Pasien dengan kelainan mata yang dilakukan vitrektomi sebagian besar geriatri dan dapat disertai beberapa komorbid, seperti hipertensi dan diabetes melitus. Serial kasus ini melaporkan dua kasus ...pasien dengan komorbid hipertensi dan diabetes melitus yang dilakukan tindakan vitrektomi. Tindakan anestesi blokade peribulbar dilakukan kedua pada pasien tersebut menggunakan ropivakain 0,75%. Penyuntikan dilakukan dengan pendekatan inferotemporal dan medial kantus, tercapai nilai Cicendo Akinesia Score 3 dan memfasilitasi vitrektomi tanpa komplikasi. Blokade peribulbar dengan ropivakain 0,75% dapat digunakan untuk pembedahan vitrektomi pada pasien geriatri memiliki komorbid.
Introduction: Prolonged local anesthesia is achieved by using long-acting local anesthetics, as ropivacaine and bupivacaine. In different surgical branches, longer absence of pain is noted after ...surgical intervention when ropivacaine is used with dexamethasone than when it is used alone. The aim of the study was to determine the effect on the duration of local anesthesia with a combination of 0.75% ropivacaine with the addition of dexamethasone during oral surgery interventions. Material and methods: A total of 12 patients participated in the study which was conducted at the Department of Oral Surgery at The Dentistry Clinic in Niš, in 2017.Surgical interventions were performed on both upper and lower jaw. Patients were divided into 2 groups: the study group of 6 patients who received 4 ml of 0.75% ropivacaine solution with addition of 1 ml/4mg dexamethasone and the control group of 6 patients who received 4 ml of 0, 75% solution of ropivacaine without the addition of dexamethasone. Statistical data was processed by the SPSS 15.0 software. The results: The onset time of first signs of anesthesia, confirmed by testing sensibility of soft tissues (lip and gingiva), was 1,5 min in the study group and 2.66 in the control group. The time necessary for the full effect of anesthesia to set in, i.e. total insensitivity of soft tissues, was 3.5 min in the study group and 4.66 min in the control group. The duration of local anesthesia was 625,5 min in the study group which is considered statistically significant (p < 0.01) and 290 min in the control group. Conclusion: Small doses of dexamethasone added to local anesthetics may reduce the need for additional anesthesia and analgesic therapy within the first 24 hours after major oral surgery interventions.
Giriş: Ortopedik cerrahide bupivakain ve ropivakainin sıklıkla hiperbarik formları tercih edilmektedir. Ropivakainin izobarik formuna glukoz eklenerek elde edilen hiperbarik formun etkili bir spinal ...anestezi sağladığı bildirilmiştir. Bu çalışmada; spinal anestezi tekniği ile hiperbarik bupivakain ve ropivakainin kullanımlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Etik Kurul onayı alındıktan sonra, kalça ve alt ekstremite ameliyatı olacak, yaşları 20 ile 78 arasında, ASA I veya II olan, toplam 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların onamları alınarak, Grup A ve Grup B olarak randomize eşit iki gruba ayrıldı. 25 Gauge Quincke-Babcock tipi spinal iğne ile intratekal mesafeye girilerek, Grup A'ya, hiperbarik bupivakain 12.5 mg ve Grup B'ye, hiperbarik ropivakain 12.5 mg uygulandı. Hastaların kalp atım hızları, sistolik, diyastolik, ortalama arteriyel basınçları, periferik oksijen saturasyonu değerleri ameliyatın bitimine kadar her 5 dakikada bir ölçüldü. Hastalarda duyusal bloğun T10 düzeyine ulaşma süresi, maksimal üst dermatom seviyesi, maksimal düzeye ulaşma ve sonlanma zamanı, motor bloğun başlama, maksimal düzeye ulaşma ve geri dönüş zamanları kaydedildi. Peroperatif ve postoperatif görülen komplikasyonlar kaydedildi. Bulgular: Duyusal bloğun T10 dermatomuna ulaşması için geçen süre Grup B'de daha kısa idi. Grup A'da duyusal bloğun maksimal üst dermatomal seviyeye ulaşma zamanı ve maksimal motor bloğa ulaşma zamanı daha uzun bulundu. Duyusal bloğun sonlanma zamanı ve motor bloğun geri dönüş süresi Grup B'de daha uzun bulundu. Grup A'daki hastaların 6'sında hipotansiyon, 2'sinde bradikardi, 2'sinde kusma görülürken; Grup B'dekilerin 4'ünde hipotansiyon, 3'ünde bradikardi ve 2'sinde kusma görüldü. Sonuç: Ortopedik kalça ve alt ekstremite cerrahisinde, ropivakain ve bupivakain kullanılmasının, hemodinamik stabilite sağladığı ve bu nedenle, güvenle kullanılabileceğini düşünmekteyiz.
Introduction: Hyperbaric forms of ropivacaine and bupivacaine were frequently prefered to perform in spinal anesthesia for orthopedic surgery. It was reported that hyperbaric form of ropivacaine which obtained by adding glucose to the isobaric form, was adequate to provide an effective spinal anesthesia. In the present study; we aimed to compare the effects of hyperbaric ropivacaine and bupivacaine in spinal anesthesia. Material and Methods: After the Ethics Committee approval, 60 patients whose planned hip and lower extremity operation, ages between 20 and 78, ASA I and II, were included into study. Patients were seperated into two randomized groups; Group A and Group B, after informed consents were obtained. Hyperbaric bupivacaine 12.5 mgs to Group A and hyperbaric ropivacaine 12.5 mgs to Group B were administered by entering intrathecal space with 25 Gauge Quincke-Babcock type spinal needle. Heart rates, systolic, diastolic and mean arterial blood pressures, perpiherical oxygen saturation values of the patients were measured at every five minutes. The time of sensory block to reach T10 level, top dermatome level and lasting time; starting time of motor block, time to reach top dermatome level and lasting times were recorded. Complications in peroperative and postoperative period were recorded. Results: The time of sensory block to reach T10 dermatome in Group B was found shorter. Times of sensory and motor block to reach top dermatomal level in Group A were higher than Group B. The sensory and motor block lasting times were found higher in Group B. Since, hypotension in 6, bradycardia in 2 and vomiting in 2 patients were occured in Group A, hypotension in 4, bradycardia in 3 and vomiting in 2 patients were seen in Group B. Conclusion: Ropivacaine and bupivacaine usage in hip and lower extremity surgery may provide hemodynamic stability, therefore we suggest that ropivacaine and bupivacaine are safe to use in spinal anesthesia for this kind of processes.
Cilj istraživanja bio je procijeniti odgovor na stres u pasa pod epiduralnom anestezijom deksmedetomidinom, uz primjenu lokalnih anestetika ili bez njih, kojima je kao premedikacija dan ...atropin-midazolam. Uključena su 24 zdrava odrasla psa mješanca, u vlasništvu klijenata. Prosječna tjelesna masa pasa iznosila je 18,1 ± 2,4 kg. Metodom slučajnog izbora psi su podijeljeni u četiri skupine iste veličine (n = 6) s oznakama A, B, C i D. Sve su životinje za premedikaciju intramuskularno dobile atropin (0,04 mg/kg) i nakon pet minuta intravenski midazolam (0,7 mg/kg). Deset minuta poslije premedikacije svim je skupinama u lumbosakralni epiduralni prostor dan deksmedetomidin (7 μg/kg), s tim da je skupini B dodan i lidokain (4,4 mg/kg), skupini C bupivakain (2 mg/kg), a skupini D ropivakain (2 mg/kg). Anestezija je održavana 1 %-tnim propofolom prema potrebi. Odgovor na stres za vrijeme kirurškog zahvata ustanovljen je mjerenjem razina inzulina, glukoze, kortizola u plazmi i broja neutrofila u krvi. Navedeni pokazatelji mjereni su 0 minuta, 30 minuta i 90 minuta nakon epiduralne primjene lijekova u svim skupinama. Vrijednosti inzulina nisu pokazale veću promjenjivost, osim statistički visoko značajnog smanjenja u skupini C nakon 30 minuta i statistički značajnog povećanja u skupini B u istom intervalu. Kod pasa iz skupine D razina glukoze značajno je porasla u 90. minuti. Smanjenje razina kortizola u svim skupinama nije bilo značajno, a u skupini A opažen je značajni porast ovog pokazatelja 90 minuta nakon primjene lijekova. Broj neutrofila nije značajnije varirao ni u jednoj skupini i ni u jednom intervalu mjerenja. Nije bilo značajnih razlika u razinama glukoze i kortizola te broju neutrofila među skupinama u različiitm intervalima. Zaključeno je da se sa svrhom smanjenja stresa pri kirurškim zahvatima za epiduralnu anesteziju i analgeziju sigurno može rabiti deksmedetomidin u kombinaciji s istraženim dozama lidokaina, bupivakaina ili ropivakaina.
Istraživanje je provedeno na 18 zdravih jaraca podijeljenih u tri skupine (A, B i C). U svakoj skupini bilo je po 6 jaraca. U svrhu lumbosakralne epiduralne analgezije, skupini A bio je primijenjen ...ropivakain (0,6 mg/kg), skupini B bupivakain (0,5 mg/kg), a skupini C ksilazin i ketamin (0,025 mg/kg i 2,5 mg/kg). Učinci su bili uspoređeni na osnovi kliničkih, fizioloških, hematoloških, biokemijskih i acidobaznih pokazatelja te statusa plinova u krvi. Najbrži početak analgezije postignut je epiduralnom primjenom kombinacije ksilazina i ketamina. Ksilazin i ketamin, bupivakain te ropivakain izazvali su potpunu analgeziju repa, perineuma, ingvinalnog i bedrenog područja u različitim vremenskim razmacima. Najjača i najduža analgezija postignuta je kombinacijom ksilazina i ketamina. Zatim je po jačini i dužini slijedila analgezija bupivakainom pa ropivakainom. Srednje jaka sedacija postignuta je zasebnom primjenom ksilazina i ketamina. Oporavak nakon analgezije bio je najbrži pri uporabi ropivakaina, zatim bupivakaina te na posljetku kombinacije ksilazinketamina. Kombinacija ksilazina i ketamina izazvala je nesignifi kantan pad frekvencije bila i disanja. Kod svih skupina jaraca, u različitim vremeskim razmacima, opažena su i nesignifikantna odstupanja od početnih vrijednosti za pCO2, pO2, SO2, pH i HCO–3. Promjene hematoloških i biokemijskih pokazatelja kao i elektrolita u krvi bile su kratkotrajne i od malog značenja u svim promatranim skupinama. Rezultati pokazuju da se svi istraženi analgetici, u upotrijebljenim dozama, mogu smatrati sigurnima za epiduralnu analgeziju zdravih koza.
Cilj ovoga istraživanja bio je procijeniti učinkovitost analgezije u slabinskom području u krava nakon subarahnoidalne primjene male doze detomidina u kombinaciji s malom dozom ropivakaina. U ...istraživanju je korišteno 15 negravidnih krava Brown Swiss pasmine, s prosječnom tjelesnom masom od 350 kg. Nakon lokalne anestezije potkožnih tkiva u području oko katetera, uz pomoć Tuohy-eve igle u subarahnoidalni prostor T13-L1 ili L1-L2 primijenjena je kombinacija detomidina (0,015 mg/kg) i ropivakaina (0,02 mg/kg) HCl, u količini od 0,5 mL/min. Analgezija slabinskog područja započela je unutar jedne minute nakon primjene anestetika, a trajanje anestezije prosječno je iznosilo 104 min uz širenje do razine T12 i L5. Vrijednosti srčanoplućnih, hematoloških i hemodinamskih pokazatelja nisu se statistički značajno razlikovale prije i tijekom anestezije. Relativno mala količina detomidina HCl i ropivakaina HCl dostatna je za postizanje sigurne i brze analgezije lijevoga slabinskog područja.
PDF
