Celem artykułu jest przedstawienie Półwyspu Synaj jako miejsca dającego możliwość uprawiania wybranych form turystyki – ze szczególnym uwzględnieniem turystyki religijnej, kwalifikowanej (aktywnej), ...przyrodniczej, wypoczynkowej oraz biznesowej. By zrealizować cel badania, posłużono się przeglądem literatury, analizą porównawczą i analizą SWOT oraz skonstruowano autorski model, dzięki któremu zilustrowano powiązania między poszczególnymi formami turystyki na Półwyspie Synaj. W przeprowadzonych badaniach wskazano, który z elementów analizy SWOT ma największe znaczenie dla rozwoju turystyki oraz jakie powiązania występują między poszczególnymi formami turystyki na omawianym obszarze. Autorki stwierdziły, że pomiędzy turystyką religijną a turystyką biznesową nie odnotowuje się żadnych wspólnych elementów, natomiast w pozostałych przypadkach każdorazowo można zauważyć, iż łączą się one ze sobą. Szczególną uwagę zwrócono na turystykę wypoczynkową, kwalifikowaną i przyrodniczą, które mocno łączą się ze sobą i wzajemnie ze sobą korelują. Chociaż na podstawie badań ustalono, że najmniejszą liczbę punktów otrzymała turystyka przyrodnicza, stwierdzono, że wyróżniają ją mnogość lokalizacji, różnorodność pod względem ukształtowania terenu oraz wyjątkowość formacji skalnych na skalę światową.
Pomiędzy pozostającym pod panowaniem francuskiej dynastii Lusignanów Cyprem a sułtanatem Mameluków dochodziło do stosunkowo częstej wymiany posłów na przestrzeni XV stulecia. W 1426 r. Mamelucy, ...sprowokowani wspieranymi przez Lusignanów i działającymi z cypryjskich portów piratami atakującymi żeglugę muzułmańską i wybrzeże syryjsko-palestyńskie, dokonali inwazji na wyspę. W jej trakcie pokonali wojska Lusignanów w bitwie pod Chirokitią, króla Janusa pojmali w niewolę i uprowadzili do Kairu, a Królestwo Cypru znalazło się pod zwierzchnictwem Mameluków. Władcy Cypru, zarówno Janus, jak i jego następcy Szarlota i Jakub II, podejmowali próby zrzucenia tego zwierzchnictwa, na przykład wysyłając poselstwa z prośbami o pomoc finansową i militarną m.in. do Polski (1432). Opisy misji dyplomatycznych kierowanych przez królów Cypru do Egiptu pochodzą z kilku źródeł, w tym z relacji kastylijskiego szlachcica Pero Tafura, który w latach 1436–1439 odbył podróż aż po trzech kontynentach. Został on w 1437 r. wysłany przez króla Cypru Jana II do Kairu przed oblicze sułtana w celu ustalenia formy płacenia corocznego trybutu. Relacja Tafura jest również interesująca z uwagi na opisy ceremoniałów obecnych wówczas na dworze sułtana oraz specjalnych procedur, którym musieli się poddawać dyplomaci zamierzający uzyskać audiencję u władcy Mameluków.
Artykuł pokazuje różne aspekty istnienia w internecie starożytnego Egiptu, będącego w popularnym ujęciu swego rodzaju symbolem początku naszej cywilizacji, której zwieńczeniem jest globalna sieć. ...Profesjonalne, dostarczające doskonałych narzędzi badawczych strony www uzupełniają tworzone przez ambitnych amatorów materiały edukacyjne czy blogi tematyczne. Specyficzna i ambiwalentna jest rola Wikipedii, będącej pierwszym, a nierzadko jedynym źródłem informacji. Informacyjna i edukacyjna funkcja internetu ustępuje jednak miejsca kulturze popularnej i rozrywce. Starożytny Egipt pojawia się powszechnie w formie toposów i stereotypów odwołujących się do tradycji antycznej, a także nowożytnej egiptomanii. Tajemniczość, egzotyczność, potęga, bogactwo i piękno egipskich wytworów kultury materialnej i duchowej mają swoje odniesienia w postaci takich motywów, jak piramidy, hieroglify, mumie, bogowie z głowami zwierząt, złote artefakty, piękne egipskie królowe. Szczególną formą, o ogromnym wpływie i zasięgu, są memy wykorzystujące egipską ikonografię i realia, co często służy do komentowania współczesności.
Decyzja Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 29 listopada 1947 r. o podziale Palestyny na dwa państwa spotkała się z niezadowoleniem państw arabskich. Jednym z tych krajów był Egipt. Toczyła się tam debata ...polityczna i społeczna na temat udziału w wojnie przeciwko Żydom, planowanej przez członków Ligi Państw Arabskich. Wynikało z niej, że kraj do wojny nie przystąpi, jednak egipscy politycy dokonali politycznej wolty i zdecydowali się na udział w kampanii. Decyzja ta była dla wszystkich zaskoczeniem. Wojna nie była wcześniej planowana jako realizacja zamierzeń politycznych i dyplomatycznych. Nie przygotowano na taką ewentualność społeczeństwa, a nawet armii.
Twórczość najsławniejszego litewskiego malarza i kompozytora M.K. Čiurlionisa (1875–1911) zadziwia oryginalnością i sugestywnością artystycznych form. Przez całe życie interesował się on kulturą ...starożytnego Egiptu, ale niewiele wiadomo o tym, jaki miało to wpływ na jego twórczość i jak głębokie było to zainteresowanie. Poszukiwano zatem źródeł, z których mógł korzystać, gdy malował obrazy inspirowane starożytnym Egiptem.
ABSTRAKT W niniejszym artykule przedstawiono kilka sugestii związanych z interpretacją figurek kobiecych wykonanych w okresie chrześcijańskim (IV-VII po Chr.) w Egipcie. Wydaje się, że były one ...głównie używane jako przedmioty wotywne, talizmany, amulety o znaczeniu sakralnym, jako wyraz osobistej, indywidualnej pobożności wyrażanej w kulcie. Ich symboliczna forma posiadała swoje podłoże w tradycji egipskiej terakot okresu hellenistycznego, a dokładniej w wyobrażeniach nagich kobiet, poświadczonych już od wczesnego okresu dynastycznego po wczesny okres rzymskiego panowania. Z tego punktu widzenia należy zauważyć, że koncepcję figurek kobiecych z okresu chrześcijańskiego Egiptu można uznać za przykład archaizmu religijnego, zarówno pod względem funkcji, jak i formy, tradycyjnie służących jako narzędzie do komunikacji i otrzymywania błogosławieństwa, wykorzystywanych w lokalnych ośrodkach kultowych Egiptu chrześcijańskiego, gdzie używano ich w obrzędach jako osobiste przedmioty.
Dioniz in Nil v varstvu Boga Blaž Božič
Keria: Studia Latina et Graeca,
08/2021, Letnik:
23, Številka:
1
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Prispevek osvetljuje dva glavna problemska sklopa, ki se kažeta pri obravnavi korpusa poznoantičnega pesnika Flavija Dioskora oz. Dioskora iz Afroditopolisa iz 6. stoletja po Kr. Razprava izhaja iz ...kratke biografske osvetlitve, pregleda kontekstov Dioskorovega ustvarjanja in prevoda treh tipičnih primerov njegovih pesmi (dveh epitalamijev in enega enkomija). Najprej se posvečam vrednotenju Dioskorove poezije v 20. stoletju: »najslabši pesnik antike«, nesrečni epitet, ki zgoščeno povzema splošne sodbe o njegovem delu do poznega 20. stoletja, skušam prikazati v luči dveh širših problematik: vpeljanega razumevanja celotnega obdobja »pozne antike« kot obdobja dekadence in propada ali pa kot prehodnega obdobja na eni, in kot problem vrednotenja »priložnostne poezije« in figure »priložnostnega pesnika« na drugi strani. Prevedene pesmi nato postavljam v kontekst poznoantične literature, oziroma natančneje, literarnega ustvarjanja v Egiptu 6. stoletja. S tem naslavljam drugi problemski sklop, to je problematika »krščanskega« in »poganskega« v njegovi poeziji, v zvezi s katero izpostavljam motiv Dioniza in Nila v varstvu krščanskega Boga, ki se pojavi v Epitalamiju Izaku (P.Cair.Masp. III 67318): probleme tovrstnih dinamik med »krščanskim« in »poganskim« je na primeru opusa Nonosa iz Panopolisa (avtorja »poganskega« Epa o Dionizu in »krščanske« Parafraze Janezovega evangelija) uspešno reševal Robert Shorrock, in sicer s pomočjo modela dveh poznoantičnih »pesniških person« oz. literarnih kodov, namreč »pesnika muz« in »pesnika Kristusa«. V nadaljevanju razprave argumentiram, da se za obravnavo poezije Flavija Dioskora takšen pristop kaže kot le deloma primeren. Menim namreč, da je dinamiko med »krščanskim« in »poganskim« ravno zaradi »priložnostnosti« te poezije, torej dejstva, da je še posebej tesno povezana s svojim pragmatičnim kontekstom (in tako s konvencijami obreda, npr. v kontekstu poroke), ustrezneje kot (zgolj) literarno igro razumeti kot literarni odraz žive verske dinamike v Egiptu 6. stoletja.
Despite its authoritarian political structure, Egypt's government has held competitive, multi-party parliamentary elections for more than 30 years. This book argues that, rather than undermining the ...durability of the Mubarak regime, competitive parliamentary elections ease important forms of distributional conflict, particularly conflict over access to spoils. In a comprehensive examination of the distributive consequences of authoritarian elections in Egypt, Lisa Blaydes examines the triadic relationship between Egypt's ruling regime, the rent-seeking elite that supports the regime, and the ordinary citizens who participate in these elections. She describes why parliamentary candidates finance campaigns to win seats in a legislature that lacks policymaking power, as well as why citizens engage in the costly act of voting in such a context.
On time Barak, On
2013., 20130725, 2013, 2013-07-19
eBook
In this pioneering history of transportation and communication in the modern Middle East, On Barak argues that contrary to accepted wisdom technological modernity in Egypt did not drive a sense of ...time focused on standardization only. Surprisingly, the introduction of the steamer, railway, telegraph, tramway, and telephone in colonial Egypt actually triggered the development of unique timekeeping practices that resignified and subverted the typical modernist infatuation with expediency and promptness. These countertempos, predicated on uneasiness over “dehumanizing” European standards of efficiency, sprang from and contributed to non-linear modes of arranging time. Barak shows how these countertempos formed and developed with each new technological innovation during the nineteenth and early twentieth centuries, contributing to a particularly Egyptian sense of time that extends into the present day, exerting influence over contemporary political language in the Arab world. The universal notion of a modern mechanical standard time and the deviations supposedly characterizing non-Western settings “from time immemorial,” On Time provocatively argues, were in fact mutually constitutive and mutually reinforcing.
In this ground-breaking work, Gerasimos Tsourapas examines how migration and political power are inextricably linked, and enhances our understanding of how authoritarian regimes rely on labour ...emigration across the Middle East and the Global South. Dr Tsourapas identifies how autocracies develop strategies to tie cross-border mobility to their own survival, highlighting domestic political struggles and the shifting regional and international landscape. In Egypt, the ruling elite has long shaped labour emigration policy in accordance with internal and external tactics aimed at regime survival. Dr Tsourapas draws on a wealth of previously-unavailable archival sources in Arabic and English, as well as extensive original interviews with Egyptian elites and policy-makers in order to produce a novel account of authoritarian politics in the Arab world. The book offers a new insight into the evolution and political rationale behind regime strategies towards migration, from Gamal Abdel Nasser's 1952 Revolution to the 2011 Arab Uprisings.
PDF
