Ultraviolet-B (UV-B) radyasyonunun liken Physcia semipinnata thallusunda hücre canlılığına etkisi ve olası
apoptozis-benzeri değişiklikler araştırılmıştır. Bu çalışmada, likenlerde UV-B radyasyonunun ...apoptozise benzer hücre
ölümünü tetiklediği ilk defa TUNEL yöntemi ile saptanmıştır. 95,9 J/cm2 dozajda UV-B'ye maruz kalan örneklerde DNA
parçalanmasının özellikle fotobiont tabakasında fazla olduğu, ancak mikobiyont tabakasında da gözlendiği tespit
edilmiştir.
We have examined the consequences of Ultraviolet-B (UV-B) irradiation in the thallus of the lichen Physcia
semipinnata (J.F.Gmel) in terms of cell viability and apoptotic-like formation. UV-B induced oligonucleosomal DNA
fragmentation was detected by TUNEL assay and this is the first study showing DNA fragmentation in thalli. The intensity
of TUNEL-positive cells after exposure to UV-B at doses up to 95.9 J/cm2 was higher in the photobiont layer than the
mycobiont layer.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
Farklı konsantrasyonlarda krom (VI) (0,2, 0,5, 1 ve 5 mM $K _2CrO _4$) uygulaması yapılan Ulva lactuca (L.)'da metal
stresine yanıt olarak PSII fotosentetik kuantum verimi, hücre canlılığı, ve ...sitotoksik etkiler üzerindeki değişimler
araştırılmıştır. Krom konsantrasyonundaki artışa bağlı olarak fotosentetik kuantum verim (Fv/Fm) oranında önemli
ölçüde değişimler olduğu gözlenmiştir. U. lactuca'nın 2 saat, 1 ve 5 mM Cr(VI) uygulanmasını takiben Fv/Fm oranı
düşmüştür. Evan's blue alınım sonuçları ise 1 ve 5 mM Cr(VI) uygulanmış örneklerde hücre ölümünde azalmanın
olduğunu göstermiştir. Tüm deney gruplarında thallus hücre morfolojisinde değişim olduğu belirlenmiştir. Makro
alglerde ilk kez acridine orange/ethidium bromide boyama tekniği kullanılarak, sitotoksik etki gösterilmiştir. 1 ve 5 mM
Cr(VI) uygulanan örneklerde nekrotik hücre yüzdesinin, sırası ile % 76,93 ve % 84,23, oranında artığı da gösterilmiştir.
In order to contribute to the understanding of its response to metal stress, Ulva lactuca (L.) was treated with
different concentration of chromium (VI) (0.2, 0.5, 1, and 5 mM $K _2CrO _4$), and alterations in Fv/Fm ratio (maximal
photochemical efficiency of PSII) and cell viability were investigated. Significant alterations of the maximal photochemical
efficiency of PSII (Fv/Fm) ratio were observed in response to the increase in chromium concentration. The Fv/Fm ratio
decreased in Ulva lactuca following 2 h treatment with 1 and 5 mM Cr(VI) solution. The cell viability was decreased in
cells exposed to higher Cr(VI) concentrations. Thallus cell morphology was altered in thalli exposed to chromium. A
cytotoxic effect of chromium was demonstrated for the first time using acridine orange/ethidium bromide staining in
macroalgae. In 1 and 5 mM of Cr(VI) treated samples, the rate of necrotic cells increased about 76.93% and 84.23%,
respectively.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
PHB biriktiren gram pozitif bir bakteri Bangalore'nin yerel bahçe topraklarından izole edildi. Morfolojik ve
fizyolojik özellikleri ve 16S rDNa nükleotit dizi analizine (yaklaşık 15 kb) göre Bacillus ...thuringiensis IAM 12077 olarak
tanımlandı. Bu çalışmada Bacillus thuringiensis IAM 12077'nin varsayılan mutant suşlarının PHB üretim kapasiteleri
çalışıldı. 48 saat nutrient brothda büyüdüğünde % 10-15 kuru hücre ağırlığında PHB üretme yeteneğine sahip Bacillus
thuringiensis IAM 12077 olarak tanımlanan bir Bacillus sp. rasgele mutagenlere fiziksel (UV) ve kimyasal (akridin oranj)
tabi tutuldu. Total UV mutant taramasında, iki suş PHB veriminde bir azalma gösterirken, 19 varsayılan mutant suş PHB
üretiminde ebeynlerin üzerinde artış göstermiştir. Bu mutantların, (B8) ebeveyn suşların üzerinde PHB üretiminde bir
artış ile (% 24,68; 1,54 kat) PHB birikimi ümit verici görülmektedir. Kimyasal mutajenlerde PHB üretiminde varasayılan
mutantların yalnızca iki tanesinde (B3, C2) bir artış gözlenirken, 6 tanesinde bir azalma, 3 tanesinde önemsiz değişiklikler
görülmüştür. Birikimdeki artış UV mutant B8 suşu ile görülen artış ile (B3 ve C2 için sırasıyla % 19,69; 1,43 kat ve % 22,22;
1,62 kat) karşılaştırılabilirken, verimlerde aynı anda bir artış (sırasıyla 0,43g/l; 1,13 kat ve 0,6g/l; 1,57 kat) bulunamamıştır.
A gram-positive bacterium that accumulated PHB was isolated from local garden soil in Bangalore. Based on
its morphological and physiological properties, and nucleotide sequence (about 1.5 kb) of its 16S rDNA it was identified
as Bacillus thuringiensis IAM 12077. In this study the PHB-producing capacity of putative mutant strains of Bacillus
thuringiensis IAM 12077 was evaluated. A Bacillus sp. identified as a Bacillus thuringiensis IAM 12077 strain capable of
producing 10%-15% dry cell weight (DCW) PHB when grown in nutrient broth for 48 h was subjected to random
mutagenesis physical (UV) and chemical (acridine orange). Among the UV-mutants screened, 19 putative mutants
produced more PHB than the parental, while 2 strains produced less. Of these mutants, B8 exhibited promising PHB
accumulation (24.68%; 1.54-fold) with more PHB production (1.3 g/l; 5.4-fold) than the parental strain. Chemical
mutagenesis yielded putative mutants, of which 6 had a decrease, 3 had no change, and 2 had an increase (B3, C2) in PHB
production. While the increase in accumulation (19.69%, 1.43-fold and 22.22%, 1.62-fold, respectively, for B3 and C2)
was comparable to the increase shown by the UV mutant (B8), the yields did not concomitantly increase (0.43g/l, 1.13-
fold and 0.6g/l, 1.57-fold, respectively).
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
İki metal bileşiği, Hg(L)($ClO _4) _2$ve Cu(L)($ClO _4) _2$, Hg(II) ve Cu(II) perchlorate tuzlarının varlığında, 2,6-bis(2-
aminothiophenoxymethyl)pyridine ve 2,2'-bipyridine-6,6'-dicarboxaldehyde ...arasındaki template reaksiyonu yoluyla
sentezlenmiştir. Bileşiklerin yapısı IR, $^ 1H$-NMR, MASS ve elemental analiz değerleri ile belirlenmiştir. Bileşiklerin
sitotoksisitesi MTT 3-(4,5-dimetiltiyazol-2-yl)-2,5-difeniltetrazolyum bromid yöntemiyle, normal ve kanserli sıçan
fibroblastlarında araştırılmıştır. Her iki bileşik iki hücre hattı üzerine doza-bağımlı sitotoksıklik göstermiştir.
Hg(L)($ClO _4) _2$ bileşiği Cu(L)($ClO _4) _2$'den daha fazla sitotoksiktir. Bileşiklerin apoptotik aktivitesi akridin turuncusu
boyama ve DNA fragmentasyon yöntemleriyle değerlendirilmiştir. Bileşiklere maruz bırakılan her iki hücre hattı kromatin
yoğunlaşması ve apoptotik kese oluşumunu göstermiştir. Tüm bu anomalilerin yüzdesinin ras-transform olmuş 5RP7
fibroblastlarında çok yüksek seviyede olduğu bulunmuştur. Hg(L)($ClO _4) _2$ bileşiğinin etkisi Cu(L)($ClO _4) _2$ bileşiğinden
daha kuvvetli olmuştur. Cu(L)(ClO4)2 her iki hücre hattında da DNA fragmentasyonuna neden olurken Hg(L)($ClO _4) _2$
bileşiği özgül bir aktivite göstererek yalnızca kanserli 5RP7 hücrelerinde DNA fragmentasyonuna neden olmuştur.
Sonuçta, iki bileşiğin, özellikle apoptotik morfoloji ve DNA fragmentasyonu üzerine önemli derecede farklı etkisi
bakımından Hg(II) ile olanın, anti-kanser potansiyele sahip olduğunu ileri sürmekteyiz.
Two metal complexes were synthesized as Hg(L)($ClO _4) _2$ and Cu(L)($ClO _4) _2$ by the template reaction between
2,6-bis(2-aminothiophenoxymethyl)pyridine and 2,2'-bipyridine-6,6'-dicarboxaldehyde in the presence of Hg(II) and
Cu(II) perchlorate salts. The structures of the compounds were elucidated by IR, $^ 1H$-NMR, MASS, and Elemental
Analyses values. Cytotoxicity of the compounds were investigated by MTT 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-
diphenyltetrazolium bromide assay in normal and cancerous rat fibroblasts. Both compounds showed cytotoxicity on
2 cell lines as a dose-dependent manner. Compound Hg(L)($ClO _4) _2$ was more cytotoxic than Cu(L)($ClO _4) _2$. Apoptotic
activity of compounds was evaluated by acridine orange staining and DNA fragmentation assay. Both cell lines exposed
to the compounds exhibited condensed chromatin and appearance of apoptotic bodies. The percentages of all these
abnormalities were found to be very high level in ras-transformed 5RP7 fibroblasts. The effect of Hg(L)($ClO _4) _2$ was again
more stronger than the compound Cu(L)($ClO _4) _2$. Although the compound Cu(L)($ClO _4) _2$ induced the formation of
DNA fragmentation in both cell lines, Hg(L)($ClO _4) _2$ induced the DNA fragmentation only in cancerous 5RP7 cells,
indicating specific activity. In conclusion, we suggest that both complexes, especially the one with Hg(II) according to
its significant differences of apoptotic morphology and DNA fragmentation, exhibit promising potentials as anticancer
compounds.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
Trichomonas vaginalis, özellikle kadınlarda görülen, cinsel yolla bulaşan ve asemptomatik kalabileceği gibi vajinit ve servisite de neden olabilen bir protozoondur. Bu çalışmada vajinal akıntısı olan ...17-45 yaş arasındaki 310 kadından alınan vajinal örneklerde T.vaginalis sıklığının belirlenmesinde direk mikroskopik inceleme, akridin oranj ile boyalı inceleme ve Modifiye Diamond besiyerinde kültür yöntemlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Örneklerin 40'ında (%12.9) kültür, 20'sinde (%6.5) direk mikroskopi ve 19'unda (%6.1) boyalı inceleme yöntemiyle T.vaginalis tespit edilmiştir. Her üç metotla 17 olguda pozitiflik saptanırken, direk mikroskopi ve kültür ile 3 olguda, boyalı inceleme ve kültür ile 2 olguda ve sadece kültür ile 18 olguda pozitiflik belirlenmiştir. Akıntıya ek olarak kaşıntısı olan 41 hastanın %19.5'inde, kasık ağrısı olan 190 hastanın %15.7'sinde ve servikal erozyonu olan 43 hastanın %23.2'sinde en az bir yöntemle T.vaginalis varlığı saptanmıştır. Yapılan değerlendirmede, T.vaginalis pozitifliğinin yaş gruplarına ve kullanılan doğum kontrol yöntemlerine gore istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermediği belirlenmiştir. Sonuç olarak, T.vaginalis'n laboratuvar tanısında akridin oranj boyamanın direk mikroskopiye bir üstünlüğünün olmadığı, direk mikroskopinin kolay uygulanabilir ve ucuz bir yöntem olmasına rağmen duyarlılığın düşük olduğu ve bu yöntemle negatif bulunan şüpheli örneklerin de kültürünün yapılmasının uygun olacağı kanısına varılmıştır.
Trichomonas vaginalis is the causative agent of human trichomoniasis which is a sexually transmitted disease mainly in women. The infection may be asymptomatic or symptomatic such as severe vaginitis and cervicitis. The aim of this study was to compare direct microscopic examination,acridine orange stained examination and culture in Modified Diamond medium, for the detection of T.vaginalis from the vaginal swab samples of 310 patients (age ranges: 17-45 years old) who were complaining from vaginal discharge. Of them 40 (12.9%) samples were found positive with culture, 20 (6.5%) were positive with direct microscopy and 19 (6.1%) were positive with acridine orange staining method. The positive results were obtained in 17 cases by each of the three methods,, in 3 cases by direct microscopy and culture, in 2 cases by acridine orange staining and culture, and in 18 cases by culture only. T.vaginalis has been detected in 19.5% of 41 patients with itching, 15.7% of 190 patient with groin pain and 23.2% of 43 patients with cervical erosion, in addition to vaginal discharge, by at least one of the methods. In conditional evaluation, there were no statistically significant differences between T.vaginalis positivity with age groups and the contraceptive methods used. As a result, it was concluded that for the laboratory diagnosis of T.vaginalis, acridine orange staining technique does not have any superiority over direct microscopy. Although direct microscopy is a practical and economical method, it has low sensitivity, so all of the suspected samples which are found negative by this method, should be cultivated for a definite diagnosis.
