Afganistan Anayasası’nda İnsan Hakları Yasir Rashid; Alaeddin Yalçınkaya
Strategic public management journal,
12/2020, Letnik:
6, Številka:
12
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Afganistan'daki insan hakları konusunun, özellikle 11 Eylül olaylarından sonra, küreselleşme bağlamındaki boyutları söz konusudur. 1924-2004 arasında Afganistan'da altı anayasa değişikliği ...yaşanmıştır. 2004 Anayasası, ülkenin hukuk tarihinde önemli bir dönüm noktası olup Türk ve İslam dünyasında da önde gelenlerdendir. Bu anayasa, medeni ve siyasi hakları koruma yanında uluslararası sözleşmeler doğrultusunda sosyal, ekonomik ve kültürel hakları da desteklemektedir. Bu bağlamda, 2001 Bonn Konferansı’nda insan haklarının önemi vurgulanmış ve yeni Afganistan anayasal düzeninin insan hakları komisyonuna saygı duymasını zorunlu kılmıştır. Buna karşın, Batılı ülkelerce finanse edilen komisyonun faaliyetleri, Afganistan halkı tarafından Batılı bir proje olarak görülmüş ve muhafazakar Afganların karşı çıkmıştır. Öte yandan liberal Afganlar ise bu gelişmeleri toplumsal adalet için önemli bir fırsat olarak kabul etmişlerdir. Bu makalede, insan hakları kavramı ve gelişimi özetlenerek bu konuda Afganistan'da görülen engelleri ve zorluklar analiz edilmektedir. Bunun yanında, insan haklarının Afganistan'daki gelişimi ile 2004’ten itibaren, özellikle uluslararası mutabakatlar kapsamında katkılar incelenmektedir.
Hz. Peygamber hayatta iken sahabe her meselenin çözümü için ona, vefatından sonra da Kur’ân ve Sünnete başvuruyorlardı. Söz konusu iki kaynakta hükmünü bulamadıkları konularda ise içtihat yoluyla ...hüküm çıkarıyorlardı. İctihat yapacak seviyede olmayanlar da dini konularda uzman olan kimselere başvurarak bilgi ediniyordu. Onlardan sonra gelen Müslümanlar da aynı yolu takip ettiler. Daha sonra telif edilen fetva kitaplarından, fetvanın yanı sıra kazâ konusunda da istifade edildi. İslam hukukunun kanunlaştırma teklifi her ne kadar İbn Mukaffa‘ (öl. 142/759) tarafından çok erken bir dönemde yapılmışsa da modern anlamda kanunlaştırma faaliyeti geç başlamıştır. Çağdaş batı dünyasında kanunlaştırma faaliyeti 18. asrın sonlarında başlamış, 19. yüzyılda bütün Avrupa kıtasına yayılmıştır. Osmanlı Devleti Batı’dan etkilenerek 1840’ta çıkarılan Ceza Kanunu ile modern anlamda kanunlaştırma hareketine başlamıştır. İslam dünyasında medeni hukukunun kanunlaştırılması ise modern anlamda Mecelle ile başlamıştır. Bunu da 1917 tarihinde çıkarılan Hukūk-ı Âile Kararnâmesi takip etmiştir. İslam hukuku esas alınarak hazırlanan bu iki kanun Osmanlı’nın hakimiyeti altında olan birçok ülkede uygulanmıştır. Hatta söz konusu iki kanun, günümüzde Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde bulunan bölgelerde ilga edildikten sonra da diğer bazı İslam ülkelerinde uzun süre yürürlükte kalmaya devam etmiştir. Osmanlı, bu çalışmaları ile diğer İslam ülkeleri için de öncül olmuş, daha sonra diğer İslam ülkeleri de bunları örnek alarak kendi medeni kanunlarını hazırlayıp yürürlüğe koymuşlardır. Bu ülkelerden biri de Afganistan’dır. Afganistan Osmanlı hakimiyeti altına girmediği halde kanunlaştırmada doğrudan veya dolaylı olarak Osmanlı hukukundan etkilenmiş ve Osmanlı hukukunu kendine örnek almıştır. Afganistan’da ilk ceza kanunu hazırlanırken, Osmanlı Devleti’nin 1858 tarihinde çıkardığı Ceza Kanunnâme-i Hümâyunu adlı kanun esas alınmıştır. Sözü geçen Ceza Kanunnâme-i Hümâyunu’nun bazı maddeleri ya olduğu gibi hiçbir değişiklik yapılmadan veya az bir değişiklik yapılarak 1921 tarihli Nizamnâme-i Cezâ-yı Umûmî adlı ceza kanununa yerleştirilmiştir. 1957 tarihli “Usulnâme-i İdâri-yi Mehâkim-i Adliye” (Adli Mahkemeler İdaresi Kanunu) ile 1958 tarihli “Usûl-i İcraât-ı Muhâkimât-ı Hukûkî-yi Adlî” (Adlî Hukûkî Muhakimenin Uygulama Usulü) adlı kanunlarda bazı meselelerde Mecelle’ye göre hüküm verilmesi ve kadıların kanundaki boşlukları Mecelle ile doldurmaları gerektiği ifade edilmektedir. 1977 yılında yürürlüğe giren Afgan Medeni Kanunu’na baktığımızda, Mecelle ve Osmanlı Hukūk-ı Âile Kararnâmesi’nden etkilendiğini görmekteyiz. Aynı şekilde Afgan mahkemelerinde günümüze kadar, Afgan Medenî Kanunu’nun yanı sıra Mecelle ve şerhlerinden istifade edilmektedir. Hanefi fıkıh esas alınarak hazırlanan Afgan Medeni Kanunu’nda bazı konularda Hanefî fıkhı dışına çıkıldığı ve bu yönden Osmanlı Hukūk-ı Âile Kararnâmesi’ne uyulduğu görülmektedir. Bu makalede Osmanlı hukukunun Afgan hukukuna olan etkisi ceza hukuku, aile hukuku ve borçlar hukuku bağlamında ele alınacaktır.
Küresel bir tehdit olarak terörizm, dünya barışını ve güvenliğini tehlike altında bırakmaktadır. 40 yılı aşkın bir süredir savaş ortamında bulunan Afganistan teröre kaynaklık eden bir ülke olarak ...bilinmektedir. Bu çalışmasının amacı Afganistan’daki terör eylemlerinin nedenlerini araştırmak ve bu krizin toplumsal sonuçları üzerine değerlendirmelerde bulunarak terörle mücadele politikası için yararlı olacaktır. Nitel araştırma desenine göre tasarlanan bu çalışmada birincil ve ikincil kaynaklardan yararlanılarak doküman analizi tekniği kullanılmaktadır. Suud kökenli Usame Bin Ladin tarafından Afganistan’da kurulan El Kaide, radikalizm ve köktendinciliğin temsilciliğini üstlenmiş ve sonrasında diğer ülkelere nüfuz etmiştir. 1994 yılında, Pakistan'ın siyasi çıkarları ve desteği doğrultusunda Taliban örgütü kurulmuştur. Bu bağlamda Afganistan'daki savaş ve terörizm, kökleri hem yabancı ülkelerin müdahalelerine hem de Afganistan'daki grup içi çatışmalara dayanan çeşitli faktörlere dayanmaktadır. Öte yandan Afganistan, geleneksel bir toplumdur ve köktendincilik sebebi ile dinin radikal yorumları çerçevesinde terörist grupların oluşumuna yol açmaktadır. Bu yüzden ülkedeki terör faaliyetleri siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel alanlarda olumsuz sonuçların ortaya çıkmasına neden olmuştur. UNAMA raporuna göre 2009-2020 yılları arasında 38.559'dan fazla sivil öldürülmüştür ve 72334 sivil yaralanmıştır. Güvensizlik ekonomik yapıyı durdurmuş, yoksulluk, işsizlik, savaş ve terör faaliyetleri pek çok insanın ülkesini terk etmesine yol açmıştır. Ülkedeki terör faaliyetleri Afganistan'ı narkotik maddeler üreten ülkelerden biri haline getirmiştir. Burada bulunan terör örgütleri uyuşturucu kaçakçılığı yoluyla kendilerini finanse etme yoluna girmiş ve beraberinde eğitim sistemi zarar görmüş, bazı bölgelerde okulların ve eğitim merkezlerinin kapatılması nedeniyle nüfusun nitelikli bir hale dönüşmesinin imkanları ortadan kaldırılmıştır.
Realist paradigmanın uluslararası ilişkilere dair varsayımları, politika, hukuk ve iktidar alanlarını etkilemiştir. Özellikle güvenlik ve özelinde devletin güvenlik alanlarında doktriner çalışmalar ...yapan realist teorisyenler, insan doğasının kötülüğü, iktidar mücadeleleri ve diğer pesimistik sistem açmazlarının okumalarını güvenlik üzerinden yapmışlardır. Sistemde zıttına aşina olduğumuz güvenlik, güvensizliğin içerisinden çıkmak çabasını da içermektedir. Moral konular üzerinden ziyade, güç, çıkar, anarşi üzerinden güvenlik nosyonunu irdeleyen realizm, rasyonel bir uluslararası politika bağlamında uluslararası ilişkiler sisteminin teorik kaygılarının zeminine oturmuş bu sayede de pratikte kendisine çalışma alanı bulmuştur. ABD’nin Afganistan’dan çıkışı realist güvenlik anlayışı çerçevesinde ele alınmıştır. Bu çalışmada realist bir argüman olan offshore dengeleme üzerinden ABD’nin Afganistan’dan çekilmesi değerlendirilecektir.
The assumptions of the realist paradigm on international relations have affected the fields of politics, law, and power. Realist theorists, who have done doctrinal studies especially in the fields of security and the security of the state, have made the readings of the evil of human nature, power struggles and other pessimistic system dilemmas in terms of security. Security, the opposite of which we are familiar with in the system, includes the effort to get out of insecurity. Realism, which examines the notion of security not over moral issues, but through power, interest, and anarchy, has settled on the ground of the theoretical concerns of the international relations system in the context of a rational international policy, thus finding a field of study for itself in practice. The exit of the USA from Afghanistan has been evaluated within the framework of realist security understanding. Within this backdrop, this study will evaluate the withdrawal of the USA from Afghanistan through offshore balancing, which is a realistic argument from the perspective of realism.
Objective: Afghanistan is a country with one of the highest maternal mortality ratios in the world. This report aims to compare the Maternal Mortality Ratios and the causes of maternal death in ...Afghanistan, with countries of similar socio-cultural statuses, such as Iran, Pakistan, Tajikistan, Uzbekistan and Turkmenistan. Methods: For the preparation of this report, data from the World Health Organization, UNICEF, Countdown to 2015, UNESCO and the Afghanistan Mortality Survey (AMS) 2010 were used. The selection of countries for the comparisons was based on their geographical proximity to Afghanistan, and the presence of similar socio-cultural criteria. The indicators used for the comparison were population, health indicators, fertility, maternal mortality ratios and causes of maternal death. No ethical consent was obtained as only publicly available data sources were utilised. Results: When compared to the aforementioned countries, Afghanistan was found to have a more youthful population, a more rural population and lower literacy and employment rates among women. In Afghanistan, despite improvements in the accessibility of health services, the indicators were still high. Amongst the countries compared, Afghanistan held the highest figures for both fertility and maternal mortality ratios. The principle causes of maternal deaths in Afghanistan were found to be excessive bleeding and infections. Conclusion: Afghanistan has the lowest socio-economic development level, as well as the lowest mother health indicators, among neighboring countries. Besides increasing the status of women in society, interventions regarding health services for the improvement of maternal health should be urgently developed.Key words: Maternal mortality ratios, Afghanistan, status of women.
This contribution addresses issues relevant to the legal status and treatment of evacuees from Afghanistan, many of whom are destined to the United States (US), but temporarily hosted in third ...countries. This concerns third countries having agreed on temporary hosting arrangements with the US, and lily pad countries in Europe and the Middle East, where evacuees are located in US military bases. Beyond, the future residence status of evacuees paroled in the US remains uncertain. Against that backdrop, the contribution’s overall aim is to map out the pertinent international legal framework and apply it in the context of the US response to Afghan mass displacement, which also provides lessons for the broader subject of resettlement and humanitarian admission, and underscores the essential role of international cooperation for the protection of refugees and other vulnerable individuals on the move. Fundstelle: Prantl, , Afghan Mass Displacement: The American Response in Light of International Human Rights and Refugee Law, and the Need for International Cooperation to Achieve a Satisfactory Solution, ALJ 2022, 17-46 ( http://alj.uni-graz.at/index.php/alj/article/view/152 ).
This report evaluates the outcomes of World Bank Group support to Afghanistan from 2002-11. Despite extremely difficult security conditions, which deteriorated markedly after 2006, the World Bank ...Group has commendably established and sustained a large program of support to the country. The key messages of the evaluation are:While World Bank Group strategy has been highly relevant to Afghanistans situation,beginning in 2006 the strategies could have gone further in adapting ongoingprograms to evolving opportunities and needs, and in programming activities sufficientto achieve the objectives of the pillars in those strategies.Overall, Bank Group assistance has achieved substantial progress toward most ofits major objectives, although risks to development outcomes remain high. Impressive results have been achieved in public financial management, public health,telecommunications, and community development; substantial outputs have alsobeen achieved in primary education, rural roads, irrigation, and microfinanceallstarted during the initial phase. Bank assistance has been critical in developingthe mining sector as a potential engine of growth. However, progress has beenlimited in civil service reform, agriculture, urban development, and private sectordevelopment.The Bank Groups direct financial assistance has been augmented effectively byanalytic and advisory activities and donor coordination through the AfghanistanReconstruction Trust Fund. Knowledge services have been an important part ofBank Group support and have demonstrated the value of strategic analytical work,even in areas where the Bank Group may opt out of direct project financing.With the expected reduction of the international presence in 2014, sustainabilityof development gains remains a major risk because of capacity constraints andinadequate human resources planning on the
civilian side.To enhance program effectiveness, the evaluation recommends that the Bank Group help the government develop a comprehensive, long-term human resources strategy for the civilian sectors; focus on strategic analytical work in sectors that are high priorities for the government; assist in the development of local government institutions and, in the interim, support the development of a viable system for servicedelivery at subnational levels; assist in transforming the National Solidarity Program into a more sustainable financial and institutional model to consolidate its gains; help strengthen the regulatory environment for private sector investment; and scale up IFC and MIGA support to the private sector.Chapter AbstractsChapter 1This chapter examines the country context, including continuing conflict and insecurity, poverty, and the role of development partners and non-state actors (civil society and humanitarian organizations) in Afghanistan. It examines coming transitions in security arrangements, including political and economic transitions. It outlines the evaluation methods used, as well as limitations. Chapter 2This chapter deals with the World Bank Group strategy and program, the Bank Groups operational program, portfolio performance, analytic and advisory activities review, the Afghanistan Reconstruction Fund, and the new Interim Strategy Note, as well as previous Transitional Support Strategies and ISNs.Chapter 3This chapter examines the building of state capacity and state accountability to its citizens, specifically issues such as results and shortcomings in public financial management, public sector governance, and health and education. The World Bank Group contribution is highlighted. Risks to development outcomes are discussed. Chapter 4This chapter examines the issue of promoting growth in the rural economy and
improving rural livelihoods, including sectors such as rural roads, agriculture and water. The National Solidarity Program and the Bank Groups contribution to it are discussed. Risks to development outcomes arenoted.Chapter 5This chapter concerns support for the formal private sector, examining the overall investment climate and financial sector. It looks at possibilities for growth in the mining and hydrocarbons sector, information and communications technology, and power sectors. Urban development is also examined. The World Bank Group contribution is highlighted.Chapter 6This chapter provides an overall assessment (relevance, efficacy) of the Bank Groups program in Afghanistan, outlining the internal and external drivers of success (knowledge services, staff capacity, customization of program design to country context, alignment of donor objectives, etc) and weakness. Chapter 7This chapter outlines the lessons for fragile and conflict-affected situations drawing on the specifics of the Afghanistan evaluation case. Recommendations are offered in areas such as labor markets, human resources, strategic-level analytical work vis-a-vis long-term development strategies, and strengthening of the regulatory environment for private sector investment.
Ministers of Finance in post-conflict countries face unique challenges. At a turbulent time when both financial and human resources are limited, what should a finance ministry do - and, more ...importantly, not do? Which countries offer successful examples of reform that can be used as models for finance ministry reform in other countries? Reforming Fiscal and Economic Management in Afghanistan sets out the impressive policy and institutional reforms made by the interim and transitional administrations of Afghanistan since the Bonn conference in November 2001. It explores the complexities of managing the significant amount of development assistance and donor interest while balancing the need to respond to donor priorities and to build strong public-sector institutions. The book demonstrates that the budget must be the primary vehicle for developing and then implementing policy, and shows how this strategy has shaped the renewal of Afghanistan's finance ministry. The volume closes with a specific agenda for finance ministry reform and restructuring. Although this edited volume is focused on Afghanistan, the questions raised have broad relevance for other countries seeking to restart economic and fiscal management following conflict. Reforming Fiscal and Economic Management in Afghanistan will be of great interest to finance ministries, national governments, international and nongovernmental organizations, and research institutions, and to anyone interested in post-conflict reconstruction and reform.
Afghanistan in transition Hogg, Richard; Nassif, Claudia; Gomez Osorio, Camilo ...
2013., 2013, 02-28-2013, 2013-03-07
eBook, Book
Odprti dostop
Afghanistan will experience a major security and development transition over the next three years. At the Kabul and Lisbon Conferences in 2010, the North Atlantic treaty organization and the Afghan ...government agreed that full responsibility for security would be handed over to the Afghan National Security Forces by the end of 2014. The country now faces the prospects of a drawdown of most international military forces over the coming several years, and an expected accompanying decline in civilian aid as international attention shifts elsewhere and aid budgets in many organization for economic cooperation and development countries come under increasing fiscal pressure. The decline in external assistance will have widespread ramifications for Afghanistan's political and economic landscape well beyond 2014. Ensuring the delivery of services to the Afghan people requires delegating more responsibilities to the provincial level. Only a tiny fraction of the Operation and Maintenance (O&M) budget gets outside the line ministries in Kabul. An important priority moving forward will be enhancing the capacity of provincial offices to participate in budget formulation and key spending ministries to execute their budgets subnationally. Without this, the government may find absorbing a greater proportion of aid on budget and delivering results to its people difficult.
The United States and its allies have been fighting the Taliban and al-Qaeda in Afghanistan for a decade in a war thateitherside could still win. While a gradual drawdown has begun, significant ...numbers of US combat troops will remain in Afghanistan until at least 2014, perhaps longer, depending on the situation on the ground and the outcome of the US presidential election in 2012. Given the realities of the Taliban's persistence and the desire of US policymakers-and the public-to find a way out, what can and should be the goals of the US and its allies in Afghanistan?Afghan Endgamesbrings together some of the finest minds in the fields of history, strategy, anthropology, ethics, and mass communications to provide a clear, balanced, and comprehensive assessment of the alternatives for restoring peace and stability to Afghanistan. Presenting a range of options-from immediate withdrawal of all coalition forces to the maintenance of an open-ended, but greatly reduced military presence-the contributors weigh the many costs, risks, and benefits of each alternative. This important book boldly pursues several strands of thought suggesting that a strong, legitimate central government is far from likely to emerge in Kabul; that fewer coalition forces, used in creative ways, may have better effects on the ground than a larger, more conventional presence; and that, even though Pakistan should not be pushed too hard, so as to avoid sparking social chaos there, Afghanistan's other neighbors can and should be encouraged to become more actively involved. The volume's editors conclude that while there may never be complete peace in Afghanistan, a self-sustaining security system able to restore order swiftly in the wake of violence is attainable.
PDF
