Rad donosi rezultate standardizacije keramičkog materijala s dva vučedolska lokaliteta, Damića gradine u Starim Mikanovcima i položaja M. Gupca 14 na Ervenici u Vinkovcima. Statistički test napravljen pomoću koeficijenta varijacije (CV) pokazao je određeni stupanj standardizacije keramičkog materijala koji je posebno vidljiv na zdjelama. Viši stupanj standardizacije uočen na zdjelama tipa A 4 pokazuje da su se ove zdjele intenzivnije i učestalije koristile u svakodnevnom životu, što bi značilo brže trošenje, deformaciju i lomljenje, a time i učestaliju proizvodnju i veće iskustvo pri izradi. Veća količina izrađenih proizvoda podrazumijeva stjecanje većeg iskustva, vještine i rutinske izrade, a konačan rezultat je homogenost keramičkih proizvoda. Predloženi model organizacijske proizvodnje keramičkih proizvoda unutar vučedolskog društva podrazumijevao bi masovniju keramičku produkciju koja se još uvijek odvija unutar domaćinstva, a koja je uvjetovana većim gospodarskim aktivnostima, porastom stanovništva, te socijalnom organizacijom u kojoj vidimo raslojavanje društva i stvaranje hijerarhijskih odnosa.. Proizvodi se, osim za potrebe domaćinstva, distribuiraju unutar naselja i izvan njega. Proizvodnja se odvijala lokalno unutar naselja, što nam potvrđuje mineraloško-petrografska analiza i metoda rendgenske difrakcije napravljena na keramičkim ulomcima.