Digitalne tehnologije vnašajo velike spremembe v vse oblike komuniciranja, tudi na polje pisnega komuniciranja, ki velja za eno najpomembnejših kompetenc, ki jih praktiki odnosov z javnostmi ...potrebujejo pri vsakdanjem delu. Zanimalo nas je, kako spletne tehnologije vplivajo na pripravo sporočil za javnost, enega od najpogostejših komunikacijskih orodij in obenem najpogostejših pisnih žanrov odnosov z javnostmi ter kako se odražajo v praksi odnosov z javnostmi. Z raziskavo smo želeli ugotoviti, kako digitalne tehnologije vplivajo na proces priprave sporočil za javnost, zlasti z vidika strukturiranja in oblikovanja pisanja. Raziskovalni vzorec so sestavljala sporočila za javnost štirih vlad (angleške, kanadske, nemške in slovenske), skupaj 40, ki so jih navedene vlade objavile v obdobju enega meseca (marec 2018).
Mišljenja onih skupina na koje utječu zakonski propisi, igraju ključnuulogu u tzv. „pametnom zakonodavstvu“. Kako bi budući propisodgovarao onima na koje se odnosi, potrebno je ostvariti što ...kvalitetnijukomunikaciju između dionika procesa. Ovaj pregledni rad ima za ciljpružiti pregled relevantnih i adekvatnih znanstvenih spoznaja i radovaza suvremenu praksu objavljenih u razdoblju od 2018. do 2023. godineu renomiranim znanstvenim časopisima, odnosno bazama podataka, neisključujući u potpunosti teorijske osnove nastale prije tog razdoblja teobjasniti ulogu medija u postupku savjetovanja s javnošću, koristeći semetodama polu-sistematskog pregleda literature te Frederiksen/Phelpspristupom. Navedene spoznaje važne su u smislu dopune postojećeznanstvene literature te formiranja budućih smjernica radi razvojamodela putem kojeg će se izabrati medij koji će imati najznačajnijuulogu za kvalitetu postupka savjetovanja. U daljnjim istraživanjimapotrebno je provesti detaljne analize odnosa navedenih čimbenika.
Opinions of those groups that the legislation will affect, play a key rolein the so-called „smart legislature“. If we want the regulations to fit towhich it applies, it is necessary to achieve the highest possible quality ofcommunication between the stakeholders of the process. This overviewpaper aims to provide an overview of scientific knowledge and workspublished in the period from 2017 to 2023 in renowned scientificjournals or databases, and to explain the role of the media in the processof consulting the public, while using the method of systematic literatureanalysis, as well as the Frederiksen/Phelps method. The aforementionedfindings are important in terms of supplementing the existing scientificliterature and forming future guidelines with the aim of developing amodel through which the medium that will play the most significantrole in the quality of the counselling process will be chosen. In furtherresearch, it is necessary to carry out detailed analyses of relationships ofthe mentioned factors.
Ozaveščanje javnosti o paliativni oskrbi Erika Zelko; Edvard Jakšič; Nevenka Krčevski Škvarč
AS. Andragoška spoznanja,
10/2021, Letnik:
27, Številka:
2
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
Ozaveščanje in izobraževanje splošne javnosti o paliativni oskrbi lahko izboljša tako paliativno oskrbo kot zadnje dneve življenja bolnikov z neozdravljivo boleznijo. To je tudi namen mednarodnega ...programa Zadnja pomoč (Last Aid), v okviru katerega poteka skupnostno izobraževanje o paliativni oskrbi, ki ga izvajajo v 18 državah. V Sloveniji smo ga začeli izvajati v drugi polovici 2019 in doslej izvedli 25 tečajev. Do zdaj se je tečaja udeležilo 350 ljudi, 255 jih je izpolnilo in vrnilo ocenjevalne vprašalnike. Namen prispevka je predstaviti analizo evalvacije tečaja Zadnja pomoč v Sloveniji. Na podlagi analize podatkov, pridobljenih s kvalitativno in kvantitativno metodo, lahko ugotovimo, da je bil izobraževalni program dobro sprejet tudi v slovenskem okolju, saj so bili udeleženci zelo zadovoljni tako z vsebino kot z izvedbo tečaja. Z najvišjo oceno (5) je tečaj v celoti ocenilo 87,7 % udeležencev, posamezne module pa je z najvišjo oceno ocenilo več kot 75 % udeležencev. Medtem ko so udeleženci večinoma pozitivno ovrednotili interaktivnost tečaja in priložnost izmenjave izkušenj na njem, pa analiza evalvacije kaže tudi, da je treba program nadgraditi z dodatnimi temami.
Stećci, srednjovekovni nadgrobni spomenici, jedan su od najosobenijih materijalnih tragova prošlosti na prostorima Zapadnog Balkana. Monumentalnost stećaka, njihova brojnost, a neretko i istaknuto ...mesto u lokalnom pejzažu uticali su i utiču na to da sve do današnjih dana privlače pažnju lokalnog stanovništva, kao i stranih putnika, a od druge polovine 19. veka stećci postaju predmet interesovanja naučnika. Drugim rečima, u poslednja dva veka stećci su bivali, odnosno bivaju proizvođeni u nasleđe. Kroz nekoliko paradigmatičnih primera, u ovom radu biće skrenuta pažnja na interpretativnu „neuhvatljivost“ stećaka, odnosno na to kako stećci, zahvaljujući svojoj materijalnosti i estetici, kao i brojnosti i prostornoj rasprostranjenosti neprestano podstiču interpretacije te kako, neretko paralelno, utiču i na uspostavljanje, ali i na prevazilaženje granica, bilo da su one nacionalne, kulturne, verske i druge.
U radu se na primeru jednog bronzanodopskog nalaza razmatra način na koji se na osnovu sporne pseudonaučne ideje o vinčanskom pismu izmišlja kulturno nasleđe i kao takvo prihvata u javnosti. ...Minijaturni keramički pršljenak iz Vatina, na kome se nalaze znaci, u obilju pseudonaučne literature često se pominje kao predstavnik vinčanskog pisma sa dešifrovanom porukom: „život je ljubav“, „prevodom“ koji se pripisuje Radivoju Pešiću, iako u njegovim radovima o postupku prevoda nema pomena. Zahvaljujući medijima i posebno posredstvom interneta, međutim, jedan bronzanodopski predmet postaje neolitski, a njegova različita (pseudonaučna) tumačenja dospela su u javni prostor, pa se stvorila slika o duboko duhovnoj i filozofski nastrojenoj vinčanskoj civilizaciji. Posebno je opasno što se maksima „život je ljubav“ i uopšte ideja o vinčanskom pismu ističu kao deo kulturnog nasleđa i reklamiraju, između ostalog, i u ponudi iz oblasti kulturnog turizma. S obzirom na to da se nasleđe posmatra kao upotreba prošlosti kao kulturnog, ekonomskog i političkog resursa, u našoj sredini se pitanje baštine dodatno usložnjava jer se nasleđe bukvalno izmišlja. Zbog toga je izuzetno važno da profesionalni arheolozi i naučnici više energije ulažu u domen javne arheologije, kako bi deljenjem informacija, edukacijom i aktivnim učestvovanjem u javnoj sferi uticali na formiranje svesti o kulturnoj baštini.
Polazeći od pretpostavke da se hrvatska kazališta između dva svjetska rata u kreiranju dramskoga repertoara nisu vodila samo umjetničkim nego i
političkim obzirima, autor u članku analizira inozemne ...i srpske drame s
temom Prvoga svjetskog rata koje su se u međuraću izvodile u tri hrvatska kazališta (u Zagrebu, Osijeku i Splitu) da bi odgovorio na pitanja kako je taj rat u tom razdoblju predstavljan hrvatskoj javnosti te kako je hrvatska javnost posredovanjem kazališne kritike reagirala na
takvo njegovo predstavljanje.
In this paper, the author approaches Croatian theatres as places of memory, and the foreign and Serbian war dramas performed in them as the contents of the Croatian culture of memory
regarding World War I. Drawing upon the extant research on Croatian memory of World War I, based on examining the Croatian literary heritage, according to which the predominant Croatian memory was presented in Miroslav Krleža’s war cycle, the author has attempted to answer the question, how did these non-Croatian war dramas on the repertoire of Croatian theatres correspond to the stated Croatian relationship towards World War I according to their contents, frequency of performance, and public reactions to them (as seen through theatre reviews)? In this sense, the author has identified three groups of non-Croatian war dramas: British (American) and French, which were characterised by prominent pacifism; Czechoslovak, which were anti-Austrian and contained a note of Czech nationalism; and Serbian, which nurtured the Serbian victory culture, but also criticised
post-war Serbian society. Analysing these dramas, the author has concluded that Serbian war dramas enjoyed the strongest ‘institutional support’, but were also the least popular with the Croatian public. Czechoslovak war dramas received the least ‘institutional support’, but were the most popular among the Croatian public. Based on this analysis,
the author has concluded that the Czechoslovak dramas had the most in common with the predominant Croatian memory of World War I in the interwar period; even though they did not receive much ‘institutional support’, they were the closest to the Croatian memory of the war in the
given circumstances.
Domoljubno društvo, koje je 1793. osnovao dubrovački vlastelin Miho Sorgo (1739.-1796.), smatra se prvim pravim prosvjetiteljskim društvom u Dubrovačkoj Republici, okrenutim praktičnosti i društvenoj ...angažiranosti, uz zauzimanje kritičnog stava prema dubrovačkoj stvarnosti, a pogotovo prema aristokratskoj oligarhiji u Senatu. Premda je Europa toga doba doživljavala duboke društvene i političke transformacije, statičnost dubrovačkih konzervativnih krugova nije dozvoljavala nikakve pokušaje reforme. Zbog toga se društvo reformista održalo tek godinu dana. U ovome radu prikazuje se razvoj akademske društvenosti u Dubrovniku do 18. stoljeća te osnutak, ciljevi i članstvo Domoljubnog društva. Posebna se pažnja poklanja temama sačuvanih govora i konceptu prosvijetljenog i starog vlasteoskog domoljublja te djelovanju vlastelina Toma Basseglija, čiji se prosvjetiteljski profil oblikovao tijekom boravka u Bernu, Göttingenu i Beču.
U stručnoj javnosti Donja Branjevina poznata je od polovine 60-ih godina 20. veka kao arheološko nalazište iz ranog neolita. U decenijama nakon otkrića sprovedena su obimna istraživanja, uz mnoge ...aktivnosti na zaštiti i prezentaciji, što ga je učinilo jednim od najpoznatijih i najznačajnijih praistorijskih nalazišta u Srbiji. U ovom radu prikazani su konteksti i okolnosti razvoja praistorijske arheologije u Srbiji koji su, prema našem mišljenju, doveli do prepoznavanja strukovnog i, potom, javnog značaja arheološkog nalazišta Donja Branjevina, odnosno jednog specifičnog nalaza, antropomorfne figurine poznate kao Crvenokosa boginja. Naš cilj je: 1) da ukažemo da su značaj Donje Branjevine i Crvenokose boginje inicirani i oblikovani još pre njihovog otkrića, kroz prethodni proces disciplinarnog razvoja u kome su posebnost nalazišta i nalaza bili iznenadno, ali dobrodošlo otkriće; 2) da podsetimo/skrenemo pažnju da upotreba arheološkog saznanja u modernom društvu, iako van okvira disciplinarne prakse, i dalje ima primarno uporište u samoj disciplini, odnosno u onome šta je i na koji način prezentovano javnosti. U zaključku, umesto da kritički preispitujemo moderno društvo i neočekivane ishode, skloniji smo da istaknemo potrebu temeljnog preispitivanja same discipline, odnosno načina na koji prikupljamo, vrednujemo i prezentujemo podatke.
PDF
