Optymizm odgrywa ważną rolę na subiektywne odczuwanie dobrostanu przez jednostkę. Poziom optymizmu jest związany z jakością przystosowania się i funkcjonowania jednostki w każdym środowisku np. pracy, rodzinie. Celem niniejszego artykułu jest analiza poziomu poczucia optymizmu wśród młodzieży akademickiej, która rozpoczęła studia na kierunkach ścisłych i humanistycznych. Badania wykonano na podstawie własnego projektu zrealizowanego wśród 383 studentów Politechniki Rzeszowskiej i Uniwersytetu Rzeszowskiego. Do badań wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, techniki kwestionariusza i standaryzowanego narzędzia badającego poziom optymizmu z życia Test Orientacji Życiowej (Life Orientation Test – LOT) autorstwa Scheiera i Carvera (1985), a następnie wspólnie z M. Bridgesem (1994) zmodyfikowana i przygotowana w polskiej adaptacji przez Z. Juczyńskiego.Badania ujawniły, że poczucie optymizmu z życia studentów kształtowało się na poziomie umiarkowanym. Wzięto pod uwagę następujące zmienne niezależne: uczelnia, płeć, wiek, miejsce zamieszkania i zamożność respondentów. W zależności od rodzaju uczelni i płci badanych, wyniki wykazały zróżnicowanie w poziomie istotności statystycznej Natomiast według średniej, studenci z Politechniki Rzeszowski przejawili wyższy poziom poczucia optymizmu w przeciwieństwie do studentów z Uniwersytetu Rzeszowskiego. Wyniki tych badań wskazują na potrzebę większego zaangażowania nauczycieli w pracy edukacyjnej na podniesienie poziomu poczucia optymizmu wśród swoich studentów.