Kako bismo razumeli nastanak, širenje, usvajanje i održavanje ideja u nauci, naučnika bi trebalo sagledati u svetlu njegovih savremenika. Studije sociologije nauke pokazuju da neformalni nivo, odnosno personalna komunikacija, čini značajan deo naučnog života. Kroz personalnu komunikaciju naučnici grade različite strategije, nalaze potvrdu svojih ideja ili utemeljuju sopstvene položaje. Vođeni različitim interesima naučnici se na taj način grupišu u mreže interakcija. Analiza personalne korespodenicije Miodraga Grbića (1901–1969), kustosa i arheologa Narodnog muzeja u Beogradu, pruža uvid u nepoznate ali značajne detalje istorije srpske/jugoslovenske arheologije. Grbićeva delatnost postaje znatno jasnija ukoliko se posmatra u kontekstu, kroz prizmu internacionalnih naučnih mreža. Ideje koje je delio u okvirima naučnih mreža postaće očigledne tokom Drugog svetskog rata i konačno dobiti svoje otelotvorenje u vidu Muzejskog kursa. Gledano šire, iza Grbićevih naučnih mreža naslućujemo velike i važne teme kulturno-istorijske arheologije u specifičnim idejno-političkim okolnostima Evrope između dva svetska rata.