Prawo do nauki jest podstawowym prawem człowieka, które wpływa na rozwój osobowości i godności ludzkiej, sprawia, że ludzie są świadomi swoich praw i wolności, wspiera społeczeństwo w celu ...przezwyciężenia biedy i poprawy warunków życia ludzi ubogich. Cel edukacji wykracza poza materialistyczne podejście gwarantujące dostęp do zawodu i nabywanie umiejętności praktycznych. Polega on na rozwoju moralnej i duchowej strony człowieka i uświadamianiu natury i godności ludzkiej opierającej się na wartościach. Pod pojęciem edukacji w międzynarodowym prawie w szerokim znaczeniu rozumie się wszelkie rodzaje i formy zdobywania wiedzy, ćwiczenie umiejętności i rozwijanie wartości społecznych. Natomiast rozmaite konwencje i orzecznictwo międzynarodowe przyjmują wąskie rozumienie tego terminu, odnosząc go wyłącznie do edukacji formalnej. Z analiz międzynarodowych aktów prawnych wynika, że u niwersalna defi nicja edukacji obowiązująca we wszystkich państwach nie została dotychczas opracowana. Różnorodność kulturowa i religijna, odrębność języków i tradycji krajowych, rozmaicie prowadzona polityka przekonują, że wykonanie tego zadania jest prawie niemożliwe, a nawet nieużyteczne. Mimo że zdefi niowanie uniwersalnego znaczenia edukacji ujednoliciłoby różnorodne podejścia i pogodziło konkurujące kraje na świecie, takie podejście nie wydaje się dobrym rozwiązaniem w zdrowej rozmaitości celów i praktyk. Niemniej jednak międzynarodowe regulacje poprzez prawo miękkie i orzecznictwo określiło główne cechy prawa do nauki: (a) dostępność, (b) wystarczalność, (c) akceptowalność i (d) adaptacyjność. Edukacja formalna w dowolnym kształcie musi wykazywać te cechy, aby zagwarantować każdemu prawo do nauki dobrej jakości. Biorąc pod uwagę, że prawo do nauki jest potężnym narzędziem świadomości, większość państw dokonała próby uwzględnienia prawa do nauki w swoich konstytucjach. Warto zaznaczyć, że przepisy krajów rozwiniętych regulujące prawo do nauki zostały sformułowane w wyniku rozwoju prawa międzynarodowego, chociaż często ograniczają się do kilku zdań.
The subject matter of this article was the right to education with a particular regard to the rights of the child being a pupil and his/her right to personal treatment in the teaching and the whole ...educational process, the right to the open and motivated assessment of the progress in learning, the right to impact the school life via local government activities, as well as the right to the freedom of conscience and religion, and the right to recognise and preserve the national identity in the teaching process. The issue of pupil’s responsibilities, and in particular compulsory schooling and compulsory education, have also been raised. The article defi ned the right to education and placed it among other acts of international law – the Universal Declaration of Human Rights, the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, the Declaration of the Rights of the Child, as well as the Convention on the Rights of the Child, known as the World Constitution of the Rights of the Child. In addition to the nature of the right to education, the subject matter of the consideration was also the principles and guarantees of its implementation, contained in the Basic Law. Their analysis led to the conclusion about the limited nature of the right of parents to bring up the child according to their own convictions, the implementation of which should be compatible with the welfare of the child and the constitutionally guaranteed right to receive education. An analysis of the regulations applicable in the prescribed scope statutory, and in particular in terms of universal and equal access to education have also been discussed. The refl ections presented in the article have been enriched with case law examples and judgments delivered by the European Court of Human Rights in Strasbourg, the Supreme Court, and the Common Courts. The analysis of the existing legal references, the doctrine, and the case law has allowed to reach a conclusion on the fundamental nature of the right to education, the implementation of which conditions the development of an individual and the full use of its rights.
Wprowadzenie Dubas, Elżbieta
Nauki o Wychowaniu,
06/2020, Letnik:
10, Številka:
1
Journal Article
Recenzirano
Odprti dostop
W tekście została zaprezentowana zawartość treściowa kolejnego numeru czasopisma „Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne”, ze wskazaniem na kontekst multi/interdyscyplinarnych badań ...gerontologicznych prowadzonych w Polsce.
'Deliberative democracy' is often dismissed as a set of small-scale, academic experiments. This volume seeks to demonstrate how the deliberative ideal can work as a theory of democracy on a larger ...scale. It provides a new way of thinking about democratic engagement across the spectrum of political action, from towns and villages to nation states, and from local networks to transnational, even global systems. Written by a team of the world's leading deliberative theorists, Deliberative Systems explains the principles of this new approach, which seeks ways of ensuring that a division of deliberative labour in a system nonetheless meets both deliberative and democratic norms. Rather than simply elaborating the theory, the contributors examine the problems of implementation in a real world of competing norms, competing institutions and competing powerful interests. This pioneering book will inspire an exciting new phase of deliberative research, both theoretical and empirical.
Artykuł traktuje o pewnym okresie życia ks. Waleriana Meysztowicza (1893–1982) i jego związkach z Wilnem. Autor stara się przybliżyć okoliczności pobierania nauki na Uniwersytecie Stefana Batorego w ...Wilnie oraz w wileńskim Seminarium Duchownym. Następnie omawia sprawę nostryfikacji uzyskanego w Rzymie doktoratu świętej teologii, co umożliwiło W. Meysztowiczowi objęcie wykładów zleconych oraz otworzyło drogę kariery naukowej. Kolejnym etapem była habilitacja i uzyskanie docentury z zakresu prawa kanonicznego. Po przejściu na emeryturę ks. Bronisława Żongołłowicza to w W. Meysztowiczu widziano jego następcę w Katedrze Prawa Kanonicznego na Wydziale Teologicznym USB. Sam B. Żongołłowicz bardzo promował W. Meysztowicza. Na podstawie przewidzianej prawem procedury W. Meysztowicz otrzymał od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nominację profesorską w dniu 14 września 1937 r. Z uwagi na liczne obowiązki dyplomatyczne wynikające z posady w Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej, W. Meysztowicz nie mógł wykonywać swoich obowiązków wykładowcy akademickiego. Karierę naukową w Wilnie przerwał mu wybuch II wojny światowej.
W artykule zaprezentowano życie, dorobek naukowy, dydaktyczny, organizacyjny i społeczny dr hab. Elżbiety Szczot, prof. KUL, która z Wydziałem Prawa KUL związała się najpierw poprzez studia na ...kierunku prawo (1985-1990) i prawo kanoniczne (1990-1993), a następnie przez zatrudnienie, gdzie przez ponad 30 lat twórczo i owocnie wypełniała powierzone jej obowiązki nauczyciela akademickiego. Była Osobą niezwykle pracowitą, skromną, serdeczną. Zapisała się w pamięci współpracowników jako prawnik i wybitna kanonistka, wychowawczyni młodzieży akademickiej. Elżbieta Szczot została zatrudniona na Wydziale Prawa Kanonicznego i Świeckiego KUL 1 października 1993 r. w charakterze asystenta przy Katedrze Prawa Sakramentów. W 1998 r. uzyskała stopień doktora w zakresie nauk prawnych na podstawie rozprawy Prawo wiernego do Eucharystii według kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. W 2011 r. habilitowała się na podstawie dorobku naukowego i monografii Ochrona rodziny w prawie Kościoła łacińskiego, Lublin 2010 uzyskując stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego, specjalność – kościelne prawo rodzinne. Z dniem 1 października 2014 r. awansowała na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 2011-2017 była kierownikiem Katedry Nauk o Polityce w Instytucie Europeistyki KUL. We wrześniu 2023 r. Instytut Prawa Kanonicznego poparł jej kandydaturę i została wybrana na członka Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2024-2027 w dyscyplinie kanoniczne. Była członkiem licznych stowarzyszeń naukowych. Jest autorką dwóch monografii, ponad 60 artykułów, 17 książek naukowych. Jej badania naukowe koncentrowały się m.in. na prawie sakramentów świętych, ochronie małżeństwa i rodziny, na procesach związanych z integracją europejską i politykami szczegółowymi Unii Europejskiej.
Based on the author's taught course at Arizona State University, this text focuses on the elements needed to understand the applications literature involving delay equations. It covers both the ...constructive and analytical mathematical models in the subject.
W opracowaniu przedstawiono próbę operacjonalizacji określeń: (1) sukces badacza i (2) kompetencje badacza, w odniesieniu do specyfiki Nauk o Zarządzaniu (NoZ). Cel ten wpisuje się w szersze ...zamierzenie badawcze polegające na empirycznej weryfikacji zależności pomiędzy wskazanymi kategoriami. Konieczność doprecyzowania tych kategorii wynika ze zidentyfikowanej na drodze studiów literaturowych luki. Studia literaturowe objęły analizę anglojęzycznych opracowań pozyskanych z baz Scopus oraz Web of Science, a w szczególności z kolekcji Social Science Citation Index, Book Citation Index, Conference Proceedings Citation Index, w których podejmowane były badania z przestawianego zakresu. Jednakże podstawę dla przeprowadzonych analiz stanowiły ujęcia polskich autorów, w tym przede wszystkim cykl opracowań profesora Jana Lichtarskiego pt. „Powodzenie działalności badawczej”. Kluczowe ustalenia w zakresie kategorii sukcesu badacza NoZ uwidoczniły się w wyodrębnieniu 5 obszarów umiejscawianych po stronie: (1) charakteru dyscypliny naukowej; (2) badacza; (3) uczelni/instytutów badawczych; (4) rozwiązań systemowych, w tym przepisów prawnych; (5) otoczenia gospodarczego, społecznego i kulturowego. W zakresie kategorii kompetencji badacza nie odnaleziono publikacji, które wprost przedstawiałaby zestaw pożądanych kompetencji badacza NoZ. Odnoszono się jednakże do takowych, głównie w ramach dwóch obszarów: (1) podejść badawczych (dedukcja vs indukcja, podejście nomotetyczne vs idiograficzne); (2) współpracy z określonymi podmiotami (perspektywa dwustronna: badacz-organizacja; perspektywa trójstronna: badacz - organizacja pośrednicząca (konsulting, doradztwo) - organizacja). Na podstawie uzyskanych wyników wnioskowano o implikacjach dla prowadzenia badań empirycznych w analizowanym obszarze.
PDF
