U radu su prikazane kliničke osobenosti Stillove bolesti sa javljanjem u odrasloj dobi u 10 muškaraca i 2 žene. Svi bolesnici su zadovoljili kriterijume ARA i kriterijume nedavno usvojene EULAR-a i ...SZO 1977. godine u Oslu. Bolest je počela posle 16. godine života. U svih bolesnika se jevio artritis (poliartritis, oligo ili pak monoartritis). Jedanaest bolesnika je imalo dugotrajnu febrilnost (najčešće intermitentnog tipa). Kožne promene je imalo 8 bolesnika, dok je limfadenopatiju imalo 6 bolesnika. Devet bolesnika je imalo splenomegaliju, a hepatomegaliju samo tri bolesnika. Karditis se javio u dva bolesnika, dok su poliserozitis imala četiri bolesnika. Bolest je naginjala spontanim remisijama i recidivima uli bolesnika. Svih dvanaest bolesnika je imalo pozitivne nespecifične reakcije akutne faze zapaljen ja. Leukocitozu i trombocitozu je imalo 10 bolesnika. Povišena alkalna fosfataza se jevila u 8 bolesnika, a negativne testove na reumatoidne faktore je imalo čak 10 bolesnika. Zavisno od nađenih poremećaja, bolesnici su lečeni u početku bolesti nesteroidnim antireumatskim lekovima (NSAL), antibioticima, hlorokinom, imunosupresivnim lekovima — sa različitim dejstvom.
U ovom radu prikazana je klinička slika jedne veoma retke bolesti, sekundarne amiloidoze, kao komplikacije juvenilnog hroničnog artritisa u odraslih. Sekundarna amiloidoza je jedna od najtežih ...komplikacija juvenilnog hroničnog artritisa u odraslih i stoji na prvom mestu kao uzrok smrtnosti. Njena učestalost varira od ispod 1 % u Sjedinjenim Američkim Državama i Australiji do 18 % u Poljskoj, dok se u većini zemalja Evrope javlja u oko 7 — 8 %. U prošeku se javlja posle 8 — 10 godina od početka zapaljenja zglobova. Prvi klinički simptomi bolesti su abdominalni bolovi, ponekad sa dijarejom, testasti otoci na potkolenicama, hipertenzija, uvećanje jetre i slezine. Prikazana je klinička slika sekundarne amiloidoze u dva bolesnika. Prvi bolesnik je umro 4,5 godine posle ispoljavanja nefrotskog sindroma u bubrežnoj insuficijenciji, dok je drugi umro od sekundarne amiloidoze koja je nastupila akutno 5 godina posle početka bolesti koja je bila nepotpuno kontrolisana zlatom, malim dozama prednisona i diklofenaka.
This study was undertaken to determine the influence of single intra-articular or intra muscular injections of methylprednisolone acetate on the hypothalamic-pituitary-adrenal axis.
Twenty-one ...patients with rheumatic disease who had never been treated with systemic glucocorticoids and had not received local injections of these agents for the preceding 2 months, were given 40 mg of methylprednisolone acetate. Group I (11 patients) received one intra-articular injection into the knee, and Group II (10 patients) received the same dose intramuscularly.
In Group I, serum cortisol levels were significantly decreased 24 hours after injection (228.2 +/- 8.7 nmol/L versus 193 +/- 16.3 nmol/L; P < 0.05). Serum cortisol levels were decreased in 9 of the 11 patients, by an average of 21.5%. Two patients' levels were below 138 nmol/L, which is considered to be the lower limit of normal range. Serum cortisol levels were below normal range in 3 patients 72 hours after intra-articular steroid injection. In Group II, serum cortisol levels were significantly decreased at 72 hours after injection (239.6 +/- 10.3 nmol/L versus 175.6 +/- 21.4 nmol/L; P < 0.01). Three patients' levels were below normal. By 72 hours postinjection, serum cortisol concentrations in 9 of 10 patients were decreased by an average of 31% compared to preinjection values.
The present study suggests that decreased adrenocortical secretion, as reflected in depressed cortisol levels, can result from a single, low-dose, intra-articular or intramuscular injection of depot corticosteroids.
PDF