Jednym z podstawowych założeń dydaktyki obcojęzycznej jest nauka poprzez sensowne działanie. Pojęcie „sensownego działania” będzie zawsze w jakiś sposób nieostre, ponieważ sens nadawany jest działaniom przez konkretne jednostki, czyli mamy tu do czynienia z subiektywną oceną. Nie jest więc łatwo nadać sens działaniom lekcyjnym w formalnym nauczaniu języka obcego, chociażby z powodu liczby osób uczestniczących zwykle w jednej lekcji. Ale nie jest to niemożliwe. W niniejszym artykule wychodzi się z założenia, że jedną z wielu możliwości usensownienia procesów dydaktycznych na lekcji języka obcego jest prowadzenie przez nauczyciela treningu twórczego myślenia oraz treningu strategicznego, obu zintegrowanych z celami i treściami regularnych zajęć. Wybór ten uzasadnia się paradygmatem konstruktywistycznym, współczesnymi potrzebami edukacyjnymi oraz bieżącymi uwarunkowaniami społecznymi – po to, by ostatecznie przejść do zaprezentowania aplikacji glottodydaktycznych w ramach wspomnianych treningów.