U ovom radu razmatra se problem definiranja prostora u dòsad identificiranim vrstama slika. Radi se o zrcalnoj, grafičkoj, fotografskoj, filmskoj, animirano­filmskoj i digitalnoj slici. Prethodno tome, termin »prostor« autor definira uz pomoć modifikacije Leibnizova poimanja mogućeg svijeta. Tu je modifikaciju poduzeo češki književni teoretičar Lubomír Doležel. Termin »slika« definira se neovisno o reprezentativnim mogućnostima slike, odnosno kao »stanje sintaktičke i semantičke gustoće«. To se stanje s uvjetima koji vladaju u aktualnom svijetu ne može izjednačiti. Za razliku od svih preddigitalnih vrsta slika, digitalna se slika ne odlikuje »sintaktičkom i semantičkom gustoćom« te u okvirima računalnih, tzv. »virtualnih svjetova«, pokazuje tendenciju simulacije uvjeta koji vladaju u aktualnom svijetu.