Objective: The aim of this study was to evaluate the effect of five different beverages and polishing on the color change of two different temporary prosthetic materials manufactured with different ...methods.
Method: 160 (10x2 mm) disc-shaped samples were fabricated using direct (Acrytemp)(n=80) and indirect (Imident) (n=80) temporary prosthetic materials. Samples prepared using molds were divided into four groups as polished (direct/indirect material) and unpolished (direct/indirect material) (n=40 each). After initial measurement of L,a,b values using a spectrophotometer, the samples in each group were immersed in five different beverages (distilled water (DW), coffee (CF), cola (CC), sour cherry juice (CJ), red wine (RW) (n=8) and stored for 7 days. Then, the spectrophotometric measurements of the samples were repeated and the color change (ΔE00) values were calculated. Data were analyzed using a three-way-ANOVA followed by post hoc Tukey HSD test (p=0.05).
Results: Greater color change was observed in the direct temporary material (p
Amaç: Bu çalışmanın amacı, yapım teknikleri farklılık gösteren iki geçici protetik materyal üzerinde beş farklı içeceğin ve polisajın renk değişimine olan etkisini değerlendirmektir.
Yöntem: 160 adet (10x2 mm) disk şeklinde numune, direk (Acrytemp) (n=80) ve indirek (Imident) (n=80) geçici protetik materyaller kullanılarak elde edildi. Kalıp kullanılarak hazırlanan numuneler, polisaj işlemi uygulanan ve uygulanmayan olarak iki ayrı gruba bölündü(n=40). İlk L, a, b değerleri bir spektrofotometre kullanılarak ölçüldükten sonra, numuneler beş farklı içeceğe (distile su (DW), kahve (CF), cola (CC), vişne suyu (CJ), kırmızı şarap (RW)) daldırıldı ve bir hafta süre ile bekletildi. Ardından numunelerin spektrofotometrik ölçümleri tekrarlandı ve renk değişimi (∆E00) değerleri belirlendi. Verilerin analizleri üç yönlü ANOVA ve ardından post hoc Tukey HSD testleri ile yapıldı (p=0.05).
Bulgular: Direk geçici materyalde daha belirgin bir renk değişimi gözlendi (p
Svrha istraživanja bila je ispitati učinak dviju stopa zagrijavanja na određivanje visine temperature staklastog prijelaza akrilata od kojih
se izrađuju baze proteze. U radu su uporabljeni umrezivači ...etilenglikol- dimetakrilat, tetra-etilen-glikol-dimetakrilat i poli-etilen-glikol-dimetakrilat, koji su dodavani u koncentracijama od 0 do 30% volumena monomerske komponente akrilata. Kao polimerska komponenta korišten je nepigmentirani homopolimer. Kontrolna skupina pripravaka izrađena je pomoću monomera bez umrezivaća. Pripravci su napravljeni u standardnoj toplopolimerizirajućoj tehnici kivetiranja i polimeriziranja. Prijelazna temperatura mjerila se termomehaničkim postupkom, aparatom Stanton Redcroft TMA, model 790 (PL Thermal Sciences Ltd., Epsom, UK). U radu su primijenjene dvije stope zagrijavanja pripravaka: 5 0C/min i 10 0C/min. Rezultati su pokazali da prijelazna temperatura raste kada se povećava stopa zagrijavanja, uz jaku statističku značajnost. Dodatak od 10 - 15% etilen-glikol-dimetakrilat a ili t etr a-etilen-glikol-dimetakrilat a u protezne polimetilmetakrilatne materijale neznatno mijenja prijelaznu temperaturu, te nema laboratorijsku i kliničku važnost. Dodavati tetra-etilen-glikol-dimetakrilat u većim koncentracijama ili poli-etilen-glikol-dimetakrilat bilo koje koncentracije, pa i najmanje, ne preporučuje se jer snizuje vrijednost prijelazne temperature, čime protezni polimer postaje podložniji mogućim termičko- mehaničkim deformacijama.
