Anemije su česta komplikacija kod limfatičnih neoplazma kao rezultat bolesti i mijelotoksične kemoterapije, a imaju značajan utjecaj na ishod liječenja, preživljenje i kvalitetu života. U ...istraživanje je bilo uključeno ukupno 55 bolesnika (32 žene i 23 muškarca) s limfatičnim neoplazmama: 8 s kroničnom limfatičnom leukemijom (KLL), 17 s multiplim mijelomom (MM) i 30 s ne-Hodgkinovim limfomom (NHL). Analiziran je utjecaj spola, dobi i tipa malignoma na učestalost, stupanj težine i tip anemije prije i nakon provedene kemoterapije. Učestalost anemija prije kemoterapije bila je 51,02%, a nakon provedene kemoterapije 55,31%. Najveća učestalost anemije prije kemoterapije utvrđena je kod MM (69%), potom kod NHL (44,4%) te KLL skupine (40,0%) na početku terapije. Nakon kemoterapije učestalost je bila kod MM 68,7%, NHL 20,8% te KLL 42,9%. Tijekom terapije rasla je i težina anemije u odnosu na stanje prije kemoterapije. Prevladavala je anemija kronične bolesti (53,8%), zatim anemija uslijed višestrukog mehanizma nastanka (30,7%), anemija zbog deficita željeza (11,5%) i hemolitična anemija (7,6%). Kod limfatičnih neoplazma visoka je učestalost anemija kao poseljedica bolesti, a pod utjecajem kemoterapije se nije značajnije povećala. Povećala se težina anemije. Budući da je prevladavala anemija 1. stupnja prema SZO, samo manji broj bolesnika je zahtijevao transfuzijsko liječenje. Oko 26% svih bolesnika imalo je vrijednosti hemoglobina niže od 100 g/L tijekom kemoterapije i oni bi bili kandidati za liječenje sredstvom za stimuliranje eritropoeze radi poboljšanja kvalitete života.
Difuzni B velikostanični limfom (engl. diffuse large B-cell lymphoma, DLBCL) je najučestaliji tip limfoma u bolesnika odrasle životne dobi. Zbog tako visoke zastupljenosti mi smo odlučili kod naših ...bolesnika ispitati prisutnost VEGFR2 i NF-ĸB, te ocijeniti njihov utjecaj na ishod kod bolesnika s DLBCL. Mi smo kod 99 bolesnika ispitali prisutnost tih tumorskih biljega, te abnormalnosti gena BCL2, BCL6 i c-MYC kod iste grupe bolesnika. Rezultati su pokazali da je kod imunohistokemijski određenih tumorskih biljega VEGFR2 i NF-κB koji se nalaze u citoplazmi i jezgri nađeno da samo NF-κB, koji je prisutan u citoplazmi ukazuje na značajno lošije preživljenje (p=0,037). Metodom FISH analize BCL2, BCL6 i c-MYC nije nađena značajna razlika u preživljenju među podgrupama DLBCL (p=0,714).
Diffuse large B-cell lymphoma (DLBCL) is the most common type of lymphoma in patient's elderly population. With such a high representation we decided our patients asses the pressence of VEGFR2 and NF-ĸB and assess their impact on outcome in patients with DLBCL. We investigated in 99 patients the presence of tumor markers and abnormalities of genes BCL2, BCL6 and c-MYC in the same group of patients. The results showed that in immunochistochemical markers of tumor VEGFR2 and NF-ĸB which are located in the cytoplasm and in the nucleus was found that only NF-ĸB, which is present in the cytoplasm indicates a singnificantly worse survival (p=0.037). FISH analaysis of BCL2, BCL6 and c-MYC was not found significant differences in survival among subgroups of DLBCL (p=0.714).
Opisan je slučaj primarnog malignog limfoma štitnjače, udruženog sa kroničnim limfocitarnim tireoiditisom, koji se odlikovao brzim tokom i diseminacijom procesa. Citološki je postavljena sumnja na ...maligni proces, dok je točna dijagnoza dokazana patohistološkim pregledom ekstirpirane štitnjače. Uz osvrt na literaturu, ukazano je na bitne kliničke, dijagnostičke, terapeutske i prognostičke odlike tumora.
