Polazeći od mnogima iznenađujućeg slučaja medijskog promoviranja kosovarskog identiteta poslije rata 1999. godine na Kosovu, autor u ovom članku razmatra procese i mehanizme formiranja i/ili transformiranja socijalnih identiteta. Da bi ih podrobnije objasnio, autor predlaže pojmove identitetska situacija i funkcija identiteta. Identitetska situacija socijalnog entiteta definirana je odnosima s drugima u kojima ili kroz koje se određeni identiteti formiraju ili transformiraju. Socijalni entiteti ulaze u odnose s Drugim/a da bi postigli određene ciljeve. Svi socijalni entiteti prije svakog anticipiranog odnosa s Drugim/a i/ili tijekom odnosa s Drugim/a permanentno provode racionalno ili ekonomično (re)organiziranje svih svojih simboličkih resursa ili momenata identificiranja, da bi što bolje realizirali svoje projekcije u tim odnosima. Optimalna rezultanta tog racionalnog i ekonomičnog samoorganiziranja društvenog entiteta jest njegovo samoidentificiranje radi realiziranja svojih ciljeva u odnosu s Drugim/a. Dakle, ovdje se uvjetno može govoriti i o ekonomiji identiteta. Umjesto široko uporabljenog pojmovnog binoma »istiniti« i »lažni« identiteti, koji zapravo promašuje adekvatno artikuliranje i razmatranje ove problematike, autor koristi pojam performativni identitet. Kao takav je u stalnom dinamičkom odnosu suodređivanja s takozvanim »intimnim« ili »realnim« identitetom.