Hepatotropik bir virüs olan hepatit B virüsü (HBV) lenfoid hücrelerde de çoğalma potansiyeline sahiptir. Bu durum HBV enfeksiyonu ile lenfoma arasındaki potansiyel ilişkiyi araştırmaya yöneltmiştir. ...Biz bu çalışmada HBV enfeksiyonunun nisbeten yüksek olduğu Güneydoğu Anadolu bölgesinde Hodgkin lenfoma (HL) ve non-Hodgkin lenfoma (NHL) olgularımızda HBsAg ve AntiHBs sıklığını retrospektif olarak araştırdık. Ocak 1995 ile Aralık 2005 tarihleri arasında 203'ü NHL (%73.6), 73'ü (%26.4) HL tanılı toplam 276 hasta dahil edildi. Toplam 40 hastada HBsAg pozitif saptandı (%14.5). Bu olguların 12 tanesi HL (%16.4), 28'i NHL (%13.7) gurubundaydı. AntiHBs 123 vakada (%44.5) pozitif bulundu 29 (%39.7) HL ve 94 (%46.3 NHL . Son iki yılda 11 lenfoma olgumuz lamivudin proflaksisi almıştır. Bu olgulardan 10'unda viral reaktivasyon bulguları izlenmezken, diffüz büyük hücreli NHL tanılı lamivudin proflaksisi alan bir hastada viral reaktivasyon gelişti. Profilaksi almamış olan bir HL olgumuzda da Anti- HBc IgM pozitifliği ve transaminaz yüksekliğiyle karakterize HBV reaktivasyonu gözlendi. Bizim çalışmamızda lenfoma olgularında HBsAg sıklığı genel popülasyona oranla daha yüksek bulunmasına karşın, HBV ile HL ve NHL'nin olası etyolojik ilişkisini aydınlatmak amacıyla daha geniş prospektif çalışmalar yapılmalıdır. HBV taşıyıcılarında kemoterapi uygulaması öncesinde lamivudin proflaksisi başlanmalı ve kemoterapi bitiminden sonra en az bir yıl devam edilmelidir.
Hepatitis B virus (HBV) is a hepatotrophic virus that have also a potential to replicate in lymphoid cells. This has led to evaluation of potential association between HBV infection and lymphomas. In this study, we retrospectively determined the HBV surface antigen and anti-HBs antibody in Southeastern region of Turkey where the prevalence of this infection is relatively high. A total of 276 patients were recruited, 203 (73.6%) with non-Hodgkin's lymphoma (NHL) and 73 (26.4%) with Hodgkin's lymphoma (HL), in the period of January 1995 and December 2005. In total, 40 (14.5%) patients were positive for HBsAg. Of them, 12 (16.4%) were in HL group and 28 (13.7%) were in NHL group. Anti-HBs antibody was positive in total of 123 patients 29 (39.7%) in HL and 94 (46.3%) in NHL. Eleven patients were taken lamivudine prophylaxis (100 mg po / day) in the last two years. Ten were not developed a reactivation, while one with diffuse large-cell NHL reactivated. Besides, one patients with HL who was not taking prophylaxis developed anti-HBcIgM positive with aminotransferase elevations compatible with acute hepatitis. Although HBsAg positivity was higher in lymphoma patients than in general population in our study, for a possible casual association there is need for prospective studies with wider populations. In conclusion, prophylaxis with lamivudine of HBV carriers is important and treatment should be continued until one year after termination of chemotherapy.
Hairy cell lösemi nadir rastlanan, splenomegali ve pansitopeni ile karekterize klonal, kronik B hücreli lenfoproliferatif bir hastalıktır. Tedavide pürin analogları tercih edilmektedir. HCL ...tedavisinde cladribin'in (2-CdA) etkinliğine rağmen relapslarla karşılaşılabilir. Bu durumda tekrar 2-CdA ile remisyon elde edilebileceği gibi alternatif tedaviler de mevcuttur. Bu makalede merkezimizde tanı konup 2-CdA ile tedavi edilen ve halen takip edilmekte olan HCL olgularımızın tedavi sonuçları bildirildi.
Hairy cell leukemia is a rare, clonal, chronic B cell lenfoproliferative disease characterized by splenomegaly and pancytopenia. Purine analogues are first-line choice of therapy. Although effectivity of treatment is established, relapses may occur. In this state, remission may achieved by a new cycle of 2-CdA or alternative modalities. In this report, we represented the results of our patients with HCL that were treated with 2-CdA and followed up in our center.
Hodgkin Hastalığı tüm lenfomaların yaklaşık %25'ini ve tüm kanserlerin %1'ini oluşturmaktadır. Bu çalışmada kliniğimizde takip ve tedavi edilen Hodgkin lenfomalı hastalar retrospektif olarak ...incelendi. Histopatolojik tanısı ve düzenli kayıtları olan 150 olgu; yaş, cins, histopatolojik alt tipleri ve evreleri bakımından değerlendirildi. Olguların 102'si (%68) erkek, 48'i (%32) kadındı. Medyan yaş 41 (16-73) yıl olarak bulundu. Histolojik alt tiplerine göre; Miks sellüler, nodüler sklerozan, lenfositten zengin ve lenfositten yoksun tip sırasıyla 63 (%42), 37 (%24.6), 25 (%16.6) ve 21 (%14) hastada saptandı. Histolojik alt tipin 4 (%2.7) hastada belirlenemediği görüldü. Evrelere göre hasta dağılımı sırasıyla: Evre I'de 18 (%12) hasta, evre II'de 35 (%23.3) hasta, evre III'de 52 (%34.7) hasta ve evre IV'de 43 (%28.7) hasta mevcuttu. İki hastada ise yeterli evreleme işlemleri yapılamamıştı. SPSS 11.0 istatistik analiz programı kullanılarak değerlendirme yapıldı: 40 yaş altı ve üstü olmak üzere hastalar gruplandırıldığında yaş grupları arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Ayrıca yaş grupları ile histolojik alt tipler arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Sonuç ve yorum: Hodgkin lenfoma erkeklerde daha sık rastlandı (E/K: 2.1). En sık histolojik alt tip mikst sellüler tip olduğu görüldü. Hastaların çoğunluğunun (%63.7) ileri evre (evre III ve IV) olduğu saptandı.
Hodgkins' disease accounts 25% of all lymphoid malignancies and 1% of all cancers. In this study, 150 patients with Hodgkins' disease were reviewed retrospectively and compared according to age, gender, histopathologic subtype and stage of disease. 102 (68%) of patients were male and 48 (32%) were female with a median age of 41 (16-73) years. The frequencies of histopathological subtypes, mixed cellularity, nodular sclerosis, lymphocyte-rich and lymphocytedepletion, were 63 (42%), 37 (24.6%), 25 (16.6%) and 21 (14%), respectively. Histological subtype was not determined in 4 (2.7%) patients. Distribution of patients according to stages were; 18 (12%) patients were in stage I, 35 (23.3%) patients were in stage II, 52 (34.7%) patients were in stage III and 43 (28.7%) patients were in stage IV. Sufficient staging procedure was not performed in two patients. SPSS 11.0 program was used for statistical analyzes. Patients were divided into two groups; older and younger than 40 years age and no statistical significancy was detected between groups. Also there was no significant relation between histopathological subtype and age. In conclusion; Hodgkin disease predominantly seen in males (M/F: 2.1). Mixed celularity HD was the most frequent subtype and 63.7% of our patients were in advanced stage (stage III ve IV).
The association of chronic idiopathic thrombocytopenic purpura (cITP) and thyroid autoimmune diseases (TAD) is a known but an uncommon condition. Celiac disease (CD), which is characterized by ...malabsorption and villous atrophy that occur as a consequence of the ingestion of wheat gluten may also be related to other autoimmune disorders. In this study, we investigated the prevalence of thyroid anti-microsomal (TAMA) and anti-thyroglobulin (TATA) auto antibodies, anti-gliadin (AGA) IgG, IgA, anti-endomisium (EMA) IgG and IgA antibodies in 74 patients with cITP and in 162 healthy controls. TATA positivity was found in 29, and TAMA positivity in 19 out of 74 patients; and in 16 and 18 out of 162 controls respectively (p < 0.0001 and p = 0.005, respectively). TAD was diagnosed in 29 of cITP patients. AGA IgG positivity was found in 17, and IgA was present in five out of 74 patients; and AGA IgG was found in 19, and IgA was detected in 4 out of 162 controls (p = 0.032 and p = 0.143, respectively). EMA IgG positivity was found in six out of 74 patients and in nine out of 162 control subjects (p = 0.566). EMA IgA positivity was found in two out of 74 patients and in one out of 162 controls (p = 0.232). We showed that the prevalence of TAD and related autoantibodies are higher in patients with cITP. We suggest that, patients with cITP should be followed up for development of TAD. In addition, all CD related auto antibodies were found to be more frequent in patients with cITP, but only the AGA IgG reached to the clinical significance. None of the CD related auto antibody positive patients developed clinically manifested CD. Large-scale designed studies are needed to clarify the long-term impact and importance of these CD related auto antibodies in patients with cITP.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IJS, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
Meme kanserinde en sık uzak organ metastaz bölgelerini karaciğer, akciğer, kemik ve beyin oluşturur. Ancak meme kanserinde atipik metastazlar nadir değildir. Meme kanserinde izole pankreas metastazı ...nadiren görülebilmektir. Literatürde izole pankreas metastazı sadece 7 vakada saptanmıştır. Biz burada oldukça nadiren görülen izole pankreas kuyruğuna metastaz yapan meme kanseri olgumuzu sunuyoruz. Dört yıl önce meme kanseri tanısı alan hastamızda rutin takipler sırasında CEA ve Ca15-3 düzeyinde (129 ng/ml (0-4,3ng/ ml) ve 84 U/ml (0-25 U/ml) sırasıyla) artış saptandı. Bununla birlikte hastanın hiçbir şikayeti mevcut degildi ve rutin takipler sırasında karın bilgisayarlı tomografi sinde (BT) 81x79x68 mm nekroz içeren kitle saptandı. Üst gastrointestinal sistem endoskopisi normal olarak değerlendirildi, akciğer BT'de veya kemik sintigrafisinde metastaz saptanmadı. Perkutan transabdominal pankreas kuyruğundaki kitleden yapılan biopsi sonucu meme kanseri metastazı olarak değerlendirildi. Tipik metastaz bölgelerinde metastaz saptanmayan tümör belirleyicilerinde yükseklik saptanan olgularda pankreas gibi atipik metastaz bölgelerinin araştırılması gerektiği kanaatindeyiz.
The most common distant metastasis of breast cancer are detected in liver, lung, bone and brain. However, atypical organ metastasis is not uncommon. Isolated pancreas metastasis can be seen rarely as well. There have been only seven cases described in the literature. Here, we report extremely a rare case of breast cancer, which metastasizes to the pancreas tail. The patient has diagnosed as breast cancer four years ago, gradual increases in serum levels of CEA and Ca15-3 were detected (129 (0-4,3ng/ml) and 84 U/ml (0-25 U/ml) respectively) in routine follow-up. Although she had no symptoms, contrast-enhanced abdominal computerized tomography (CT) scan revealed a mass of 81mm x 79mm x 68mm, with a necrozis in the tail of the pancreas. No other metastatic sites were detected by gastric endoscopy, lung CT scan or bone scintigraphy. Percutan transabdominal biopsy from tail of pancreas was showed that metastasis of breast carcinoma. We propose that, when an increase is detected in tumor markers, such as CA15-3 or CEA, without any detectable metastasis in common metastatic organs, should be investigated other atypical metastatic areas such as pancreas.
Mezotelyoma seröz yüzeylerden kaynaklanan agresif seyirli bir tümördür. Sıklık sırasına göre plevra, periton, tunica
vajinalis ve perikartdan kaynaklanır. Tüm dünyada mezoteloma için asbest ...fiberlerine maruziyet en önemli faktör iken
daha nadir olarak radyasyon ve fibröz zeolit (erionite) diğer etyolojik faktörlerdir. Türkiye'de çevresel asbest maruziyeti
bazı bölgelerde sıktır ve bu bölgelerde mezotelyoma sıklığı diğer bölgelerden belirgin olarak daha fazladır. Güneydoğu
Anadolu bölgesi'de Türkiye'de çevresel asbest liflerine maruziyetin oldukça fazla olduğu bölgelerimizdendir.
2003-2007 yılları arasında Dicle Üniversitesi Tıbbi Onkoloji kliniğinde düzenli takip ve tedavileri yapılmış 45 malign
mezotelyoma tanısı alan olgunun demografik özellikleri, uygulanan tedavi seçenekleri, uygulanan kemoterapi protokoleri
ve tedavi yanıtları retrospektif olarak değerlendirildi.
Olgular değerlendirildiğinde; hastalardan 13 (%28)'ünün şehir merkezinde yaşarken 32 (%72)'inin ise kırsalda yaşamakta
olduğu saptandı. Yirmisekiz (%62.2) hastada plevral mezotelyoma saptanırken, 15 (%33.3) hastada peritoneal
ve 2 (%4.5) olguda perikardial mezotelyoma saptandı. Platin-gemsitabine uygulanan gurupta tedavi yanıtı 6 (%20.6)
olguda saptanırken, platin-pematraksat uygulanan gurupta tedavi yanıtı 5 (%31.25) olarak saptandı.
Mesotelyoma Güneydoğu Anadolu bölgesinde diğer bölgelerden çok daha sık görülmektedir ve bu bölgede halen önemini
korumaktadır. Mezotelyoma olgularında kemoterapi çoğunlukla palyatif amaçlı uygulanmaktadır. Ancak literatürdeki
yanıt oranları yeni tedavi seçenekleri ile dahi oldukça düşük iken bizim olgularımızın tedavi yanıtları literatürden
belirgin olarak daha düşüktür.
Malignant mesothelioma (MM) is an aggressive tumor, which was originated from serous membranes. The most frequent
malignant mesothelioma types are originated from pleura, peritoneum, tunica vaginalis of testis and pericard
ium respectively. The most frequent etiologic factor is asbestosis but rarely radiation or fibrous zeolit have been etiologic
factors. MM is endemically present in some regions of Turkey including several provinces in the southeast region
of the country, as a result of exposure to environmental fibrous minerals. We were analysed demographic principals,
treatment options, chemotherapy protocols and treatment responses of 45 MM patients retrospectively who presented
at the medical oncology division of the Dicle University Hospital in Turkey between 2004 and 2007.
When we were retrospectively analysed our patients; 13 (28%) of them have been living in city center and 32 (72%)
have been living in rural area. We saw any treatment responses; 6 (26%) in platin-gemcitabine and 5 (31.25%) in platin-
pemetrexed were detected.
In southeast region of Turkey, prevalence of MM is more than other regions of Turkey and also it is an important disease
for southeast region of Turkey. Chemotherapy have been used for paliative treatment in MM. Treatment responses
are very low with new agents in the literature. However, treatment responses in our patients are worse than literature.
Hemofili A ve B, erkeklerde klinik belirti ve bulguların gözlendiği, herediter, X'e bağlı resesif kalıtımla geçen pıhtılaşma bozukluklarıdır. Önceki yıllarda hemofili hastalarında rastlanan en önemli ...tedavi komplikasyonu viral enfeksiyondu, fakat bu problem günümüzde temin edebildiğimiz modern faktör konsantrelerinin geliştirilmesiyle çözülmüştür. Bununla birlikte, batı ülkelerinde olduğu gibi kullanılan faktör konsantrelerine karşı inhibitör gelişmesi en ciddi sorundur. Bu çalışmamızda Güneydoğu Anadolu bölgesi Dicle Üniversitesi Hematoloji polikliniklerinde takip ve tedavide edilen erişkin ve çocuk 73 hemofili hastasında inhibitör gelişme oranın değerlendirilmesi amaçlandı. Olguların 62'si (%85) hemofili A, 11'i (%15) hemofili B hastasıydı. Hemofili A olgularının 41'i ağır (%66.2), 17'si orta şiddette (%27.4), hemofili B olgularının ise 7'si ağır (%63.6), 3'ü orta şiddette (%27.3) hemofili hastasıydı. Sadece bir ağır hemofili A olgusunda yüksek titreli (17 BU/ml) inhibitör pozitifliği tespit edildi. Hemofili B olgularının ise hiçbirinde inhibitör saptanmadı. İnhibitör sıklığı daha önce Türkiye genelinden bildirilen orandan düşüktü. Bu düşük inhibitör sıklığından sorumlu en önemli nedenin hastaların kanamalarının tedavisinde genellikle taze donmuş plazma kullanımı olduğunu düşünmekteyiz.
Hemophilia A and B are inherited, X chromosome linked coagulation disorders that characterized by clinical signs and symptoms seen in males. The most important treatment related complication was viral infection in the past years, but this problem is overcoming by developing of modern factors concentrate which are available in the market, nowadays. However, developing inhibitor against concentrated factors that used is the most important problem, as in western countries. In this study, we aimed to evaluate the inhibitor developing rate in 73 hemophiliac pediatric and adult patients who have treated and followed up in Dicle University hematology polyclinics in Southeastern Anatolia. 62 (85%) of cases were hemophilia A and 11 (15%) were hemophilia B. Of hemophilia A patients 41 (66.2%) had severe and 17 (27.4%) had moderate disease. The same rates were 7 (63.6%) and 3 (27.3%) in hemophilia B patients, respectively. Only one patient (2.4%) with severe hemophilia A had high titrate of inhibitor positivity (17 BU/ml). Inhibitor was present in any of hemophilia B patients. This rate was lower than previously reported data from community of Turkey. We proposed that the most important cause of this low frequency of inhibitor is using fresh frosen plasma in treatment of those patients with bleeding.
