Dva su problema koja ćemo u ovom radu pokušati razraditi i dokučiti, a koja su povezana sa etikom. Problem etičnosti u prvom redu, vezan je za Edvarda Snoudena -  njegov odnos prema javnosti s jedne, te prema CIA i NSA, kao odnosa zaposlenog prema najznačajnijim bezbjednosnim  institucijama, s druge strane. Drugi problem se veže upravo za radnje i aktivnosti  navedenih organizacija, na čelu sa Vladom SAD-a, prema svim građanima i javnosti uopšte, a koje su, bez pristanka ili njihove saglasnosti, pratili ili namjeravali da prate. Dakle, sve ono što je Snouden otkrio i saopštio javnosti kao „whistleblower“ (šaptač, odnosno, uzbunjivač).  Da li su ovim narušena osnovna ljudska prava definisana još u XVIII vijeku nakon Francuske građanske revolucije? Iz tog razloga, zbog otvorenosti pitanja da postoji mogućnost narušavanja osnovnih prava i sloboda čovjeka, a koji upravo počivaju na temeljima ove deklaracije, ali i brojnih drugih koje su uslijedile nakon nje, već u prvom djelu moći ćete zapaziti razmatranja koje se vežu za etičnost i moral kod institucija u SAD-u, kao što su NSA ili CIA. Ono što je za obe institucije podjednako važno i što ih povezuje, jeste zajednička odgovornost prema javnosti, a odgovornost je, svakako, največi čin etičnosti svakog javnog prezentovanja, ma o bilo kom mediju ili sadržaju da je riječ.