Wyniki uzyskano na podstawie badań środowiskowych przeprowadzonych w roku 2012 i 2016. Na badanym obszarze wyznaczono 318 punktów pobierania próbek glebowych, z czego 249 wyznaczono na gruntach ornych, 69 na użytkach zielonych (45 na glebach bardzo lekkich, 103 na lekkich, 101 na średnich i 69 na ciężkich). W pobranych próbkach glebowych oznaczono skład granulometryczny metodą laserową, pH w 1 mol KCl dm–3, fosfor i potas przyswajalny metodą Egnera-Riehma (DL), magnez przyswajalny po ekstrakcji z gleby 0,0125 mol CaCl2 dm–3. Uzyskane wyniki badań oceniono na podstawie liczb granicznych obowiązujących w Polsce. Stwierdzono, że w pięciu powiatach (biłgorajski, parczewski, rycki, świdnicki, tomaszowski) nastąpił wzrost udziału procentowego gleb kwaśnych i bardzo kwaśnych w roku 2016 w porównaniu z rokiem 2012. W pozostałych powiatach udział ten zmniejszył się lub pozostał niezmieniony. Pomimo odnotowanej poprawy odczynu gleby pomiędzy rokiem 2012 a 2016 udział gleb wymagających koniecznego lub potrzebnego wapnowania zmniejszył się o ponad 4 p.p., z 36% w roku 2012 do 31,9% w roku 2016. Jednocześnie udział gleb o ograniczonych potrzebach wapnowania lub braku jego konieczności był podobny w obu latach badań (50%). Zasobność gleby w przyswajalne formy badanych makroelementów (P, K, Mg) zmniejszyła się w roku 2016 w porównaniu z rokiem 2012. Wzrost udziału gleb o bardzo niskiej i niskiej zasobności w roku 2016 był różny w zależności od pierwiastka i wynosił: 1 p.p. dla fosforu (wzrost z 27% w roku 2012 do 28% w roku 2016), 4,3 p.p. dla potasu (46,1% – 2012, 50,4% – 2016), 6,4 p.p. dla magnezu (54,9% – 2012, 61,3% – 2016). Wzrost udziału gleb o niskiej i bardzo niskiej zasobności w makroelementy (P, K, Mg) w roku 2016, w porównaniu z rokiem 2012, świadczy o konieczności wprowadzenia zrównoważonego nawożenia tymi składnikami, uwzględniającego zasobność gleby oraz potrzeby pokarmowe uprawianych roślin.