Acute myocardial infarction (AMI) is a common cause of reduced cardiac capacity and functional status of a patient. Successful primary percutaneous coronary intervention (pPCI) in acute coronary ...syndrome and appropriate, complex cardiovascular rehabilitation play a major role in preserving left ventricular function and improvement of prognosis and quality of patient’s life. The aim of this paper was to present a clinical course in a patient with acute myocardial infarction who did not have a classic ECG presentation in the form of ST-segment elevation. We showed that in everyday clinical work it is essential to timely recognize the symptoms of acute myocardial infarction, make the proper diagnosis and perform right treatment strategy. The next step is cardiovascular rehabilitation program, which positive effects, in our patient, was achieved through the retrieval of functional capacity and correction of risk factors.
Akutni infarkt miokarda (AIM) je čest uzrok smanjenog kardijalnog kapaciteta i funkcionalnog stanja bolesnika. Uspešna primarna perkutana koronarna intervencija (pPCI) u akutnom koronarnom sindromu i adekvatna, kompleksna kardiovaskularna rehabilitacija imaju veliku ulogu u očuvanju funkcije leve komore i poboljšanju prognoze i kvaliteta života bolesnika.
Cilj rada bio je prezentacija kliničkog toka kod bolesnika sa akutnim infarktom miokarda koji nije imao klasičnu EKG prezentaciju u formi elevacije ST segmenta. Pokazali smo da je u svakodnevnom kliničkom radu najbitnije pravovremeno prepoznavanje simptoma akutnog infarkta miokarda, što olakšava postavljanje prave dijagnoze i izbor prave terapijske strategije. Sledeći korak je program kardiovaskularne rehabilitacije, koja je svojim pozitivnim efektima kod našeg bolesnika ostvarila popravljanje funkcionalnog kapaciteta i korekciju faktora rizika.
In order to study the prognostic value of high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP) and lipoprotein (a) Lp(a) in patients receiving emergency percutaneous coronary intervention (PCI) following ...acute myocardial infarction (AMI), we retrospectively reviewed 118 patients who received emergency PCI following AMI from January 2007 to April 2010. The plasma levels of hsCRP and Lp(a) were determined. The incidence of cardiovascular events was compared between patients with an elevated hsCRP level and those with a normal hsCRP level and between patients with an elevated Lp(a) level and those with a normal Lp(a) level. Results showed that the incidence of cardiovascular events was 52.9% in the hsCRP-elevated group and 18.2% in the hsCRP-normal group displaying a significant difference (P=0.011). However, the incidence of cardiovascular events was 35.3% in the Lp(a)-elevated group and 46.4% in the Lp(a)-normal group and statistical analysis revealed no significant difference (P=0.733). HsCRP, but not Lp(a), can serve as a prognostic factor for patients receiving emergency PCI following AMI.
Kako bi se utvrdila prognostička vrednost visokoosetljivog C-reaktivnog proteina (hsCRP) i lipoproteina (a) Lp(a) kod pacijenata podvrgnutih hitnoj perkutanoj koronarnoj intervenciji (PKI) posle akutnog infarkta miokarda (AIM), retrospektivno je analizirano 118 pacijenata podvrgnutih hitnoj PKI posle AIM između januara 2007. i aprila 2010. Određeni su nivoi hsCRP i Lp(a) u plazmi. Upoređena je incidenca kardiovaskularnih događaja kod pacijenata sa povišenim nivoom hsCRP i onih sa normalnim nivoom hsCRP, kao i između pacijenata sa povišenim nivoom Lp(a) i onih sa normalnim nivoom Lp(a). Rezultati su pokazali da je incidenca kardiovaskularnih događaja bila 52,9% u grupi sa povišenim hsCRP i 18,2% u grupi sa normalnim hsCRP, što je ukazalo na značajnu razliku (P=0,011). Međutim, incidenca kardiovaskularnih događaja bila je 35,3% u grupi sa povišenim Lp(a) i 46,4% u grupi sa normalnim Lp(a), a statistička analiza nije otkrila značajnu razliku (P=0,733). HsCRP, ali ne i Lp(a), može poslužiti kao prognostički faktor kod pacijenata podvrgnutih hitnoj PKI posle AIM.
Autori su istražili trendove u rezultatima Hrvatske mreže primarne perkutane koronarne intervencije (primary percutaneous coronary intervention, pPCI) između tri razdoblja (2005.-2007. (prva faza), ...2008.-2009. (druga faza), 2010.-2011. (treća faza)). Prikupljeni su i izračunati podaci o 5650 bolesnika s akutnim infarktom sa ST-elevacijom (STEMI ) transportiranih ili izravno zaprimljenih i liječenih pomoću pPCI u 11 hrvatskih PCI centara tijekom toga vremena. Godišnji broj bolesnika s akutnim STEMI liječenih pomoću pPCI kontinuirano je rastao tijekom istraživanog vremena (581 prema 1272 prema 1949 bolesnika/godina). Rizični profil bolesnika se pogoršao kroz istraživano vrijeme: dob (60 prema 61 prema 63 godine; p<0,01), zahvaćanje prednje miokardijalne stijenke (43% prema 44% prema 51%; p<0,01), udio šoka (7% prema 9% prema 11%; p<0,05), postotak transportiranih bolesnika (42% prema 36% prema 46%; p<0,01). Dok se vrijeme od dolaska u bolnicu do uvođenja balona skraćivalo (108 prema 98 prema 75 min; p<0,01), vrijeme od nastupa simptoma do dolaska u bolnicu se produžavalo (130 prema 175 prema 195 min; p<0,01), ali bez statistički značajnog utjecaja na ukupno vrijeme ishemije. Multivarijatna log-linearna analiza, eliminirajući utjecaj višeg rizičnog profila na rezultate liječenja, nije pronašla statistički značajne promjene u završnom protoku TIMI 3 (Thrombolysis In Myocardial Infarction 3), bolničkom pobolu i smrtnosti tijekom šest mjeseci, ali je pokazala značajan porast učestalosti pektoralne angine (12% prema 22% prema 36%; p<0,01) i drugih velikih nepovoljnih kardiovaskularnih događaja (major adverse cardiovascular events, MACE) (6% prema 23% prema 14%; p<0,01) za vrijeme praćenja. Zaključno, Hrvatska mreža pPCI kontinuirano osigurava vrlo dobre rezultate liječenja STEMI u ovoj slabije razvijenoj zapadnoj zemlji unatoč pogoršanju rizičnog profila liječenih bolesnika, kao i otvaranju novih i manje iskusnih PCI centara. Povećanje postotka MACE može se objasniti promjenama u strategiji pPCI tijekom vremena (pPCI samo za ciljne lezije) i većom dostupnošću PCI centara za dodatnu PCI tijekom praćenja nakon akutnog STEMI . Ipak ima prostora za poboljšanje, osobito u skraćenju predbolničkog kašnjenja.
Acute myocardial infarction (AMI) is a major healthcare problem. It is
characterized by myocardial cell death due to necrosis and apoptosis. In
acute ST-segment elevation (STEMI), myocardial ...infarction plaque rupture with
the formation of an occluding thrombus is usually the underlying cause of
myocardial ischemia. Dispite significant progress utilizing percutaneous
coronary intervention (PCI), AMI remains one of the main causes of death and
disability. With expansion of the number and types of biomarkers available,
the opportunity to improve diagnosis, risk stratification, and selection of
therapy using these noninvasive, affordable tools continues to grow. The main
aim of this study was to determine the prognostic value of laboratory
biomarker or biomarkers combination in relation to in-hospital mortality and
occurrence of major adverse coronary events (MACE) including death,
reinfarction, target vessel revascualarisation and stroke during 30 days and
1 year follow-up in STEMI patients treated by pPCI. This prospective study
consisted of 300 patients with STEMI who were treated by primary PCI. One
hundred patients had first anterior STEMI and was successfully ( 20% of
residual stenosis and TIMI flow 3) treated by primary PCI. The clinical and
demographic characteristics, anthropometric parameters and cardiovascular
risk factors were recorded. Congestive heart failure on admission was defined
as the present clinical evidence of pulmonary venous congestion and it was
designated as a Killip class. The patients with the cardiogenic shock were
excluded from the study. Echocardiographic data were obtained by 2D
echocardiographic examination and the left ventricular ejection fraction
(LVEF) was estimated by Simpson’s rule. Blood samples from 200 patients
hospitalized with STEMI treated by primary PCI were subsequently tested for
biomarkers in 4 time points from day 0 to day 7, and blood samples from 100
patients with the first anterior STEMI successfully treated by primary PCI
were subsequently tested for biomarkers in 8 time points from day 0 to day 7.
The spectar of laboratory biomarkers has covered a major class of biomarkers
(e.g., biomarkers of necrosis, ischemia, inflammation, hemodynamic stress,
platelet function and hemostasis, and dyslipidemia), as routine biochemical
and hematological analysis. Using Biochip Array Technology Quantitative
determination of multiple (32) analytes (cytokine, cytokine receptors, growth
factors, adhesion molecules and MMP-9) was performed in a single sample by 5
different sorts of biochips. Analysis of time-dependent changes of
traditional biomarker of necrosis (cTnI, CK-MB mass, myoglobin), inflammation
(CRP), hemodinamic stress (BNP, NTproBNP) confirmed kinetics well known in
the literature data. The correlation analysis results confirm the association
between biomarker of necrosis (cTnI, CK-MBmass), biomarker of inflammation
(CRP) and hemodynamic stress (NT-proBNP) and low LVEF. Analyzing the plasma
myeloperoxidase (MPO) kinetics in patients with the first anterior STEMI
successfully treated by pPCI the followings were observed: MPO shows a
biphasic pattern of release, where MPO concentrations attributed to the first
peak at 4 h and the second one at 24 h after pPCI; there is a significant
correlation between the second peak MPO and troponin I value as well as heart
failure. In-hospital mortality was 6% in the first anterior STEMI patients
undergoing pPCI. Plasma MPO levels at 24 h after pPCI was an independent
predictor of in-hospital mortality. The 30- day MACE occurred in 10% of
patients with the first anterior STEMI treated by pPCI. Plasma Lp-PLA2 level
was an independent predictor of 30-day MACE in patients with first anterior
STEMI patients treated by primary PCI. Our study reports the usefulness of
BNP, measured 24 h after symptom onset, in prediction of AF in patients with
STEMI treated by primary PCI. The incidence of 1-year mortality and MACE in
patients with first anterior STEMI treated by pPCI were 5% and 10%,
respectively. This study demonstrate that except traditional predictors of
long-term mortality and MACE such as heart failure and atrial fibrillation,
CK-MBmass was an independent predictor, too. Twelve biomarkers were entered
into exploratory factor analysis performed using principal components
analysis and orthogonally rotated with the „varimax“ method. Four factors
emerged: Factor 1-sTNFR1, sTNFR2, MMP-9; Factor 2- sICAM-1, sEselektin i
sL-selektin.; Factor-3 IL-6, IL-8 i MCP-1, and Factor 4-MIP-1α, IL7 i IL15.
Factor 2 and 3 were independent predictotrs of 30-days MACE. Subjects with
Factor 2 and 3 scores within the upper tertile had significantly higher an
event rate for 30-days MACE compared to patients in the mid and in the lower
tertile. The better understanding of the biology, technology, and clinical
evidence underlying the use of established and novel biomarkers in AIM will
be very helpfull in clinical medicine. The progress in the use of biomarkers
is likely to gain even greater momentum in the era of personalized medicine.
Akutni infarkt miokarda (AIM) je veliki zdravstveni problem. Karakteriše ga
smrt miocita usled nekroze i apoptoze. U infarktu miokarda sa elevacijom
ST-segmenta (STEMI) dolazi do rupture plaka praćenog formiranjem okluzivnog
tromba koji je najčešće uzrok ishemije miokarda. Uprkos značajnom progresu,
uvođenjem perkutane koronarne intervencije (PKI), AIM ostaje jedan od glavnih
uzroka smrti i onesposobljenosti. Sa povećanjem broja i vrste dostupnih
biomarkera, povećava se mogućnost da se ovi neinvazivni i pristupačni „alati“
koriste u postavljenju dijagnoze, stratifikaciji rizika i pri izboru
terapije. Glavni cilj ove studije bio je da se utvrdi prognostički značaj
pojedinačnih laboratorijskih biomarkera ili njihove kombinacije u odnosu na
smrtni ishod u bolnici i pojavu neželjenih kardiovaskularnih događaja (NKVD)
(smrtni ishod, reinfarkt miokarda, moždani udar, revaskularizacija ciljne
lezije) tokom 30-dnevnog i 1- godišnjeg praćenja. U ovu prospektivnu studiju
je bilo uključeno 200 konsekutivnih bolesnika sa STEMI koji su lečeni pPCI i
100 konsekutivnih bolesnika sa prvim prednjim STEMI uspešno lečenih pPCI
(rezidualna stenoza <20% i TIMI protok 3). Bolesnicima uključenim u studiju
uzeti su klinički i demografski podaci, urađena antropometrijska merenja i
zabeleženi faktori rizika za kardiovaskularna oboljenja. Kongestivna srčana
insuficijencija na prijemu definisana je kao prisustvo kliničkih znakova
plućne venske kongestije i označena Kilip klasom. Bolesnici sa kardiogenim
šokom su isključeni iz studije. Urađen je ehokardiografski pregled i
ejekciona frakcija leve komore (LKEF) je izračunata prema Simpsonovom
pravilu. Uzorci krvi za analizu biomarkera uzeti su kod 200 bolesnika sa
STEMI lečenih pPKI u 4 vremenska perioda od 0 do 7. dana, a uzorci krvi 100
bolesnika sa prvim prednjim STEMI uspešno lečenim pPKI u 8 vremenskih perioda
od 0 do 7 dana. Osim rutinskih biohemijskih i hematoloških parametara,
određeni su biomarkeri koji pripadaju grupi markera nekroze, ishemije,
inflamacije, hemodinamskog stresa, funkcije trombocita i hemostaze i
dislipidemije. Koristeći tehnologiju biočipova određeno je 32 analita
(citokini, citokinski receptori, faktori rasta, adhezione molecule, MMP-9) u
pojedinačnim uzorcima koristeći 5 vrsta biočipova. Analizom vremenskih
profila tradicionalnih biomarkera nekroze (cTnI, masa CK-MB, mioglobin),
inflamacije (CRP), hemodinamskog stresa (BNP, NT-proBNP) utvrđeno je
podudaranje sa poznatim krivama promene koncentracija biomarkera u akutnom
infarktu miokarda. Rezultati korelacione analize potvrđuju poznatu povezanost
biomarkera nekroze (cTnI, mase CK-MB), markera inflamacije (CRP) i
hemodinamskog stresa (NT-proBNP) sa oslabljenom srčanom funkcijom.
Analiziranjem kinetike mijeloperoksidaze (MPO) kod bolesnika sa prvim
prednjim STEMI koji su uspešno lečeni pPKI utvrđena je bifazna kriva
oslobađanja MPO, pri čemu je prvi pik odgovarao MPO uzetom 4h, a drugi pik
MPO uzetom 24h nakon pPKI; utvrđena je statistički značajna korelacija između
drugog pika vrednosti MPO i vrednosti troponina I, kao i srčane
insuficijencije. Incidenca smrtnog ishoda u bolnici u bolesnika sa prvim
prednjim STEMI lečenih pPKI je bila 6%. MPO na 24h od pPKI je bio nezavisan
prediktor smrtnog ishoda u bolnici. Incidenca pojave NKVD u prvih 30 dana
nakon prvog prednjeg STEMI lečenog pPKI je bila 10,6%. Koncentracija Lp-PLA2
određena pri prijemu bolesnika je bila nezavisan prediktor pojave NKVD u
prvih 30 dana. Incidenca novonastale atrijalne fibrilacije u bolesnika sa
STEMI lečenih pPKI je bila 5,0%. BNP uzet 24h nakon pPKI je bio nezavisan
prediktor pojave novonastale atrijalne fibrilacije. Incidenca smrtnog ishoda
u toku jednogodišnjeg praćenja u bolesnika sa prvim prednjim STEMI lečenih
pPKI je bila 5%, a incidenca pojave NKVD u toku jednogodišnjeg praćenja je
bila 10%. Pored tradicionalnih prediktora udaljenog mortaliteta i pojave NKVD
kao što su srčana insuficijencija i atrijalna fibrilacija, u ovom
istraživanju je kao prediktor utvrđena i masa CKMB. Dvanaest biomarkera je
uključeno u eksploratornu faktorsku analizu na bazi metoda glavnih
komponenata i ortogonalne “varimax” rotacije. Selektovano je četiri faktora:
faktor 1-sTNFR1, sTNFR2, MMP-9; faktor 2- sICAM-1, sE-selektin i
sL-selektin.; faktor-3 IL-6, IL-8 i MCP-1 i faktor 4-MIP-1α, IL7 i IL15.
Faktori 2 i 3 su bili nezavisni prediktori pojave NKVD u prvih 30 dana nakon
infarkta kod bolesnika sa prvim prednjim STEMI uspešno lečenih pPKI.
Bolesnici sa faktor 2 ili 3 skorom u najvišem tercilu imali su statistički
značajno češće NKVD u prvih 30 dana u poređenju sa ostalim tercilima. Bolje
razumevanje biologije, tehnologije i kliničkih dokaza koji leži u osnovi
upotrebe kako poznatih, tako i novih biomarkera u AIM, biće od velike koristi
u kliničkoj medicini. Progres u korišćenju biomarkera trebalo bi da dobije
još veći zamah u eri personalizovane medicine.
Patomorfološki supstrat stabilne angine pektoris uvelike se razlikuje od nestabilne angine pektoris. Akutni koronarni sindrom prezentira se slikom nestabilne angine pektoris, infarkta miokarda s ...elevacijom ili bez elevacije ST segmenta, a indicirani su invazivni pristup perkutanom koronarnom intevencijom ili kirurškom revaskularizacijom miokarda uz optimalnu medikamentnu terapiju. Za razliku od toga stabilna angina pektoris razvija se postupno i brojna su ispitivanja dokazala da se dugoročni rezultati (smrtni ishodi) ne razlikuju s obzirom na invazivni pristup. Osnovni je preduvjet primjena optimalne medikamentne terapije. U osnovi je čini trijas lijekova: nitrata produženog učinka, beta-blokatora i antagonista kalcija, uz drugu terapiju.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, SIK, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
Uvod: Koronarna bolest srca praćena je negativnim psihološkim stanjima, osobito kod osoba podvrgnutih perkutanoj koronarnoj intervenciji (PCI), dok se kardiološka rehabilitacija pokazala učinkovitom ...u smanjenju simptoma i poboljšavanju kvalitete života.
Cilj rada: Ispitati postojanje depresije, rizičnih faktora uz subjektivnu procjenu kvalitete zdravlja pacijenta podvrgnutih PCI-ju te utjecaj ambulantne kardiološke rehabilitacije na njihovo smanjenje 5 tjedana od operativnog zahvata.
Metode: U prospektivnu kohortnu studiju uključeno je 50 muških ispitanika podvrgnutih PCI-ju podijeljenih u dvije jednake skupine. Pokusna skupina bili su ispitanici s provedenim PCI-jem koji nakon otpusta uzimaju medikamentoznu terapiju uz organiziranu ambulantnu rehabilitaciju. Kontrolna skupina su bili ispitanici s provedenim PCI-jem, po otpustu uzimaju medikamentoznu terapiju bez ambulantne kardiološke rehabilitacije. Anketiranje je provedeno neposredno nakon PCI-ja i nakon 5 tjedana od provedenog zahvata mjernim instrumentima: Beckov inventar depresije i SF-36 upitnik.
Rezultati: Nakon 5 tjedana rehabilitacijski program dovodi do statističkih promjena u sniženju krvnog tlaka, hiperlipidemije i pušenja. U skupini koja je provodila rehabilitacijski program došlo je do statistički značajnih promjena u ukupnom rezultatu Beckovog inventara depresije i njegovim sastavnicama (bolje raspoloženje, osjećaj prihvaćenosti, manjak krivnje, mržnje prema sebi, neodlučnosti i negativne slike o sebi, bolji san, poboljšan apetit i smanjena izraženost hipohondrije) te u SF-36 upitniku (bolje fizičko funkcioniranje, percepcije općeg zdravlja, energije i vitalnosti). Statistički značajne promjene pojavljuju se kod skupine bez ambulantne kardiološke rehabilitacije u sastavnici Beckovog inventara: neodlučnosti, te sastavnici SF-36 upitnika:npercepciji općeg zdravlja.
Zaključak: Ambulantna kardiološka rehabilitacija učinkovita je u smanjenju simptoma depresije, rizičnih faktora i poboljšanju kvalitete života kod pacijenata podvrgnutih PCI-ju.
Odjel pojačane internističke skrbi s koronarnom jedinicom dio je Službe za interne bolesti
Opće bolnice (OB) Sisak. Odjel ima deset kreveta, a zbrinjavaju se bolesnici u hitnim internističkim
...stanjima. O bolesnicima se skrbi osamnaest medicinskih sestara i tri liječnika internista specijalista
kardiologije. Odjel je opremljen svim aparatima i lijekovima potrebnima u slučaju reanimacije. Velik
dio bolesnika koji se liječe na odjelu čine kardiološki bolesnici. Prije osnivanja Hrvatske mreže intervencijskog
liječenja akutnog infarkta miokarda bolesnici s akutnim infarktom miokarda (AIM) liječili
su se fibrinolizom, a danas se ta metoda liječenja malokad primjenjuje. Bolesnici s dijagnozom AIM-a
transportiraju se u Klinički bolnički centar Sestre milosrdnice radi perkutane koronarne intervencije,
a nakon toga vraćaju se u OB Sisak na nastavak liječenja.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, SIK, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
Uvod: Prethodna istraživanja o povezanosti spola i ejekcijske frakcije (EF) odnosila su se samo na jednožilnu koronarnu bolest te su uzimala u obzir samo bolesnike s akutnim infarktom miokarda s ...elevacijom ST-segmenta (STEMI). U ovom smo radu istražili učinak spola na EF u akutnome koronarnom sindromu, uključujući STEMI i akutni infarkt miokarda bez elevacije ST-segmenta (NSTEMI) kod koronarne bolesti svih krvnih žila jer one mogu utjecati na funkciju lijeve klijetke.
Bolesnici i metode: U istraživanje je bilo uključeno 480 bolesnika s akutnim koronarnim sindromom (STEMI i NSTEMI). Zabilježene su sve početne karakteristike, kao i početna EF. Svi su bolesnici bili
liječeni reperfuzijskom terapijom prema međunarodnim smjernicama. Nakon praćenja od godine dana EF je izmjerena ponovno.
Rezultati: Žene su bile statistički značajno starije od muškaraca (P < 0,05). Postojala je značajna razlika u EF-u između žena i muškaraca (P < 0,05). Tijekom razdoblja praćenja nije bilo značajnih promjena u
EF-u u skupini žena (P > 0,05). Životna dob i ženski spol pokazali su se neovisnim prediktorima promjene EF-a.
Zaključak: Ženski je spol neovisan prediktor oporavka EF-a u bolesnika s akutnim koronarnim sindromom (STEMI i NSTEMI).
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, SIK, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
Kardiovaskularne su bolesti, usprkos pozitivnim trendovima i napretku u liječenju, i dalje najčešći uzrok smrti u Republici Hrvatskoj, od čega najveći dio otpada na koronarnu bolest srca. S jedne ...strane, Hrvatska ima svako pravo pohvaliti se činjenicom da je koronarnom bolesniku dostupna suvremena i kvalitetna skrb, na razini razvijenih zemalja i bogatijih zdravstvenih sustava, no, s druge strane, to se ne odnosi na prosječnu razinu skrbi te postoji jasna neravnomjernost u njenoj dostupnosti i kvaliteti na razini pojedinih hrvatskih regija, uvjetovana geografskim, financijskim i kadrovskim ograničenjima.
Celotno besedilo
Dostopno za:
DOBA, IZUM, KILJ, NUK, PILJ, PNG, SAZU, SIK, UILJ, UKNU, UL, UM, UPUK
PDF
