Amaç: Bu çalışmada deneysel olarak, sıçanlarda oksidatif stres oluşturan kimyasal madde karbon tetraklorit (CCl4)'e karşı, antioksidan özelliği bilinen likopenin ne derece koruyucu etkisi olduğu araştırıldı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada 3 aylık 32 adet Spraque Dawley soyu erkek sıçan kullanıldı. Sıçanlar eşit sayıda 4 gruba ayrıldı. İlk 10 günlük uygulamada, sadece IV. gruba likopen (5 mg/kg/gün) intragastrik (i.g) olarak verildi. İkinci 10 günlük uygulamada ise, I. gruba (kontrol) sıvı yağ (0.2 ml/kg/gün) intraperitoneal (i.p) ve (i.g), II. gruba CCl4 (0.2 ml/kg/gün) (i.p) , III. gruba likopen (5 mg/kg/gün) (i.g), IV. gruba likopen + CCl4 belirtilen dozlarda ve aynı saatlerde günde iki uygulama ile verildi. Madde uygulaması sona erdikten sonraki 24. saatte, eter anestezisi altında uygun teknikler kullanılarak karaciğer doku örnekleri alındı. Bu örneklerden hazırlanan homojenatta malondialdehit (MDA) düzeyi, katalaz (CAT) ve glutatyon peroksidaz (GSH-Px) aktiviteleri tayin edildi. Histolojik çalışmalar için alınan karaciğer doku örnekleri %10 nötral formalinde tespit edildi. Rutin takip sonrası kesitler H&E ile boyandı ve ışık mikroskobunda incelendi. Bulgular: Çalışma sonunda, likopenin tek başına beklenildiği gibi kontrole benzer değerler verdiği görüldü. CCl4 verilen grupta ise, CCl4 metabolizmasına bağlı olarak, oluşan serbest radikallerin MDA düzeyini arttırdığı, böylece oksidatif hasarın oluştuğu tespit edildi. IV. grupta bu hasarın, likopen tarafından aktiviteleri arttırılan ve serbest radikal süpürücüleri olarak kabul edilen CAT ve GSH-Px tarafından, nispeten düzeltilerek kontrol değerlere yaklaştırdığı görüldü. Histolojik sonuçlarında kimyasal sonuçları desteklediği tespit edildi. Sonuçlar: Sonuç olarak, likopenin farklı dozlarda ve kullanım süreleri ile önleyici ya da teropatik bir ajan olarak rolü hakkında önemli bilgiler sağlayacağı kanısındayız. Objective: In this study, the protective effect of the antioxidant lycopene with respect to carbon tetrachloride (CCl4)-induced oxidative stress in rats was examined experimentally. Material and Methods: In this study, thirty-two three month-old Spraque Dawley male rats were assigned to four groups in equal numbers. Group four received lycopene (5 mg/kg/day) intragastrically (i.g.) for a 10-day period as pretreatment. In the second 10-day period, group one received liquid oil (0.2 ml/kg/day) intraperitoneally (i.p.), group two CCl4 (0.2 ml/kg/day) (i.p.), and group three lycopene (5 mg/kg/day, i.g.). During this period, the previously-treated group four received the same dose of lycopene plus CCl4 daily in two divided doses. Within 24 hours of the last dose, liver tissue samples were collected for homogenate from the rats using appropriate techniques under ether anesthesia. Malondialdehide (MDA) levels were measured and catalase (CAT) as well as glutathione peroxidase (GPx) activities were determined. Tissue samples were fixed in 10% neutral formalin and slices were stained with H&E and examined under a light microscope in subsequent histological studies. Results: Results showed, as expected, that the values obtained in the lycopene only treatment groups were close to values in the control group. In the CCl4 treated group, free radical formation secondary to CCl4 metabolism resulted in increased MDA levels and led to oxidative damage. This damage was corrected to levels comparable to those of the controls by the free radical scavengers CAT and GPx, the activities of which were noticeably increased secondary to lycopene treatments. Histological studies supported these biochemical results. Conclusion: These results provide promising information regarding the ability of lycopene to act as a dose- and duration of use-dependant chemo-preventive or therapeutic agent.