U ovom radu sportska motivacija je operacionalizovana u skladu sa konceptualnim okvirom teorije samodeterminacije kao intrinzička motivacija (za saznanjem, ostvarenjem i stimulacijom) i ekstrinzička motivacija (identifikacijom, introjekcijom, eksternom regulacijom) i amotivacija (Deci i Ryan, 2000). Cilj ovog eksplorativnog istraživanja bio je da takav koncept sportske motivacije provjeri na uzorku mladih fudbalera iz različitih zemalja (Rusija, Srbija, Crna Gora). Pretpostavljeno je da se mladi fudbaleri ne razlikuju u pogledu intrinzičke motivacije bez obzira na uzrast i zemlju iz koje dolaze. Takođe, pretpostavljeno je da postoje značajne razlike u ekstrinzičkim aspektima sportske motivacije, što može da ukaže na potencijalnu specifičnost socijalnih uticaja u različitim zemljama, ili na razvojno uslovljen različit stepen internalizacije spoljašnjih razloga za aktivnost. Ispitano je 178 mladih fudbalera, uzrasta od 12 do 15 godina. Iskorišćena je skala sportske motivacije – SMS 28 (Pelleiter, Fortier, Vallerand, Briere, Tuson i Blais, 1995). Primijenjen je t-test, ANOVA i MANOVA. Pokazalo se da postoje značajne razlike između mladih fudbalera iz Rusije i iz Srbije i Crne Gore u pogledu intrinzičke motivacije za ostvarenjem i svih aspekata ekstrinzičke motivacije. Dvanaestogodišnjaci se razlikuju od ostalih ispitivanih uzrasta po amotivaciji, a značajne razlike postoje između uzrasta od 13 i 14 godina u pogledu ekstrinzičke motivacije identifikacijom, introjekcijom i eksternom regulacijom. Kada se u analizi motivacije istovremeno uzme u obzir zemlja iz koje dolaze mladi fudbaleri i uzrast, pokaže se da je značajna samo razlika u pogledu ekstrinzičke motivacije introjekcijom.