With a consideration of the key concepts of housing, landscape, and roads, this study discusses a number of housing areas in Ankara that are planned, designed, and add value to the city. The ...intention of the study is to better understand integrated design decisions on housing, landscape and roads, by examining the original drawings and conceptual proposals of selected project designers. The research takes an analytical reading of a period starting from the Early Republican area, when the road was conceptualized as the public space of the house, to the current state where the interface between the housing area and the road is mostly obstructed. Providing a consideration of three historical periods, the article mainly focuses on Demirtas Kamcil and Rahmi Bediz's Israel houses, Fatin Uran's Ilbank blocks, and Altug-Behruz Cinici's Sincan Elvankoy mass housing complex projects. It intends to deduce the common ground of these projects with different contexts, scales, and spatial organizations in order to lay the necessary knowledge ground for alternative design and planning approaches in the constitution of the housing-landscape-road relationship, which appear to be widely lost today. Appear to be widely lost today. Keywords: Planning, Housing, Landscape, Road, Interface, Ankara Bu calismada, yapili cevreyi sekillendiren konut, peyzaj, yol iliskisi uclu bir cercevede ele alinarak Ankara'da planlanmis, tasarlanmis ve kente deger katan secili konut alanlari tartismaya acilmistir. Ilgili projelerin tasarimcilarina ait ozgun cizim ve fikirlerin incelendigi arastirmada; konut, peyzaj ve yola dair butuncul kararlar irdelenmistir. Erken Cumhuriyet Donemi'nde yolun konutun kamusal alani olarak kavramsallastirildigi planlama anlayisindan, bugun yol ile iliskisini buyuk olcude perdeleme arayuzu uzerinden kuran konut alanlarinin insasina uzanan surece dair cozumsel bir okuma ortaya konulmustur. Erken Cumhuriyet Donemi, 1950'lerden 1980'lere uzanan donem ve 1980'ler ve sonrasina vurgu yapilan makalede, agirlikli olarak Demirtas Kamcil ve Rahmi Bediz'in Israil Evleri, Fatin Uran'in Ilbank Bloklari ile Altug ve Behruz Cinici'nin Sincan Elvankoy Toplu Konut Yerleskesi projelerine odaklanilmistir. Farkli baglam, olcek ve mekansal cozumlerle uretilen bu projeler, ortak noktalari uzerinden ele alinmistir. Boylelikle, gunumuzde buyuk olcude yitirilmis konut, peyzaj ve yol oruntusune dair alternatif tasarim ve planlama yaklasimlarini uretmek icin gerekli bilgi altyapisi olusturulabilecektir. Anahtar sozcukler: Planlama, Konut, Peyzaj, Yol, Arayuz, Ankara
The network of roads, settlements and the distribution of the tumuli that constitute the unique cultural landscape of Central Anatolian are primary indicators of the determinacy of natural topography ...and water elements, as well as the spatial continuities that have been enduring since Antiquity. Ankara Tumuli can be defined within this framework as elements of a cultural landscape that has regional expanse. To properly evaluate the significance of the Ankara Tumuli visible in the city, they must not be viewed as merely isolated structures, but with careful consideration of their entire urban and regional context. Ankara Tumuli have been researched and documented since the end of the 19th century, with about twenty tumuli to the west of the city center being studied and excavated during the Republican era. Due to increasing urbanization after the 1950s, increasing numbers of tumuli in urban areas were either destroyed, or became forgotten as they lost their primary visual characteristics. Nevertheless, research conducted since the 2010s has used historical photographs and maps to recreate the original appearances of the tumuli, while documentary evidence has enabled previously unknown tumuli to be located. This study explores how Ankara tumuli were transformed from the 1930s due to urban development. This is the period within which, along with other environmental elements, the tumuli exhibited original formal features that can be seen and contribute to the today's urban spatial structures. The theoretical framework presented by the current landscape and conservation discourses; and exemplary cases of preserved tumulus areas; were therefore investigated in this context. Departing from the extracts, the transformation of tumulustopography- urbanscape relations was evaluated through a proposed urban experience route among the still visible Western Tumuli.
The network of roads, settlements and the distribution of the tumuli that constitute the unique cultural landscape of Central Anatolian are primary indicators of the determinacy of natural topography ...and water elements, as well as the spatial continuities that have been enduring since Antiquity. Ankara Tumuli can be defined within this framework as elements of a cultural landscape that has regional expanse. To properly evaluate the significance of the Ankara Tumuli visible in the city, they must not be viewed as merely isolated structures, but with careful consideration of their entire urban and regional context. Ankara Tumuli have been researched and documented since the end of the 19th century, with about twenty tumuli to the west of the city center being studied and excavated during the Republican era. Due to increasing urbanization after the 1950s, increasing numbers of tumuli in urban areas were either destroyed, or became forgotten as they lost their primary visual characteristics. Nevertheless, research conducted since the 2010s has used historical photographs and maps to recreate the original appearances of the tumuli, while documentary evidence has enabled previously unknown tumuli to be located. This study explores how Ankara tumuli were transformed from the 1930s due to urban development. This is the period within which, along with other environmental elements, the tumuli exhibited original formal features that can be seen and contribute to the today's urban spatial structures. The theoretical framework presented by the current landscape and conservation discourses; and exemplary cases of preserved tumulus areas; were therefore investigated in this context. Departingfrom the extracts, the transformation of tumulustopography-urbanscape relations was evaluated through a proposed urban experience route among the still visible Western Tumuli. Keywords: Cultural landscape, Urban experience, Tumulus, Ankara Ic Anadolu cografyasi ozgun kulturel peyzajinda yerlesim aglari, yol aglari ve tumuluslerin dagilimi, dogal topografya ve su ogelerinin belirleyiciligini ve Antik Donem'den beri suregelen mekansal sureklilikleri imlemektedir. Bu cercevede, Ankara Tumulusleri bolgesel olcekte sureklilik arz eden bir kulturel peyzajin, bugun Ankara kenti sinirlari ve tarih icindeki yerlesim alanini betimleyen topografik canak formu icinde kalan ogeleri olarak tanimlanabilir. Ankara Tumuluslerinin bu sureklilikler kapsaminda degerlendirilmesi, oncelikle kente ve bolgeye ait degerler olarak gorulmelerini, sonrasinda ise kent ve cevresine kapsamli bir bakisi gerekli kilar. Ankara Tumulusleri, 19. yuzyil sonundan itibaren arastirilmis ve belgelenmis, Cumhuriyet'le birlikte ise kent merkezinin batisinda kalan yirmi kadar tumulus, arastirma ve kazilarla ele alinmistir. 1950'lerden sonra kentlesmenin hizlanmasi ve yayginlasmasiyla kent sahnesinden silinmeye baslayan tumulusler, gunumuze sayica azalmis ve tahrip olmus, baslica ozellikleri olan gorsel iliskiler kurgusunu buyuk olcude kaybetmis ve cogunlukla bilinmeyen degerler olarak kalmistir. Bununla birlikte 2010'lardan bu yana devam etmekte olan arastirmalarda tumuluslerin ozgun gorunumleri tarihi fotograflar ve haritalar uzerinden arastirilmakta ve bu gorsel belgelerde daha once varligi bilinmeyen tumulusler tespit edilmektedir. Bu arastirmada, Ankara Tumuluslerinin cevresel ogelerle birlikte ozgun form ozelliklerini sergiledikleri 1930'lardan gunumuze kentsel gelisim surecleri icinde nasil donustukleri ve bugun kent kurgusu ve yasamina kamusal alanlar olarak nasil katkilar koyabilecekleri sorularina cevap aranmaktadir. Bu baglamda, guncel peyzaj ve koruma soylem ve pratiklerinin sundugu teorik cerceve irdelenmis, A187koruma altinda olan ornek tumulus alanlari incelenmistir. Bu edinimler isiginda tumulus-topografya-kent iliskilerinin donusumu, varliklari izlenebilen Bati Tumulusleri alaninda onerilen bir kentsel deneyim rotasi uzerinden degerlendirilmistir. Rota uzerinde deneyimlenen gorsel iliskiler 1930'lardan gunumuze uc donemdeki seri goruntuler ve bes donemdeki kesitlerle ortaya konulmustur. Bu kapsamda, tumulus alanlarinin sundugu kentsel potansiyeller tartismaya acilmistir. Anahtar sozcukler: Kulturel peyzaj, Kentsel deneyim, Tumulus, Ankara
With a consideration of the key concepts of housing, landscape, and roads, this study discusses a number of housing areas in Ankara that are planned, designed, and add value to the city. The ...intention of the study is to better understand integrated design decisions on housing, landscape and roads, by examining the original drawings and conceptual proposals of selected project designers. The research takes an analytical reading of a period starting from the Early Republican area, when the road was conceptualized as the public space of the house, to the current state where the interface between the housing area and the road is mostly obstructed. Providing a consideration of three historical periods, the article mainly focuses on Demirtaş Kamçıl and Rahmi Bediz's Israel houses, Fatin Uran's İlbank blocks, and Altuğ-Behruz Çinici's Sincan Elvanköy mass housing complex projects. It intends to deduce the common ground of these projects with different contexts, scales, and spatial organizations in order to lay the necessary knowledge ground for alternative design and planning approaches in the constitution of the housing-landscape-road relationship, which appear to be widely lost today. Appear to be widely lost today.
Bu çalışmada, yapılı çevreyi şekillendiren konut, peyzaj, yol ilişkisi üçlü bir çerçevede ele alınarak Ankara’da planlanmış, tasarlanmış
ve kente değer katan seçili konut alanları tartışmaya ...açılmıştır. İlgili projelerin tasarımcılarına ait özgün çizim ve fikirlerin incelendiği
araştırmada; konut, peyzaj ve yola dair bütüncül kararlar irdelenmiştir. Erken Cumhuriyet Dönemi’nde yolun konutun kamusal
alanı olarak kavramsallaştırıldığı planlama anlayışından, bugün yol ile ilişkisini büyük ölçüde perdeleme arayüzü üzerinden kuran
konut alanlarının inşasına uzanan sürece dair çözümsel bir okuma ortaya konulmuştur. Erken Cumhuriyet Dönemi, 1950’lerden
1980’lere uzanan dönem ve 1980’ler ve sonrasına vurgu yapılan makalede, ağırlıklı olarak Demirtaş Kamçıl ve Rahmi Bediz’in
İsrail Evleri, Fatin Uran’ın İlbank Blokları ile Altuğ ve Behruz Çinici’nin Sincan Elvanköy Toplu Konut Yerleşkesi projelerine
odaklanılmıştır. Farklı bağlam, ölçek ve mekânsal çözümlerle üretilen bu projeler, ortak noktaları üzerinden ele alınmıştır.
Böylelikle, günümüzde büyük ölçüde yitirilmiş konut, peyzaj ve yol örüntüsüne dair alternatif tasarım ve planlama yaklaşımlarını
üretmek için gerekli bilgi altyapısı oluşturulabilecektir.
İç Anadolu coğrafyası özgün kültürel peyzajında yerleşim ağları, yol ağları ve tümülüslerin dağılımı, doğal topoğrafya ve su
ögelerinin belirleyiciliğini ve Antik Dönem’den beri süregelen mekânsal ...süreklilikleri imlemektedir. Bu çerçevede, Ankara
Tümülüsleri bölgesel ölçekte süreklilik arz eden bir kültürel peyzajın, bugün Ankara kenti sınırları ve tarih içindeki yerleşim alanını
betimleyen topoğrafik çanak formu içinde kalan ögeleri olarak tanımlanabilir. Ankara Tümülüslerinin bu süreklilikler kapsamında
değerlendirilmesi, öncelikle kente ve bölgeye ait değerler olarak görülmelerini, sonrasında ise kent ve çevresine kapsamlı bir bakışı
gerekli kılar. Ankara Tümülüsleri, 19. yüzyıl sonundan itibaren araştırılmış ve belgelenmiş, Cumhuriyet’le birlikte ise kent merkezinin batısında
kalan yirmi kadar tümülüs, araştırma ve kazılarla ele alınmıştır. 1950’lerden sonra kentleşmenin hızlanması ve yaygınlaşmasıyla
kent sahnesinden silinmeye başlayan tümülüsler, günümüze sayıca azalmış ve tahrip olmuş, başlıca özellikleri olan görsel ilişkiler
kurgusunu büyük ölçüde kaybetmiş ve çoğunlukla bilinmeyen değerler olarak kalmıştır. Bununla birlikte 2010’lardan bu yana
devam etmekte olan araştırmalarda tümülüslerin özgün görünümleri tarihî fotoğraflar ve haritalar üzerinden araştırılmakta ve bu
görsel belgelerde daha önce varlığı bilinmeyen tümülüsler tespit edilmektedir.
Bu araştırmada, Ankara Tümülüslerinin çevresel ögelerle birlikte özgün form özelliklerini sergiledikleri 1930’lardan günümüze
kentsel gelişim süreçleri içinde nasıl dönüştükleri ve bugün kent kurgusu ve yaşamına kamusal alanlar olarak nasıl katkılar koyabilecekleri
sorularına cevap aranmaktadır. Bu bağlamda, güncel peyzaj ve koruma söylem ve pratiklerinin sunduğu teorik çerçeve
irdelenmiş, koruma altında olan örnek tümülüs alanları incelenmiştir. Bu edinimler ışığında tümülüs-topoğrafya-kent ilişkilerinin
dönüşümü, varlıkları izlenebilen Batı Tümülüsleri alanında önerilen bir kentsel deneyim rotası üzerinden değerlendirilmiştir. Rota
üzerinde deneyimlenen görsel ilişkiler 1930’lardan günümüze üç dönemdeki seri görüntüler ve beş dönemdeki kesitlerle ortaya
konulmuştur. Bu kapsamda, tümülüs alanlarının sunduğu kentsel potansiyeller tartışmaya açılmıştır.
