Prisutnost genskih determinanti za stvaranje različitih vrsta bakteriocina već je ranijim istraživanjima utvrđena u slovenskim ovčjim sirevima “Tolminac” i “Kraški sir” koji se proizvode na tradicionalan način. Isti geni za izoliranu mikrobnu populaciju (konzorcij) također su potvrđeni i u kultiviranim uvjetima. U ovom radu pokušalo se utvrditi kako se prisutnost tih genskih determinanti u mikrobnom konzorciju odražava na njegovu antimikrobnu aktivnost. Osim toga, utvrđivao se i utjecaj bakterijskih sojeva koji nose gene za stvaranje bakteriocina na kompetitivnost rasta u mješovitoj populaciji. Mikrobni konzorcij izoliran iz sira “Tolminac” propagiran je u mlijeku 10 dana, nakon čega je utvrđena antimikrobna aktivnost kulture i prisutnost genskih determinanti za stvaranje bakteriocina. Usporedbom rezultata za sposobnost stvaranja bakteriocina prije i nakon precjepljivanja u mlijeku, utvrđen je gubitak te sposobnosti za većinu izoliranih sojeva. Sojevi koji su izdržali ponovljena precjepljivanja u mlijeku nosili su genske determinante za bakteriocine: enterocin P, enterocin L50B i citolizin. Antimikrobna aktivnost konzorcija prije i nakon precjepljivanja nije se značajno razlikovala te se ne može pripisati niti jednom od u ovom pokusu potvrđenih bakteriocina.