Bu çalışmanın amacı; lise öğrencilerinin beden eğitimi dersi sportmenlik davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırma örneklemini 2013-2014 eğitim öğretim yılında Erzincan il ...merkezindeki devlet okullarına devam eden toplam 550 lise öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada Koç (2013), tarafından ortaokul öğrencileri için geliştirilen “Beden Eğitimi Dersi Sportmenlik Davranışı Ölçeği (BEDSDÖ)” ile Kiper, (1984) tarafından geliştirilen “Saldırganlık Envanteri” kullanılmıştır. Öğrencilerin ölçeklerden aldıkları puanlar cinsiyetlerine, aile ekonomik durumuna, okul başarı durumuna ve en çok ilgilendikleri spor türüne göre incelenmiştir. Ayrıca sportmenlik değerleriyle, Saldırganlık Envanterinden elde edilen değerlerin ilişkisi (Pearson) test edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 15 ve LISREL 8,7 programları kullanılmıştır. Veriler ışığında beden eğitimi dersi sportmenlik davranışlarının öğrencilerin cinsiyetlerine ve ilgilendikleri spor türüne göre farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca öğrencilerin beden eğitimi dersi sportmenlik davranışlarıyla saldırganlık değerleri arasında negatif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Bu bulgular doğrultusunda beden eğitimi dersi için planlanacak sportmenlik uygulamalarında öğrencilerin saldırganlık davranışlarını azaltmaya ve atılganlık davranışlarını geliştirmeye yönelik etkinliklere yer verilmesinin önemli olduğu düşünülmektedir.
Değişen yaşam koşullarına bağlı olarak fiziksel aktivite neredeyse hayatımızdan çıkmış ve fiziksel hareketsizlik her ulustan bireyleri etkileyen yaygın bir hastalık haline gelmiştir. Bu çalışma ile ...üniversite öğrencilerinin okul içi etkinliklere katılım durumları ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yaş ortalaması 22,3±5 olan, gönüllü 173 (52 kadın, 121 erkek) öğrenci bu çalışmaya katılmıştır. Çalışmadaki ölçek iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde öğrencilerin demografik özelliklerini belirten sorular, ikinci bölümde ise yaşam kalitelerini değerlendiren SF-12 (Short Form-36, Yaşam Kalitesini Değerlendirme Anketi) kullanılmıştır. Kadın ve erkek öğrencilerin aktif olma durumları göz önüne alındığında, her iki grubun da aktif oldukları söylenebilir. Erkek öğrencilerin (% 64,5) kadın öğrencilere (% 51,9) oranla daha fazla aktif oldukları ve erkek öğrencilerin yaşam kalitesi puan değerlerinin kadın öğrencilere göre daha yüksek olduğu görülmektedir. Yaşam kalitesinin fiziksel, sosyal ve mental boyutlarının cinsiyet açısından karşılaştırıldığında, sırasıyla, pozitif bir korelasyon (r=0,296; r=0,306; r=0,170), aktif katılım açısından karşılaştırıldığında ise, sırasıyla, negatif bir korelasyon (r=-0,548; r=-0,182; r=-0,226) gözlemlenmiştir. Çalışma, üniversitedeki aktif yaşamın öğrencilerinin yaşam kalitelerini olumlu yönde etkilediğini göstermektedir. Sonuç olarak, üniversitelerde öğrencileri daha fazla aktif kılacak imkânların sunulması özellikle kadın öğrencileri daha aktif kılacak fırsatların ve alanların oluşturulması gerekmektedir.
Bu araştırmanın amacı, fiziksel aktivite amaçlı park ve rekreasyon alanlarına gelen kullanıcıların mekân seçimini ve aktivi- teye katılımlarını etkileyen faktörleri incelemektir. Araştırmaya gönüllü ...olarak 603 kişi katılmıştır. 603 veride bazı katılımcıların cevaplarının “geçersiz” olduğu saptanmış ve araştırmanın örneklemi 412 katılımcıdan oluşmuştur (16-63 yaş (x= 26,80; ss= 7,609), % 59,5 (245)’i erkek). Veri toplama aracı olarak; Türkiye’ye uyarlamaları bu araştırma kapsamında yapılan ve geçerliği güvenirliği ispatlanmış olan FAMDÖ (Fiziksel Aktivite Mekânı Değerlendirme Ölçeği) kullanılmıştır. 2 alt boyut ve 33 maddeden oluşan FAMDÖ, 5’li Likert tipindedir. Verilerin analizinde betimleyici istatistik ve tek değişkenli varyans analizi ile ilişkisiz örneklemler T-tesi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, park ve rekreasyon alanlarında fiziksel aktivi- telere katılmama nedenleri cinsiyet, eğitim düzeyi ve sigara kullanım durumlarına göre anlamlı bir farklılık göstermektedir. Ancak, fiziksel aktivite amaçlı park ve rekreasyon alanlarına gelen kişilerin mekân seçimlerinde cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, beden kitle indeksi ve sigara kullanımı bir farklılık yaratmamaktadır. Araştırma kapsamında değerlendirilen bağımsız değişkenler bağlamında, park ve rekreasyon alanlarını fiziksel aktivite mekânı olarak seçmeye iten unsurlar belirlenip bu mekânda fiziksel aktiviteye katılımı engelleyen unsurları en aza indirgeyebilecek uygulamalar yerel yöneticilere önerilmiş ve park ve rekreasyon alanlarının kullanımı ile ilgili bir takım istatistiki bilgiler verilmiştir.
Bu araştırmada, Antrenörlük Davranışı Değerlendirme Ölçeği’nin sekiz versiyonundan birisi olan “tercih edilen antrenör davranışlarının sporcu versiyonu”nu Türkçeye uyarlayarak sporcuların tercih ...ettikleri antrenör davranışlarının belirlenmesi için bir tanı aracı elde etmek amaçlanmıştır. Ölçek, doğrulayıcı faktör analizi (DFA) ve açımlayıcı faktör analizi (AFA) için 300 sporcu öğrenciye uygulanmıştır. Analizler sonucunda, ölçek özgün hali ile karşılaştırıldığında uyarlanan ölçek maddelerinin faktör boyutundaki dağılımlarında farklılık olduğu tespit edilmiştir. AFA’dan elde edilen bulgular, uyarlanan ölçeğin beş faktörden oluştuğunu ve faktör yapısının kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermektedir. Güvenirlik çalışması kapsamında iç tutarlık katsayısı.79 olarak hesaplanmıştır. Test–tekrar test güvenirlik çalışması için hesaplanan Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısının anlamlı olduğu belirlenmiştir. Ölçek, Türk kültüründe kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araçtır.
Bu araştırmanın amacı; ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutum ve özyeterliklerini bazı değişkenlere göre incelemek ve aralarındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın çalışma ...grubunu 2014-2015 eğitim-öğretim yılında üç devlet ortaokulunda öğrenim gören 820’si kız, 837’si erkek 1657 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak ‘Beden Eğitimi Yatkınlık Ölçeği’ kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde istatistiki yöntemler olarak; betimsel istatistikler, t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Tukey çoklu karşılaştırma ve Pearson Correlation testleri kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular doğrultusunda katılımcıların beden eğitimi dersine yönelik tutumlarının orta seviyenin üzerinde, öz-yeterliklerinin ise yüksek düzeyde olduğu görülmektedir. Ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir şekilde farklılık göstermezken, öz-yeterlikleri ise anlamlı olarak değişmektedir. Araştırma sonucunda, öğrencilerin beden eğitimi dersine yönelik tutum ve öz-yeterliklerinin sınıf düzeyi ve beden eğitimi öğretmeninin cinsiyeti değişkenlerine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. Diğer taraftan araştırma sonuçları, ortaokul öğrencilerinin beden eğitimi dersine yönelik tutumları ve öz-yeterlikleri arasında pozitif yönde ve orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğunu göstermektedir.
PDF