Ovaj rad sučeljavajući oprečna razmatranja o spomenicima Thomasa Hirschhorna, nastoji ukazati na etičke i političke probleme koji nastaju pri njihovom koncipiranju i izvođenju. Uzimajući u obzir teorijske polemike nastale na sjecištu promišljanja o performativnim spomenicima, site-specific umjetnosti i community-based umjetnosti, rada nudi čitanje Hirschhornovih spomenika, zasnovano na pojmu class-oriented umjetnosti. Istraživački korpus čine dva spomenika, Bataille Monument i Gramsci Monument. Korištenjem metode deskripcije, teorijske analize i principa vrednovanja društveno angažiranih umjetničkih praksi kritičara Reinalda Laddage, rad sugerira etički problematične formalne i konceptualne aspekte Hirschhornovih spomenika. Ti aspekti u konačnici upućuju na tezu da je koncepcija spomenika zasnovana na klasnim i ekonomskim odrednicama zajednica u čijem se životnom prostoru oni realiziraju, te da su spomenici sami po sebi produkt neoliberalnog tržišta umjetnina. Uvođenjem pojma class-oriented umjetnosti, ovaj rad naglašava moralnu odgovornost koju umjetnik ima, kada svoj rad realizira u ili sa zajednicom.