The paper explains the terms “indoor transport” and “forklift“, and presents the types of lethal injuries that can occur when using forklifts. The methodology is presented that was used to analyse ...the proper functioning of sound signalling devices used on forklifts. The descriptive method based on a checklist was used.
The research was conducted on 127 forklifts of average age 15 years. It was determined that about 50% forklifts did not have a properly functioning device that emits sound during driving in reverse. On about 25% forklifts, the sirens were not functioning properly. The results of the analysis are discussed and further courses of action are proposed.
SAŽETAK: U radu su objašnjeni pojmovi unutrašnji transport i viličar te su dane vrste smrtnih ozljeda pri radu s viličarima. Nakon toga prikazana je metodologija istraživanja koja se koristila za analizu ispravnosti zvučne signalizacije kod viličara, i to metodom deskripcije s pomoću ček-liste. Istraživanje je provedeno na 127 viličara prosječne starosti 15-ak godina, pri čemu je utvrđeno da na oko 50 % viličara ne postoji ispravni uređaj za kretanje unazad, a na oko 25 % viličara su neispravne sirene. Na kraju su prodiskutirani dobiveni rezultati istraživanja ispravnosti zvučne signalizacije kod viličara i predložena daljnja istraživanja.
Current research has shown that several imidazolium and chlorinated bispyridinium oximes are cytotoxic and activate different mechanisms or types of cell death. To investigate this further, we ...analysed interactions between these oximes and acetylcholine receptors (AChRs) and how they affect several signalling pathways to find a relation between the observed toxicities and their effects on these specific targets. Chlorinated bispyridinium oximes caused time-dependent cytotoxicity by inhibiting the phosphorylation of STAT3 and AMPK without decreasing ATP and activated ERK1/2 and p38 MAPK signal cascades. Imidazolium oximes induced a time-independent and significant decrease in ATP and inhibition of the ERK1/2 signalling pathway along with phosphorylation of p38 MAPK, AMPK, and ACC. These pathways are usually triggered by a change in cellular energy status or by external signals, which suggests that oximes interact with some membrane receptors. Interestingly,
analysis also indicated that the highest probability of interaction for all of our oximes is with the family of G-coupled membrane receptors (GPCR). Furthermore, our experimental results showed that the tested oximes acted as acetylcholine antagonists for membrane AChRs. Even though oxime interactions with membrane receptors need further research and clarification, our findings suggest that these oximes make promising candidates for the development of specific therapies not only in the field of cholinesterase research but in other fields too, such as anticancer therapy via altering the Ca
flux involved in cancer progression.
Praćenjem učinka odabranih imidazolijevih i kloriranih bispiridinijevih oksima utvrđeno je da uzrokuju citotoksičnost i aktiviraju različite mehanizme ili tipove stanične smrti. Kako bismo to ...detaljnije istražili, analizirali smo aktivaciju nekoliko signalnih putova, kao i interakcije acetilkolinskih receptora (AChR) s navedenim oksimima te procijenili može li se opaženi toksični učinak objasniti njihovim utjecajem na ove specifične mete. Rezultati su pokazali da su klorirani bispiridinijevi oksimi prouzročili vremenski-ovisnu citotoksičnost, bez smanjenja razine ATP-a uz aktivaciju ERK1/2 i p38 MAPK-vezanih signalnih kaskada i inhibiciju fosforilacije STAT3 i AMPK proteina. Imidazolijevi oksimi djelovali su vremenski neovisno, uz značajno smanjenje razine ATP-a i inhibiciju ERK1/2 signalnog puta te fosforilaciju p38 MAPK, AMPK i ACC proteina. Navedeni signalni putovi obično se aktiviraju ili promjenom unutarnjega staničnog statusa, osobito energetskoga, ili vanjskim signalima, što upućuje na moguće interakcije oksima s nekim membranskim receptorima. Zanimljivo, in silico analizom procijenjeno je da je najvjerojatnija interakcija testiranih oksima s porodicom G-protein-spregnutih membranskih receptora (GPCR). K tomu, eksperimentalno je potvrđeno da testirani oksimi djeluju kao mogući antagonisti acetilkolina za vezanje na membranske AChR, potvrđujući tako i računalnu in silico procjenu. Iako interakcije ispitanih oksima s membranskim receptorima treba dodatno potvrditi, takve bi ih interakcije učinile kandidatima za razvoj specifičnih terapija u drugim područjima istraživanja, osim u istraživanjima povezanima s kolinesterazama, npr. kao moguće protutumorske lijekove, putem utjecaja na fluks iona Ca2+ uključenoga u progresiju tumora.
Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- The response of the organisms to stressors involves activation of hypothalamic-pituitary-adrenal (HPA) axis. HPA axis activation is ...adaptive in the short term, but chronic exposure to stressful stimuli may lead to pathological changes, such as mood disorders. Although precise cause of deregulation of HPA axis due to stress exposure is still unknown, it is thought that may be associated with increased oxidative stress. Therefore, we examined and characterized HPA axis activity, by measuring the concentration of serum corticosterone (CORT) as marker of stress response, and mechanisms of regulations of antioxidative enzymes CuZnSOD and MnSOD, as biomarkers of oxidative stress, in the prefrontal cortex, hippocampus and liver of male Wistar rats exposed to acute, chronic and combined stress. The aim of this thesis is better understanding the biochemical and molecular mechanisms of action of antioxidative enzymes in the brain structures and liver of rats subjected to 21-day social isolation, that represent an animal model for depresion. Acute stressors of 2h immobilization or cold are used to indicate ’normal’ stress response, while combination of chronic and acute stress served as confirmation of maladaptive effect of chronic stress. Results showed increased concentration of serum CORT level in the animals exposed to acute immobilization or cold stress, while in animals expsosed to chronic isolation these values remain unchanged. However, significantly lower CORT level detected between animals exposed to combined and appropriate acute stress showed compromised HPA axis funcioning, caused by chronic social isolation, which has resulted in inadequate response to the novel stressful situations. Acute immobilization stress resulted in increased expression of MnSOD protein in mitochondria of both brain structures, while in animals acutely exposed to cold or chronic social isolation level of this protein remained unchanged. However, detected discrepancy between CuZnSOD and MnSOD activies and protein expression in the prefrontal cortex suggesting the possible state of oxidative stress. Additional acute stress decreased mitochondrial MnSOD protein level, which along with the increase in citosolnoj fraction and the release of cytochrome c indicate compromised integrity of the mitochondrial membrane in the prefrontal cortx. In the hippocampus decreased activity of mitochondrial MnSOD in combined stress was observed, but without effect on the integrity of the mitochondrial membrane. These results suggest inadequate antioxidant protection, and significantly higher susceptibility of prefrontal cortex to oxidative stress. During stress exposures changes of proteins involved in generation of nitric oxide (NO), molecule that may be involved in inactivation of antioxidative enzymes by formation of peroxinitrite, were detected. Given that nitric oxide synthase (NOS) catalyze NO production, protein expression of neuronal (nNOS) and inducible (iNOS) izoform in the cytosolic fraction of brain structures were determined. Additionaly, protein expression of inducible form of heat shock protein 70 (Hsp70i) was investigated, as this protein has protective role against oxidative stress by suppressing activation of nuclear transcriptional factor kappa beta (NF-kB) and consequently expression of iNOS gene. In both prefrontal cortex and hippocampus increased nNOS protein level was observed in all stressed groups, while chronic social isolation provoke iNOS increase only in the prefrontal cortex. Upregulation of hippocampal Hsp70i prevented NFkB activation and reduced iNOS protein expression. On the other hand, in the prefrontal cortex nuclear translocation of NF-kB, regulated by free radicals, was accompanied with iNOS increase. iNOS-generated NO provoked state of oxidative stress that led to initiation of proapoptotic cascade, measured through changes in p53, Bax, Bcl-2 and cytochrome c protein distribution between the cytosolic and mitochondrial fractions. p53 mitochondrial translocation followed by increased mitochondrial Bax/Bcl-2 ratio and cytochrome c release into cytosol in the prefrontal cortex but not hippocampus of animal exposed to chronic social isolation confirms proapoptotic signalling. Likewise, changes of hepatic antioxidative enzymes and increased NO level that may be the cause for decreased MnSOD activity in chronically isolated animals, indicate that chronic stress affects peripheral tissues as well. Obtained results indicate that prefrontal cortex and hippocampus have different susceptibillity to chronic social stress exposure. Oxidative and nitrosative stress may be involved in changes of protein expression and activity of antioxidative enzymes, and proapoptotic signalling in the prefrontal cortex, while upregulation of Hsp70i protect hippocampus from neurotoxicity. Given that 21-day chronic social isolation represent an animal model for depression, determined changes of the investigated molecules may indicate potential targets for antidepressant treatment.- Aktivacija hipolamo-hipofizo-adrenalne (HHA) ose predstavlja jedan od odgovora organizma na izlaganje stresnim uslovima. Dok aktivacija HHA ose uzrokovana kratkotrajnim stresorima ima adaptivni karakter, hroničan stres može dovesti do brojnih patoloških promena među kojima su i poremećaji raspoloženja. Uzrok deregulacije HHA ose u stresnim uslovima još uvek nije u potpunosti utvrđen, a smatra se da može biti povezan sa i pojavom oksidativnog stresa. Stoga je ispitana i okarakterisana aktivnost HHA ose, merenjem koncentracije kortikosterona (CORT) kao markera stresnog odgovora, kao i mehanizmi regulacije antioksidativnih enzima CuZnSOD i MnSOD, kao biomarkera oksidativnog stresa, u uslovima akutnog, hroničnog i kombinovanog stresa u hipokampusu i prečeonoj kori mozga i jetri mužjaka pacova Wistar soja. Cilj ove teze je bio bolje razumevanje biohemijskih i molekularnih mehanizama delovanja antioksidativnih enzima u moždanim strukturama i jetri pacova nakon izlaganja 21-dnevnoj socijalnoj izolaciji, koja predstavlja jedan od životinjskih modela depresije. Akutno izlaganje imobilizaciji ili niskoj temperaturi u trajanju od 2 sata korišćeno je kao pokazatelj “normalnog“ odgovora na stres, dok je kombinacija hroničnog i akutnog stresa služila kao potvrda maladaptivnog efekta hroničnog stresa. Rezultati istraživanja su pokazali povećanu koncentraciju CORT-a u serumu životinja izloženih akutnim stresorima, dok su kod životinja izlaganih hroničnoj socijalnoj izolaciji vrednosti ostale nepromenjene. Međutim, značajno niža koncentracija CORT-a između životinja koje su izlagane kombinovanom i odgovarajućem akutnom stresu ukazala je na poremećaj u regulaciji HHA ose koji je izazvana hroničnom socijalnom izolacijom, a što je rezultovalo u neadekvatnm odgovoru na nove stresne situacije. Akutni stres imobilizacije doveo je do povećanja ekspresije MnSOD proteina u mitohondrijama obe moždane strukture, dok je kod životinja akutno izlaganih niskoj temperaturi ili hroničnom stresu izolacije nivo ovog proteina ostao nepromenjen. Međutim, aktivnosti CuZnSOD i MnSOD-a u prečeonoj kori nisu pratile detektovanu proteinsku ekspresiju ukazujući time na moguće stanje oksidativnog stresa. Dodatni akutni stres doveo je do opadanja nivoa MnSOD proteina u mitohondrijama prečeone kore, što uz istovremeno povećanje u citosolnoj frakciji kao i oslobađanje citohroma c može ukazati na narušavanje integriteta mitohondrijske membrane. U hipokampusu je zabeležena smanjena aktivnost mitohondrijske MnSOD u kombinovanom stresu, ali bez uticaja na integritet mitohondrijske membrane. Ovi rezultati ukazuju na neadekvatnu antioksidativnu zaštitu ali i znatno izraženije stanje oksidativnog stresa u prečeonoj kori u odnosu na hipokampus. Tokom izlaganja stresorima detektovane su promene na nivou proteina uključenih u produkciju azot oksida (NO), koji stvaranjem peroksinitrita može dovesti do promena na nivou antioksidativnih enzima. Obzirom da enzim azot oksid sintaza (NOS) biokatalizuje produkciju NO, odredjivana je proteinska ekspresija neuronalne (nNOS) i inducibilne (iNOS) forme ovog enzima u citosolu moždanih struktura pacova izlaganih navedenim stresnim uslovima. Takodje, odredjivana je i proteinska ekspresija inducibilne forme proteina toplotnog stresa 70 (eng. Heat shock protein 70-Hsp70i), koji ima značajnu ulogu u zaštiti ćelija od oksidativnog stresa suzbijanjem aktivacije jedarnog transkripcionog faktora kapa beta (NF-kB), što može dovesti do supresije gena za iNOS. U obe moždane strukture povećan nivo nNOS proteina zapažen je kod svih stresiranih životinja, dok je hronična socijalna izolacija dovela do porasta iNOS-a samo u prečeonoj kori. Povećanje nivoa Hsp70i u hipokampusu imalo je protektivni efekat, sprečavajući aktivaciju NF-kB a time i ekspresiju iNOS proteina. U suprotnom, u prečeonoj kori prelazak NFkB iz citosola u jedro, koji je regulisan od strane slobodnih radikala, doveo je do povećanja nivoa iNOS proteina. NO nastao na ovaj način uzrokovao je pojačan oksidativni stres a time i aktivaciju proapoptotske signalizacije, merene na osnovu promena nivoa proteina p53, proapoptotskog Bax-a i antiapoptotskog Bcl-2, kao i citohroma c, izmedju citosolne i mitohondrijske frakcije. Prelazak p53 iz citosolne u motohondrijsku frakciju, praćen povećanjem odnosa Bax/Bcl-2 i izlaskom citohroma c iz mitohondrija u citosol potvrđuje pokrenutu proapoptotsku signalizaciju u prečeonoj kori ali ne i hipokampusu životinja izloženih hroničnom stresu izolacije. Takodje, uočene promene na nivou ovih antioksidativnih enzima kao i povećani nivo NO u jetri koji može biti uzrok smanjene aktivnosti MnSOD, doveli su do zaključka da hroničan stres socijalne izolacije utiče i na periferno tkivo. Na osnovu dobijenih rezultata može se zaključiti da prečeona kora i hipokampus imaju različitu osetljivost na izlaganje hroničnom stresu socijalne izolacije. Stanje ok
Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- Reactive astrogliosis is a hallmark of traumatic brain injury (TBI), which, among the others alterations, causes changes in ...purinergic signaling. Due to its neuroprotective features, fluctuations of adenosine extracellular concentration are particularly important aspect of purinergic signaling in brain pathology. Hence, herein given thesis aimed to investigate expression and function of astrocytes’ adenosine signaling system components after brain injury in vitro and in vivo, with special regard to the role of equilibrative nucleoside transporters (ENT). In vivo study, performed on a model of cortical stub injury of rat forebrain, showed that injury caused dynamic changes in expression of ENTs, ectonucleotidases, and adenosine A1 receptor. Moreover, injury induced cell redistribution of ENT1/2 and upregulation of transporters on reactive astrocytes, which is especially pronounced seven day after the impact. The role of astrocytes in orchestration of adenosine signaling system after the injury was examined in more details in vitro, after scratch wound injury of astrocytic monolayer. Results have shown that scarification induced upregulation of ENT1 and ENT2 in later time points. Biphasic alteration in expression of e-5NT was shown in early downregulation followed by upregulation of the enzyme in later time points after the induction of scratch wound. Beside, scarification of astrocytic monolayer caused changes in concentration of adenosine and its metabolites in extracellular medium. The rise of adenosine concentration was noted early after the injury, which was followed by drop of the concentration in later time points examined. Blocking of ENT with dipyridamole (DPM) resulted in changes of observed adenosine concentration after the scarification, pointing out that ENT1/2 have significant role in controlling extracellular concentration of this nucleoside. In order to identify possible regulation pathways for ENT, astrocytes where treated with adenosine, ATP, DPM and DPCPX, antagonist of A1 receptor. Results have shown that ATP upregulates both transporters as well as e-5NT, while adenosine enhances expression of ENT2 and diminishes expression of ENT1. Moreover, DPM and DPCPX have shown different effect on ENT1/2 expression, confirming that regulation of these two transporters depends on different pathways. Toward the end, we wanted to compare effects of mechanical injury to those caused by chemically induced hypoxia after 4-hour CoCl2 treatment, on activity of the components of adenosine system. Unlike the sratch wound injury, CoCl2 causes early upregulation of ENT2, e-5NT and HIF-1α, as well as much greater increase in extracellular adenosine concentration. Herein given results represent an overview of activity and expression the most important components of adenosine signaling system after the injury, therefore giving good foundation for future research of astrocyte role in control of adenosine in both physiological and pathological conditions, as well as for investigation of potential candidates for future TBI therapies.- Glavno obeležje traumatske povrede mozga (TPM) je reaktivna astroglioza koja, između ostalog, uzrokuje i promene u signalizaciji purinima. Posebno važan aspekt purinske signalizacije u patološkim procesima centralnog nervnog sistema predstavlja dinamika promena vanćelijskih koncentracija neuroprotektora adenozina. Stoga je cilj ove doktorske teze bio ispitivanje ekspresije i funkcije komponenti adenozinskog signalnog sistema astrocita u in vivo i in vitro modelu moždane povrede, sa posebnim osvrtom na ulogu ekvilibrišućih nukleozidnih transportera (ENT). U in vivo studiji, izvedenoj na modelu ubodne lezije kore prednjeg mozga pacova, je pokazano da povreda dovodi do dinamičnih promena u ekspresiji ENT, ektonukleotidaza i adenozinskog A1 receptora. Sem toga, povreda uzrokuje i ćelijsku re-distribuciju ENT1/2 i ushodnu regulaciju transportera na reaktivnim astrocitima, što je posebno izraženo sedmog dana nakon ozlede. Uloga astrocita u orkestraciji adenozinskog signalnog sistema nakon povrede je detaljnije ispitana in vitro, nakon skarifikacije astrocitnog jednosloja. Rezultati su pokazali da skarifikacija povećava ekspresiju ENT1 i ENT2 tek u kasnijim vremenima. Bifazna promena u ekspresiji ekto-5`-nukleotidaze (e-5NT) je iskazana prvobitnim smanjenjem i potom povećanjem ekspresije u kasnijim vremenima nakon skarifikacije. Pored toga, skarifikacija astrocitnog jednosloja vodi promenama u koncentracijama adenozina i njegovih metabolita u ćelijskom medijumu. Naime, porast koncentracija adenozina u ranim vremenima nakon povrede, bio je praćen padom u kasnijim vremenima. Blokiranje ENT dipiridamolom (DPM) je dovelo do promena u koncentracijama adenozina nakon skarifikacije, ukazavši na ulogu ENT1/2 u kontroli vanćelijskih koncentracija ovog nukleozida. Kako bi se nagovestili mogući putevi regulacije ENT, kultura astrocita je podvrgnuta tretmanima adenozinom, ATP, DPM i blokatorom A1 receptora DPCPX. Rezultati su pokazali da ATP ushodno reguliše oba transportera i e-5NT, dok adenozin povećava ekspresiju ENT2 a smanjuje ekspresiju ENT1. Takođe, drugačiji efekat na ekspresiju ENT1/2 su imali i DPM i DPCPX, potvrdivši da su ova dva transportera regulisana drugačijim putevima. Na kraju smo želeli da uporedimo efekte mehaničke povrede i CoCl2 izazvane hipoksije nakon četvoročasovnog na aktivnost komponenti adenozinskog sistema. Za razliku od skarifikacije, CoCl2 vodi ranom povećanju ekspresije ENT2, e-5NT i HIF-1α, kao i daleko većem povećanju vanćelijskih koncentracija adenozina. Dobijeni rezultati predstavljaju pregled eskpresije i aktivnosti najvažnijih komponenti adenozinskog sistema astrocita nakon povrede, dajući dobru osnovu za dalja ispitivanja uloge astrocita u kontroli kruženja adenozina u fiziološkim i patološkim stanjima, kao i potencijalne kandidate za buduće terapije TPM.- All metadata published by Europeana are available free of restriction under the Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana
Provider: - Institution: - Data provided by Europeana Collections- Prečkanje Slovenske ceste pri Šubičevi ulici. - All metadata published by Europeana are available free of restriction under the ...Creative Commons CC0 1.0 Universal Public Domain Dedication. However, Europeana requests that you actively acknowledge and give attribution to all metadata sources including Europeana
U radu je istražena i definirana metodologija koja omogućuje predviđanje nastanka prometnih nesreća na autocesti. Na osnovu te procjene uključuje se provedba aktivnih mjera za smanjenje vjerojatnosti ...njihova stvarnog nastanka. Sam intenzitet prometa ne daje jednostavnu korelacijsku vezu s brojem i vrstom prometnih nesreća već je taj odnos mnogo složeniji. Dosadašnja istraživanja primjenjivana su za autoceste sa šest i više prometnih traka, odnosno nema istraživanja napravljenih za četverotračne autoceste. U radu je prikazan novi model za takve autoceste, a baziran je na mjerenju vrijednosti parametara prometnog toka te vanjskih čimbenika koji utječu na odvijanje prometnog toka. Stupanj opasnosti od nastanka nesreće doveden je u korelaciju s postojećim statističkim podacima o prometnim nesrećama na testnoj dionici i podataka o prometnom toku. Ovaj model značajan je za eksperte koji izrađuju algoritme koji upravljaju promjenjivim prometnim znakovima na autocestama.
Premda postoje brojni sportovi, neki su neki popularniji od drugih. Ovim se radom pokušava odgovoriti na pitanje zašto sportovi variraju u popularnosti. Za ostvarenje je tog cilja korišten ...evolucijski okvir koji indicira da je sport evoluirao da bi omogućio pouzdanu izmjenu informacija o neopaženim osobinama. Izdvojeno je šest takvih osobina: fizička snaga, izdržljivost, brzina, spretnost, agresivnost i timski duh. Na temelju je toga postavljena hipoteza da su sportovi koji zahtijevaju više kompetencija u navedenim osobinama, a pritom i bolje prenose informacije u spomenutim dimenzijama, popularniji od onih koji zahtijevaju manje kompetencija. Analiza provedena na temelju 34 različita sporta potvrđuje ovu hipotezu. Implikacije su dobivenih rezultata opisane u radu.
Jedna od najvažnijih neoklasičnih ekonomskih teoretskih pretpostavka je savršena informacija. Pretpostavlja potpuno vladanje potrebnim informacijama za sudjelovanje na tržištu, posebno o motivima ...drugih dionika. Ipak, kad god su dvoje pojedinaca u realnosti u kontaktu,nemoguće je u potpunosti znati motive i misli druge osobe. Asimetrija informacija veoma je važno pitanje na području ponašanja potrošača, osiguranja, teorije agenata i bankarskih kredita. Kako bi informacija imala pravu vrijednost, mora se smanjiti neizvjesnost dionika. Rizik pogrešnog izbora može nastati ukoliko agent zataška privatne informacije prije početka veze. Moralna opasnost nastaje u trenutku trajanja veze postoje asimetrične informacije zbog nepostojanja radnje od strane agenta koja se može potvrditi ili ako on dođe do novih informacija. Ovaj rad pokazuje modele rizika pogrešnog izbora i moralne opasnosti sa odgovarajućim područjima primjene. Jedna metoda koja bi mogla smanjiti asimetriju informacija i na taj način smanjiti trošak donošenja loših odluka, je signalizacija, koja je također prikazana u ovom radu.
Brod ne smije isploviti bez odgovarajuće opreme. Oprema mora biti u ispravnom stanju, a rok njezine valjanosti bitan je činitelj njezine ispravnosti. Zapovjednik koji je poduzeo plovidbu unatoč toga ...što je istekao rok valjanosti određenih sastavnih dijelova opreme broda koji su neophodni za signaliziranje pozicije broda u slučaju nezgode na moru, svjesno je doveo u opasnost posadu i brod, te je ugrozio sigurnost plovidbe. Time je počinjen pomorski prekršaj iz čl.164. st.1. Pomorskog zakonika.
PDF
