V eseju naslovim Brechtov koncept gestusa in predlagam njegovo izvirno branje, vzporedno z Barthesovo semiološko teorijo. Predlagam pogled, da neka gesta postane gestus, ko je interpelirana v mit. Od ...tod sledi, da tudi gestus interpelira v odnose, kar je istočasno njegova povezovalna in razdiralna moč. Z vpeljavo in interpretacijo Brechtove potujitvene metode tematiziram in opredelim njegov odnos do ideologije in etike oz. morale. Predstavim nekaj pogledov iz teorije rituala ter v doseženi razprtosti tega pojma identificiram nekaj njegovih ključnih potez, ki jih nato prepoznavam v Brechtovem epskem gledališču. To počnem z zavedanjem ontoloških razlik med ritualom in gledališčem ter brez želje, da bi Brechtovo gledališče umestil na neki specifični lokus v razmerju ritual-gledališče. Moj namen je ob razmišljanju o tem razmerju še bolj raziskati konceptualno in praktično naravo Brechtove potujitvene metode. Njeno eksperimentalno in pedagoško moč prepoznavam v vztrajnem, repetitivnem interveniranju v družbene mite in tabuje, ki pa ni le stvar metode, ampak je tudi stvar učenja in prakticiranja specifične ontologije.
In the second half of the 1980s, Tine Hribar developed a distinctive interpretation of Sophocles’s Antigone, which he presented in 1991 in the monograph Tragična etika svetosti (The tragical ethics ...of sacredness). Here he developed an original concept of the sacred, on which he built an ethical system that has become – particularly through its determined defense of the so-called sanctity of the dead – a cornerstone of the Slovene reconciliation project. This paper deals with some of the fundamental problems that stem from Hribar’s enigmatic definition of the sacred as “the world itself in itself,” showing that, in the conclusions Hribar draws from that definition, the clear distinction between being and life is lost. The central aporia of the Tragična etika svetosti is also closely intertwined with other problematic dimensions of the work that are analysed in the paper: the unfounded appropriation of the ethical characteristics of traditions from which he distances himself in principle; the unreflecting distinction between being and action in relation to the sacred; and not least, the unexplained oscillation between vitalism and Antigone’s ideal of self sacrifice.
Zainketen antolaketa sozialaren oinarria da, hein handi batean, bere inguruan buruturiko erregulazio juridikoa. Bertan zehazten da zein pertsonek eta zein modutan zaindu behar dituzten, eta norenak ...diren zainketen inguruan gertatzen diren ardura horiek. Azterlan batzuek erakusgarri jarri dute Espainian indarrean dagoen zainketen sistema oinarritzen dela lanaren banaketa sexualean, eta horren ondorioz, arlo pribatuko jarduera propiotzat ulertzen den heinean, emakumeek izaten dutela zainketen ardurarik gehien. Horren haritik, artikulu honetan zalantzan jartzen da zainketen antolakuntza juridikoaren atzean ageri den ideologia zein den. Bertan nabarmentzen dira horrek dituen ondorio sozial eta eskubideen urraketak, eta baita ere azaltzen da esparru juridiko berri bat osatzeko premia, horren bidez zainketen arduren inguruko bidezkoa izango den banaketa bat egin eta berauen egoera eta gaitasun desberdinei laguntzeko premiako dituzten arreta berezituak eskubideen bitartez bermatu ahal izatea.
La organización social de los cuidados depende en buena medida de su regulación jurídica, que determina qué personas y de qué manera precisan ser cuidadas, y quiénes deben asumir las responsabilidades de cuidado. Diversos estudios han mostrado que el sistema de cuidados vigente en España se asienta sobre la división sexual del trabajo, que supone que la mayor parte de las responsabilidades de cuidado recaen sobre las mujeres, en cuanto actividad considerada propia del ámbito privado. En consecuencia, en el presente artículo se cuestiona la ideología que subyace en la organización jurídica de los cuidados, evidenciando las consecuencias sociales y las vulneraciones de derechos que conlleva, así como la necesidad de articular un nuevo marco jurídico que posibilite un reparto equitativo de las responsabilidades de cuidado, y garantice los derechos de las personas cuidadoras y de quienes requieren de atenciones especiales por razón de sus situaciones y capacidades diversas.
Berbicara tentang Etika Islam memang tidak dapat lepas dari ilmu akhlaq sebagai salah satu cabang ilmu pengetahuan agama Islam. Oleh karena itu, etika Islam identik dengan ilmu akhlaq.
Sijamski se blizanci raÄ‘aju spojeni razliÄitim dijelovima tijela. U nekim je sluÄajevima kirurÅ¡ko razdvajanje moralno dopustivo, a u nekim sluÄajevima nije. Zato svaki sluÄaj treba promatrati ...zasebno i donositi odluke za upravo taj sluÄaj. Ponekad je odluka jednostavna, ali u nekim sluÄajevima nije. Uvijek se donosi nakon konzultacija s roditeljima i medicinskim osobljem ukljuÄenim u rjeÅ¡avanje problema, vodeći raÄuna o poÅ¡tovanju ljudskog života. DonoÅ¡enje odluka kompliciraju i etiÄki problemi koji ukljuÄuju privatnost bolesnika, razmjeÅ¡taj organa koji su zajedniÄki za oba blizanca i, u nekim sluÄajevima, nužnost žrtvovanja jednog blizanca da bi se spasio život drugom. U radu je prikazano nekoliko sluÄajevima koji vrlo dobro osvjetljavaju moralne i etiÄke nedoumice vezane uz razdvajanje sijamskih blizanaca. Â
Pacijent bi trebao biti u centru sestrinskog promišljanja. Usprkos tome, medicinske sestre uslijed usmjerenosti na razne zadatke često potisnu primarni interes prema čovjeku kao osobi i uvažavanju ...holističkih elemenata sestrinske skrbi.
Povijesno gledano, sestrinstvo je nastalo na temeljima skrbi za drugoga, dok iz današnje perspektive uočavamo sve veću usmjerenost na izvršavanje medicinsko-tehničkih i administrativnih zadataka. Višedimenzionalan pristup u radu trebao bi biti standard sestrinske prakse u kojoj će pacijent u procesu zdravstvene skrbi moći sudjelovati u izboru postupka liječenja te u izvođenju zadataka usmjerenih prema njegovoj dobrobiti.
U suvremenim okolnostima zdravstvene skrbi u kojima se bolesnika često ne percipira kao partnera u procesu zdravstvene skrbi, nego ga se tretira kao objekt rada, ova je tema ponovno aktualna. Objektiviziranjem pacijent postaje podložan diskriminaciji, rutinizaciji i psihološkom napuštanju za vrijeme hospitalizacije kad prevladava egzistencijalna patnja i „totalna bol“. Nasuprot takvom redukcionističkom pristupu, poštivanjem norme dobre kliničke prakse, etičkih principa, pacijentovih prava i vlastitom unutarnjom motivacijom, medicinska sestra stvara čvrsto tlo za razvoj pacijento-centričnog odnosa i poštivanja oboljelog kao subjekta u procesu rada. Stoga je važno stalno iznova poticati medicinske sestre na cjeloživotnu edukaciju i samorazvoj kako bi novim znanjima i iskustvima doprinijele pacijentovoj najvećoj mogućoj dobrobiti.
The patient should be at the center of the nursing primary work process. Nevertheless, nurses often focus on a variety of professional commitments suppressing the primary interest of focusing on the human dimensions of humanity and appreciating the holistic elements of the integral dimension of nursing care.
Historically, nursing was created based on caring for another, and today’s development is focused on performing many technical and administrative tasks. A multidimensional approach to work should be the standard of nursing practice in which the patient in the health care process will be able to participate in the choice of treatment and in performing tasks aimed at his well-being.
This topic is important in modern circumstances in which health care takes place, where often the patient is not perceived as a partner in the health care process, but is treated as an object of work. By objectifying, the patient becomes subject to discrimination, routine, and psychological abandonment during hospitalization, where existential suffering and “total pain” take over. In contrast to such a reductionist approach, by respecting the norm of good clinical practice, ethical codes of the profession, and patient rights, the nurse creates a solid ground for the development of patient-centric relationship and respect for the patient as a subject in the work process. It is important to constantly reencourage nurses to lifelong education and self-development to contribute new knowledge and experiences to the patient’s greatest possible well-being.
Stručný rozbor východisek a směrů ekologicko-etického myšlení je konfrontován s aktuálními vzdělávacími požadavky – zdůrazněna jsou rizika povrchního uvažování v kontextu současných problémů a modelů ...jednání navrhovaných pro krizové situace, jež vedou ke konstrukci nutných „vzorců chování“. Tradiční filozofie morálky však nabízí přinejmenším inspiraci také pro hlubší úvahy o takovém způsobu existence, jež by byl v souladu s mimolidským světem.
PDF