This research investigates the concept of spatial identity by examining its definitions and Plato’s Allegory of the Cave, as well as Michel Foucault’s concept of heterotopia, to explore the ...relationship between the physical and digital worlds. To analyze the concept of spatial digital identity, we conducted a literature review of academic articles and case studies that focus on the intersection of digital technology and spatial identity. Using a thematic approach, we identified key themes regarding the influence of digital technology on physical spaces and its impact on spatial identity. Through a case study of Times Square, we examined the role of the digital world in shaping spatial identity, paying particular attention to the impact of urban screens, social media, online interactions, and digital applications. The study highlights the importance of considering the digital world in the planning, design, and use of public spaces, as it plays a critical role in shaping their spatial identity. Finally, the research highlights the importance of being aware of the impact of the digital world on spatial identity in order to develop a comprehensive and integrated approach to the design of public spaces in the contemporary world.
To, da otroci uporabljajo tehnološke naprave, je danes nekaj običajnega, hkrati pa so zaradi tega otroci manj prisotni na mestnih prostorih. Čeprav v mestu razvijajo socialne, umske, učne in druge ...spretnosti, mnogi iz različnih razlogov ne sodelujejo pri tem. Za vpetost otrok v mestni prostor je torej ključno, kako je prostor v njihovem fizičnem mestu oblikovan in kakšna je interakcija otrok s takim mestnim prostorom. V otrokom prijaznem mestu se lahko za večjo vpetost otrok uporabijo sodobna orodja, kot je razširjena resničnost, ta otrokom pomaga izboljšati komunikacijske veščine, poleg tega spodbuja razvoj prostorskih zaznav ter telesnih in socialnih spretnosti v fizičnem in digitalnem svetu. Avtorja v članku proučujeta različne aplikacije in pri vsaki analizirata značilnosti, na podlagi katerih je lahko mesto prijaznejše otrokom. Razširjeno resničnost predstavita kot eno izmed orodij, zaradi katerih so mesta lahko otrokom prijazna, tj. postanejo družbeno vključujoča mestna okolja, v katerih se otroci igrajo, preživljajo prosti čas in odraščajo.
Today, the use of technological devices is commonplace among children, which has also diminished children’s presence in the city. Although children, as novel citizens, develop some of their skills ...(such as social, mental, and educational skills) in the city, many children face some kind of city exclusion. Therefore, the way the physical environment of their city is shaped and how children interact with it plays a principal role in child engagement. A child-friendly city can be a place to engage children using contemporary tools such as augmented reality (AR), which helps children communicate better and fosters abilities such as spatial cognition and physical and social skills in the physical and digital world. This study explores various examples and analyses the child-friendly city features of each. This article presents AR and its capabilities as a potential tool utilized in the city to pave the way toward a child-friendly mediated city – an inclusive social urban environment where children play or spend their leisure time and effectively mature into adulthood.
Abstract Subsistence fishing is a confusing and heterogeneous fishery construct. Even so, its connection to human protection compels us to analyze it through the lens of human rights. Using the case ...of Chile due to its legal peculiarities, we aim to determine the scope of the Chilean legislation on subsistence fishing, integrating international treaties on human rights, case law, and reports from United Nations agencies regarding three issues. First, we examine how the Chilean legislation relates to the right to food and the promotion of decent social conditions. Next, we explain why the prohibition of riggings and propulsion enables us to identify economically precarious users and how this prohibition is related to vulnerabilities and poverty as human rights concepts. Finally, we show how the property of indigenous peoples and the culture of fisherfolk populations could impose their inclusion and preferences in access to subsistence fishing resources. Considering the results, we hold that human rights help to clarify the understanding of it and propose partial amendments to the Chilean legislation on subsistence fishing. But, above all, they introduce protection standards that allow us to see such legislation not as a mere derivation of state privilege, but as an attempt to foster a situation of equality: an affirmative action. We conclude by presenting a conceptual approach for Chilean subsistence fishing, suggesting that it could help to unveil new objectives and rights in fishing, and even influence the understanding of natural resource allocation.
Resumo A pesca de subsistência é um construto pesqueiro confuso e heterogêneo. Apesar disso, suas referências à proteção humana nos obrigam a analisá-la sob a ótica dos direitos humanos. Usando o caso chileno, por suas peculiaridades legais, o objetivo deste artigo é ajudar a determinar o alcance de sua legislação acerca da pesca de subsistência, integrando tratados de direito internacional dos direitos humanos, jurisprudência e relatórios de agências das Nações Unidas. Primeiro, examinamos como essa legislação se articula com o conteúdo do direito à alimentação e promove condições sociais decentes. Explicamos, na sequência, por que as proibições das artes da pesca e propulsões permitem identificar usuários economicamente precários e como tais proibições se relacionam com as vulnerabilidades e a pobreza como conceitos dos direitos humanos. Por fim, mostramos como a propriedade dos povos indígenas e a cultura das populações de pescadores poderiam impor inclusão e preferências de acesso aos recursos da pesca de subsistência. Considerando os resultados, sustentamos que os direitos humanos ajudam a esclarecer e alterar parcialmente o entendimento da pesca de subsistência chilena, mas principalmente estabelecem padrões de proteção que descartam essa legislação como mera derivação do privilégio estatal e sugerem que ela é uma tentativa de acesso a uma situação de igualdade: uma ação afirmativa. Concluímos apresentando uma abordagem conceitual para a pesca de subsistência chilena, sugerindo sua utilidade para serem reconhecidos novos objetivos e direitos pesqueiros e ainda para influenciar a compreensão da alocação de recursos naturais.
Nowadays technology has become an essential component in our urban environments. The mediated city is a concept that takes advantage of various kinds of technology to enhance the functional ...efficiency of daily urban life. Augmented spaces are one of the main elements of mediated cities which use Augmented Reality (AR) to facilitate communication and interaction between digital and physical spaces. Children, as users of augmented spaces, have the potential to explore mediated cities using various AR-enabled accessories. This ability gives children the opportunity to get a closer sense of connection to their city and experience place attachment which is the emotional bond formed between themselves and the place. This paper explores three case studies that exhibit how children use AR technology to develop various skills. Our goal is to promote AR as a contemporary tool that helps children better perceive and experience the feeling of place attachment in their city.
Hoy en día la tecnología se ha convertido en una componente esencial de nuestros entornos urbanos. La ciudad mediada es una realidad que aprovecha diversos tipos de tecnologías para mejorar la ...eficacia de la vida urbana cotidiana y revelar otros modos de vida posibles. Los espacios aumentados emergen como elementos vertebradores de estas ciudades, utilizando la realidad aumentada (RA) para facilitar la comunicación y la interacción entre lugares digitales y físicos. La ciudad puede volver a ser aquel lugar donde niños y niñas juegan y desarrollan sus habilidades físicas y sociales. Frente a las tendencias de ocio infantil que fomentan el sedentarismo y otros hábitos poco saludables, las nuevas tecnologías constituyen una oportunidad para que los menores recuperen la experiencia urbana del juego. Además, la interacción de los menores con su entorno urbano propicia el desarrollo de apego al lugar, un vínculo emocional y afectivo que define la relación existente entre los sujetos y el lugar que habitan. Para el desarrollo de esta tesis resulta central incorporar al diseño de la ciudad las condiciones inducidas desde la ciudad mediada. Este artículo explora la tecnología de la realidad aumentada como estrategia de reactivación del espacio público para los menores, proporcionándoles una forma nueva de interactuar con su ciudad y, en consecuencia, de fomentar el sentimiento de apego al lugar. Junto al planteamiento teórico, se exponen tres casos de estudio que muestran cómo los menores juegan con aplicaciones de realidad aumentada y cómo esta tecnología es susceptible de propiciar el desarrollo de habilidades afectivas relacionadas con la percepción infantil del espacio urbano.
Finalizada la Revolución Digital del siglo XX, la tecnología locative media georreferencia en nuestros días la capa digital y se afana en la construcción de la ciudad aumentada. Su acceso y ...percepción por la ciudadanía se produce a través de los dispositivos electrónicos en cuyo modelo de comunicación de máxima interacción destaca el concepto de cuarta pared. A la vista del incremento del determinismo tecnológico en las sociedades hiperconectadas, esta investigación pone énfasis en la naturaleza de la cuarta pared desmintiendo algunos aspectos tecnológicos que desde una excedida tecnofilia se han presentado como pioneros. Aquí se muestra cómo la topología de este elemento mediador guarda analogía con ciertos episodios acontecidos en el campo de las artes. Como precedentes analógicos se rescatan las escenografías barrocas de Giovanni Battista Aleotti y Vicenzo Scamozzi, por subvertir la cuarta pared y redefinir el límite entre la ficción y la realidad; entre el dominio digital y el físico, si extendemos la analogía a los entornos aumentados de nuestros días.
La injerencia de la capa digital geolocalizada en el territorio implica la inauguración de una nueva naturaleza artificial, denominada entorno aumentado (EA). El diseño y construcción de este paisaje ...emergente, de ecología híbrida física y digital, se fundamenta en la interacción en red entre campos de sensores y actuadores. En el escenario contemporáneo, apremia la necesidad de explorar los síntomas de este acontecimiento que parece redefinir el futuro de nuestras ciudades. Este texto anticipa un modelo que estructura el entorno sensorial del EA y aporta una colección de casos de estudio de tres paisajes concretos.
La hegemonía y la proliferación de las tecnologías digitales ha producido la emergencia de una realidad compleja donde cohabitan lo físico y lo digital. En este contexto la cartografía se presenta ...como un proceso de comunicación de datos vinculados al territorio, visualizados en las interfaces de los dispositivos digitales de los habitantes. El artículo explora cómo a través de la nueva relación humano-máquina emergen nuevas prácticas cartográficas interactivas a través de las cuales el usuario aporta una capa informacional sobre la descripción territorial inicial cuyas dinámicas operativas le permiten compartirla con otros usuarios conectados. En un estadio más avanzado, y mediante la retroalimentación del mensaje cartográfico, la cartografía digital se presenta como una herramienta táctica para la interacción del habitante con el territorio, renovando los vínculos que los unen entre sí y con el resto de la multitud conectada.
La incorporación progresiva a la vivienda de entornos aumentados digitalmente transforma irremisiblemente los estándares domésticos heredados. La casa aumentada y expandida en la ciudad participa de ...una ecología digical (digital + física) mediada por la tecnología, cuyos síntomas promueven la disolución de los límites programáticos, la fragmentación de los modos de vida y la aparición de nuevos agentes domésticos. Sin embargo, y a pesar de esta progresiva digitalización, se desconocen tanto el alcance de los efectos ocasionados por la sobreexposición a las pantallas, circunstancia radicalizada con ocasión del confinamiento obligado por la pandemia COVID-19, como la naturaleza de los nuevos modelos domésticos. Este artículo amplía la epistemología de la vivienda aumentada digitalmente, aportando una revisión de su domesticidad digical desde tres variables como son el lenguaje, la interfaz y la ecología. Desde este enfoque se acomete un análisis comparado de tres prototipos pioneros, con la intención de esclarecer la topología de su capa digital y su modelo de comunicación.