Romsko stanovništvo prisutno je na području Hrvatskog zagorja vjerojatno od druge polovice XIV. st. Odnos vlasti i stanovništva prema Romima ovdje je bio sličan kao i na drugim hrvatskim područjima, ...što je nerijetko značio politiku represivne asimilacije. Takva politika prema Romima posebno je bila izražena za vrijeme Drugoga svjetskog rata kada su ih ustaške vlasti progonile. U ljeto 1941. bio je proveden popis Roma u Hrvatskom zagorju, kao i u drugim dijelovima NDH, a prikupljeni podaci pomogli su ustaškim vlastima u provođenju sustavne deportacije Roma iz Hrvatskog zagorja u jasenovački koncentracijski logor, gdje je većina njih mučena i ubijena.
The Roma population has probably been present in the area of Hrvatsko Zagorje since the second half of the 14th Century. The attitude of the authorities and the population in this area towards the Roma was similar to that in other Croatian areas, which often meant a policy of repressive assimilation. Such a repressive policy towards the Roma was especially visible during the Second World War when they were persecuted by the Ustasha authorities. In the summer of 1941, a census of Roma in Hrvatsko zagorje was conducted, as well as in other parts of the Independent State of Croatia, by which the Ustasha authorities obtained data on their demographic and socio-economic structure. In May 1942, the Ustasha authorities ordered systematic deportation of Roma to the Jasenovac concentration camp, including Roma from the area of Hrvatsko zagorje. The consequence of such a policy is that the Roma community in Hrvatsko zagorje had been almost completely destroyed by the Ustasha authorities.
U radu je analiziran položaj romskog stanovništva na slavonskom području za vrijeme Drugoga svjetskog rata. Istraživanje je bilo usmjereno na analizu politike državnih i lokalnih vlasti prema Romima, ...koja je uključivala mjere poput njihovog popisivanja, zabrane kretanja i u konačnici njihove sustavne deportacije u jasenovački logor, gdje je znatan dio njih ubijen. Drugi dio odnosi se na analizu odnosa neromskog stanovništva na slavonskom području prema progonu i stradanju njihovih romskih sumještana, unutar kojeg su opisani slučajevi u kojima je dio Slavonaca izravno nastojao spasiti Rome molbama i drugim intervencijama kod ustaških lokalnih i državnih vlasti.
Članak se bavi planiranjem, provedbom aktivnosti te vrednovanjem terenske nastave iz povijesti za učenike osmih razreda osnovne škole u svrhu poučavanja o stradanjima civilnog stanovništva u Drugom ...svjetskom ratu kroz suradnju s Memorijalnim centrom „Lipa pamti“. Terenska nastava predstavlja poseban vid učenja i stjecanja vještina kroz istraživanje povijesne građe na autentičnim lokacijama na kojima se učenici susreću s okolinom, materijalnim izvorima i svjedočanstvima ljudi vezani uz mjesto koje se posjećuje. Rad izvan škole kod učenika potiče znatiželju i pozitivan stav prema povijesnoj znanosti, stvaralačku kreativnost, a ujedno i razvija pozitivne vršnjačke odnose.
Sin entrar en el tema de la autografía integral o parcial de las pinturas de Velázquez, para la que se esperan nuevos estudios técnicos del Prado que se publicarán próximamente, este artículo ofrece ...una síntesis de los estudios sobre las pinturas del Salón de los Reinos del Buen Retiro de Madrid (1628-1634/35) y propone dos nuevas fuentes iconográficas para los retratos ecuestres de los Habsburgo de España. Por un lado, se subraya la importancia de la experiencia visiva de las entradas reales durante el reinado de Felipe III y Margarita de Habsburgo a partir de 1599, verdaderas performances urbanas que ofrecían un importante espacio para elaborar una iconografía oficial y de pareja de los reyes Habsburgo a caballo. Por el otro, se señala la importancia de la circulación de los grabados flamencos, como la serie de los caballos en corvette de Johannes Stradanus (Ioannes van der Straet, 1523-1605), impresos en 1580 y 1585, y los numerosos retratos ecuestres de varios reyes nórdicos de Cornelis Anthonisz (c. 1499-1553). Retratista «popular» de Carlos V, Anthonisz desarrolló en particular el motivo de la reina amazona y en el ámbito borgoñón. En definitiva, este artículo sugiere una línea de investigación «nórdica» y «habsbúrgica» para el nacimiento del retrato ecuestre en España, por otro lado tradicionalmente explicado con la recuperación y traducción de modelos escultóricos romanos e italianos (Marco Aurelio, Tacca), y con la obra pictórica de Tiziano y de Rubens.
En el presente artículo se pretende establecer el significado iconográfico de Las hilanderas de Velázquez. Partiendo de la interpretación del cuadro establecida por Diego Angulo Íñiguez como “Fábula ...de Aracne”, se discute y corrige dicha interpretación. Asimismo se cuestiona la identificación de Las hilanderas con la Fábula de Aracne del inventario de don Pedro de Arce, descubierto por María Luisa Caturla. Se concluye que lo que la escena de Las hilanderas nos muestra es a Penélope hilando, en compañía de sus sirvientas, bajo la protección de Palas Atenea.
PDF
