen geriatrik hastalar, genç travma popülasyonu ile mukayese edildi. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2018-Eylül 2018 tarihleri arasında, toraks travması nedeniyle, iki farklı eğitim ve araştırma hastanesine başvuran, tamamı göğüs bilgisayarlı tomografi ile değerlendirilen ve iki göğüs cerrahı tarafından takip edilen hastaların verileri incelendi. Altmış beş yaşından küçük hastalar Grup I, 65 yaş ve üzeri olan hastalar ise Grup II olarak belirlendi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 277 hastanın 209'u (%75,5) Grup I, 68'i (%24,5) Grup II olarak belirlendi. Grup-I' de en sık travma nedeni yüksekten düşme iken 70 (%33,5), Grup II' de 36 hasta (%52,94) ile basit düşme idi ve basit düşme oranı Grup II' de anlamlı oranda yüksek saptandı (p lt;0,001). Grup I hastalarında daha yüksek oranda pnömotoraks izlendiği (p=0,013) ve daha yüksek oranda cilt altı amfizemin bulunduğu görüldü (p lt;0,001). Grup II' de kot fraktürü olan hasta sayısı sayısı Grup I’e göre anlamlı olarak daha fazla idi (p lt;0,001). Grup II' de kafa yaralanması anlamlı oranda yüksek saptandı (p=0,019).  Sonuç: Geriatrik ve genç popülasyonda, torasik travma etiyolojileri önemli farklılıklar göstermektedir. Yaşlı hastalar sıklıkla basit düşme gibi düşük enerjili travmalar ile başvurmakta buna rağmen daha yüksek oranda kot fraktürü ve kranio-fasial kemik kırığı ile karşılaşılmaktadır. Bu hasta grubunda düşük enerjili travmalar dahi, genç hasta nüfusu ile benzer sürede tedavi edilebilmektedir.