Človeški (humani) papilomavirusi (HPV) so heterogena skupina virusov, ki jih etiološko povezujemo z benignimi in malignimi novotvorbami ploščatoceličnega epitela. Prav tako pa se vpletajo tudi v ...karcinogenezo adenokarcinomov. Zmotno je prepričanje, da je okužba s HPV povezana zgolj z rakom materničnega vratu. Številne raziskave so potrdile povezavo med okužbo s HPV in nastankom anogenitalnih bradavic, papilomatoze grla, raka glave in vratu ter nenazadnje novotvorb zunanjega spolovila, nožnice, anusa in penisa. Okužba s HPV je danes v razvitih državah poznana kot najpogostejša spolno prenosljiva bolezen. Z njo se okuži večina spolno aktivnih ljudi vsaj enkrat v življenju. Pred okužbo se lahko zaščitimo s splošnimi ukrepi, kot so manjše število spolnih partnerjev, kasnejši začetek spolnega življenja ter varno in odgovorno vedenje. Trenutno ne poznamo specifičnega protivirusnega zdravljenja okužbe s HPV. Najuspešnejša metoda, s katero lahko preprečimo okužbo s HPV, je cepljenje. Z obstoječimi cepivi lahko preprečimo večino hujših predrakavih sprememb in raka materničnega vratu ter druge benigne in maligne neoplazme, povzročene z okužbo z virusi HPV.
Ozadje in namen: V dobro organiziranih presejalnih programih raka materničnega vratu v Evropi in tudi Sloveniji se večina novih primerov raka materničnega vratu pojavlja pri tistih ženskah, ki se ...presejalnih pregledov ne udeležujejo redno. Iskanje novih načinov za povečanje pregledanosti ciljne populacije postaja zato eden vodilnih izzivov na tem področju. Po izsledkih preglednih raziskav in metaanaliz je najučinkovitejša metoda za povečanje odzivnosti vabilo neodzivnicam za samoodvzem vaginalnega vzorca za odkrivanje okužbe z visokotveganimi humanimi papilomskimi virusi (test HPV) na domu. Zanimalo nas je, kako učinkovita je ta metoda pri odkrivanju predrakavih in zgodnjih rakavih sprememb materničnega vratu v primerjavi z obstoječimi pristopi k neodzivnicam organiziranih presejalnih programov. Metode: Sistematični pregled rezultatov objavljenih raziskav na področju presejanja neodzivnic rednih organiziranih presejalnih programov v Evropi, z metodo samoodvzema vaginalnega vzorca za test HPV na domu. Rezultati: Glavna rezultata raziskav sta odzivnost žensk, ki so na dom prejele tester za samoodvzem, in delež odkritih hudih predrakavih sprememb ali raka materničnega vratu (CIN 2+). Dodatni rezultati so vrste v raziskavah uporabljenih testerjev in metod analize testov HPV, kakovost samoodvzetih vzorcev, prevalenca HPV v skupini žensk, ki so opravile samoodvzem vaginalnega vzorca, in udeležba v presejanju HPV-pozitivnih žensk v nadaljnji diagnostiki. Zaključek: Številne raziskave enotno kažejo, da je za povečanje pregledanosti v dobro organiziranih presejalnih programih in nadaljnje zmanjšanje incidence raka materničnega vratu najbolj obetaven pristop alternativno presejanje neodzivnic s samoodvzemom vaginalnega vzorca za test HPV na domu. Ker pa se rezultati med raziskavami in državami razlikujejo, je treba pred nadgradnjo obstoječega presejalnega programa novo metodo pilotno preveriti v ciljni skupini neodzivnic programa v okolju, v katerem se izvaja redno presejanje.
Humani papilomavirusi (HPV) su iznimno heterogena grupa DNA virusa koja ima vrlo važnu ulogu u etiologiji različitih benignih i malignih novotvorina pločastog epitela. Prevencija HPV infekcije ...postiže se primjenom rekombinantnog cjepiva koje sadrži virusima-slične čestice (viral-like particles, VLP) te u cijepljenih osoba potiče sintezu neutralizirajućih protutijela specifičnih za pojedine virusne genotipove. VLPsu prazne, neinfektivne virusne kapside koje ne sadrže DNA i koje su morfološki identične nativnim virusima što ih čini odličnim kandidatima za proizvodnju profilaktičkih cjepiva. Klinička ispitivanja faze I i II dokazala su dobru podnošljivost VLP-cjepiva protiv HPV-a, njihovu sposobnost indukcije visokog titra neutralizirajućih protutijela (50–100 puta veši titar u usporedbi s prirodnom infekcijom) kao i vrlo veliku učinkovitost u zaštiti od uspostave perzistentne HPV infekcije te posljedične pojave bolesti.
Kliničko ispitivanje faze III završeno je za samo jedno cjepivo protiv HPV-a tj. za četverovalentno cjepivo koje sadrži VLP genotipova HPV-6, HPV-11, HPV-16 i HPV-18 proizvođača tvrtke Merck Sharpe & Dohme (Gardasil®, Silgard®).
Do siječnja 2007. g. četverovalentno cjepivo protiv HPV-a odobreno je u 52 zemlje (po žurnom postupku) uključujući SAD, 25 članica Europske Unije, Meksiko, Australiju, Novi Zeland, Peru i Brazil. Cjepivo je trenutno u postupku registracije u još približno pedesetak država. Literaturni podatci pokazuju da su tijekom dosadašnje primjene cjepiva najčešće zabilježene vrlo blage nuspojave, uglavnom lokalne reakcije na mjestu cijepljenja.
Papilomavirusi su onkogene prirode, uzrokuju razvoj dobroćudnih ili zloćudnih novotvorina povezanih s proliferacijom epitela kože ili sluznica u ljudi i životinja. Cilj ovoga istraživanja bio je ...ustanoviti genoprevalenciju goveđeg papilomavirusa (BPV) tipa 1 i 2 i konjskog papilomavirusa (EcPV) tipa 1, 2 i 3 u turskih rasplodnih konja, s genitalnim lezijama i kožnim tumorima ili bez njih, te potvrditi sarkoide u konja pomoću nekoliko imunohistokemijskih biljega. Od kobila i pastuha pasmine engleski punokrvnjak u Turskoj prikupljena su ukupno 42 genitalna brisa i 6 kožnih tumora. Produkti DNA specifični za EcPV i za BPV, pronađeni su u genitalnim brisovima u 38,1 % konja u uzgoju testiranih PCR-om. Prevalencija je bila: BPV-1 – 14,3 %, BPV-2 – 2,4 %, a EcPV-2 – 21,4 %. Nije bilo znakovite razlike (P>0,05) između konja bez simptoma (38,7 %) i onih sa simptomima (36,4 %). Iz šest uzoraka dobivenih od šest konja koji su imali kožne tumore, BPV-1 pronađen je u pet uzoraka tkiva i četiri uzorka krvi, a samo je jedan kožni tumor bio inficiran s EcPV-2. Ovo istraživanje pokazuje da se visoka prevalencija EcPV-2 i BPV-1 može pronaći jednako i u konja koji ne pokazuju znakove bolesti i u onih koji imaju simptome. Također, supklinički inficirani konji mogu imati važnu ulogu u epizootiologiji papilomatoze te utjecati na porast reproduktivnih problema u rasplodnih konja.
Provider: - Institution: University of Zagreb. School of Dental Medicine. Department of Oral Medicine. - Data provided by Europeana Collections- Objectives: The aim of this study was to determine the ...prevalence and type of human papillomavirus (HPV) in various oral lesions in comparison to control healthy oral mucosa, and the dynamic of HPV infection course (persistence, change of HPV type and clearance).
Material and Methods: The study comprised 426 consented subjects, of which 343 patients with different oral lesions and 83 controls with apparently healthy oral mucosa, referred for oral examination in the period from 2000 to 2015. The diagnoses of oral lesions were established according to clinical criteria and confirmed by histopathology. Oral cytobrush samples were collected from oral lesions and healthy mucosa from different topographic sites and the HPV types were determined by polymerase chain reaction (PCR). The presence of HPV DNA was evaluated by consensus and type-specific (TS) primer-directed PCR. A subset of samples was analysed for the presence of both alpha and beta genus HPV types.
Results: Out of 426 specimens, 144 (41.98%) from oral lesions and 15 (18.07%) controls were positive for HPV DNA; 22.3% of all tested samples contained beta-HPV type and 15.02% alpha-PV type. The highest prevalence of beta-HPV and high risk (HR) HPV (alpha-HPV) types were found in benign and premalignant oral lesions, while HR-HPVs were found in a small number of control samples. In 38 subjects sampling was performed more than twice, in average 2.29 times, with time distance between sampling of 5.8 months. Twenty-six of these 38 patients were continuously HPV negative, five had transient infection, five acquired a new HPV infection, one had persistent HPV infection, and one had initially co-infection with different HPV types followed with new one during which initial oral lesion became malignant. The topographic distribution of the alpha-PV and beta-PV types showed affinity for the anterior part of the oral cavity and particular risk localization.
Conclusion: Positive finding of HPV in all age groups and on healthy oral mucosa, high prevalence of HPV types in oral premalignant and proliferative lesions, affinity for risk localization in the oral cavity, unpredictable dynamic course and change of HPV type indicates the need for regular oral assessment and HPV control in patients with initially positive findings on oral mucosa.- Cilj istraživanja bio je ispitati prevalenciju i tip humanog papiloma virusa (HPV) u različitim oralnim lezijama u usporedbi s kontrolnom, naizgled zdravom sluznicom i dinamiku tijeka HPV infekcije u ustima (ustrajnost, promjenu tipa HPV i prolaznost infekcije).
Ispitanici i postupci: U ispitivanju je sudjelovalo 426 ispitanika, od kojih 343 bolesnika s različitim oralnim lezijama i 83 kontrolnih s naizgled zdravom sluznicom koji su upućeni na pregled usne šupljine u razdoblju od 2000. do 2015. godine. Svi ispitanici dali su svoj informirani pristanak prije uključivanja u ovo istraživanje. Dijagnoze oralnih lezija postavljene su na temelju kliničkih kriterija i potvrđene histopatološkom analizom. Citološki obrisci uzeti su citološkom četkicom s oralnih lezija i zdrave sluznice s topografski različitih mjesta sluznice, a HPV je dokazan lančanom reakcijom polimerazom (PCR). Prisutnost HPV DNA dokazana je PCR-om sa zajedničkim i tip-specifičnim početnicama. Određeni dio uzoraka bio je testiran na tipove HPV-a iz roda alfa i beta.
Rezultati: U svih 426 testiranih uzoraka, HPV DNA dokazana je u 144 (41,98%) uzoraka s oralnih lezija i 15 (18,07%) kontrolnih; 22,3% ispitanih uzoraka sadržavalo je tip HPV iz roda beta, a 15,02% tip HPV iz roda alfa. Najveća prevalencija beta-HPV i visokorizičnih (HR) HPV tipova (alfa-HPV) pronađeni su u benignim i premalignim oralnim lezijama, a visokorizični HPV tipovi pronađeni su i u malom broju kontrolnih uzoraka. U 38 ispitanika uzorkovanje je provedeno više od dva puta, u prosjeku 2.29 puta, u vremenskom razmaku od prosječno 5,8 mjeseci. Dvadesetšest od 38 ispitanika bilo je stalno negativno na HPV, u pet je dokazana prolazna infekcija, pet je steklo novu infekciju HPV-om, jedan ispitanik imao je stalnu infekciju HPV-om, a jedan je tijekom praćenja početno dokazanu koinfekciju s različitim tipovima HPV-a i stekao novu s HPV tipom visokog rizika tijekom koje je inicijalna premaligna lezija sluznice postala zloćudna. Analiza topografske distribucije alfa-HPV i beta-HPV tipova na oralnoj sluznici pokazala je afinitet virusa za sluznicu prednjeg dijela usne šupljine i osobito za rizične lokalizacije.
Zaključak: Pozitivan nalaz HPV-a u svim dobnim skupinama i na zdravoj sluznici te visoka prevalencija HPV tipova u oralnim premalignim i proliferativnim lezijama kao i afinitet za rizične lokalizacije te nepredvidljiv dinamičan tijek uz promjene tipa HPV-a upućuju na potrebu kontrole na HPV u kliničkoj stomatološkoj praksi kod inicijalno pozitivnog nalaza.- All metadata published by Europeana are available free of restriction under the Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana
Čini se kako određeni virusi poput humanih papilomavirusa (HPV) i Epstein-Barrova virusa (EBV) mogu imati ulogu u nastanku karcinoma pločastih stanica u usnoj šupljini (OPCK). Ipak, rezultati ...objavljenih istraživanja na tu temu su kontroverzni i ovise o geografskoj distribuciji i metodama uzimanja uzoraka odnosno raščlambi uzoraka. Cilj ovoga istraživanja je bio odrediti učestalost HPV 16 i EBV u osoba s OPCK. U 24 osobe s OPCK (srednje dobi 59,6±8,8) i u 30 kontrolnih ispitanika (srednje dobi 49,1±8,3) je uzeto 5 mL krvi kako bi se odredio EBV serološkim metodama. Uz to su uzeti i brisevi kako bi se odredila prisutnost HPV 16 i EBV uz pomoć reakcije lančane polimeraze. Statistička analiza je napravljena pomoću Mann-Whitneyeva testa, χ2-testa i Spearmanova korelacijskog testa. Rezultati ovoga istraživanja pokazuju kako nije bilo znakovitih razlika između osoba s OPCK i kontrolnih ispitanika s obzirom na prisutnost HPV 16 ili EBV. Može se zaključiti kako ovi virusi u našoj populaciji oboljelih od OPCK vjerojatno nemaju veliku ulogu.
PDF
