Autori obrađuju oblikovanje i značajke zapadne jugoslavenske granice na današnjem teritoriju Slovenije od kraja Prvog svjetskog rata do kraja Drugog svjetskog rata. Opisuju rapalsku granicu koja je pratila razvođe između jadranskog područja i porječja Save; u sjevernom dijelu po Julijskim Alpama, u srednjem dijelu po brdima predalpskog svijeta, a u južnom dijelu po Dinarskom gorju. Nakon sklopljenog dogovora o granici obje su je strane počele utvrđivati. Prvi su s time počeli Talijani dvadesetih godina 20. stoljeća. Do većeg utvrđivanja, poznatog kao „Alpski zid“, na talijanskoj strani došlo je 1931. Na jugoslavenskoj strani slična inicijativa pojavila se sredinom dvadesetih godina, a prije 1935. nije došlo do većeg utvrđivanja, kada su počeli s izgradnjom Rupnikove linije. Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije 1941. Talijani su zajedno s Nijemcima potpisali novi dogovor o svojoj istočnoj granici. Sjeverni dio rapalske granice još uvijek je služio kao državna granica između Italije i Njemačke, a njezin južni dio postao je unutarnja talijanska pokrajinska granica. Nakon Drugog svjetskog rata granica između Italije i Jugoslavije bila je pomaknuta prema zapadu, puno bliže slovenskoj zapadnoj etničkoj granici.