Mikroemulzijska sinteza nanočestica Jurkin, T; Gotić, M
Kemija u industriji; časopis kemičara i tehnologa Jugoslavije,
11/2013, Volume:
62, Issue:
11-12
Journal Article
Peer reviewed
Open access
U ovom pregledu prikazane su mikroemulzijske tehnike za sintezu metalnih, metal-oksidnih, sulfidnih i polimernih nanočestica. Sinteza se izvodi u mikroemulzijama voda-u-ulju, miješanjem dviju ...mikroemulzija, od kojih jedna sadrži kationski prekursor, a druga precipitacijski medij ili redukcijsko sredstvo. Nanočestice metala dobivaju se redukcijom metalnog kationa s jakim redukcijskim sredstvima uz oslobađanje vodika prikladnim redukcijskim sredstvom. Na sličan način mogu se pripraviti i nanočestice legura od soli različitih metala pod uvjetom da se metali međusobno miješaju. Mikroemulzijska tehnika veoma je pogodna i za nanošenje nanočestica na različite podloge. Na taj način mogu se dobiti visokoaktivni katalizatori od nanočestica Pt, Pd, Rh i drugih plemenitih metala. Metalni oksidi i hidroksidi pripravljaju se hidrolizom ili taloženjem u vodenoj jezgri mikroemulzije. Da se spriječi oksidacija nanočestica, osobito Fe, čestice se prevlače inertnim metalima, oksidima, različitim polimerima i dr. Prevlačenjem se može postići dodatna funkcionalnost; npr. prevlačenje zlatom omogućava naknadnu funkcionalizaciju organskim spojevima koji sadrže sumpor, zahvaljujući jakoj tiolnoj vezi Au–S. Polimerne prevlake smanjuju toksičnost nanočestica i povećavaju biokompatibilnost, a funkcionalne skupine na površini omogućavaju razne primjene u biomedicini. Reakcije polimerizacije ili umrežavanja mogu se inicirati u vodenim jezgrama mikroagregata kemijskim sredstvima ili npr. UV ili ionizirajućim zračenjem. Prednosti mikroemulzijske polimerizacije su velika brzina, jednolična veličina čestica, stabilnost te visoki stupanj polimerizacije. Nanočestice magnetita pobuđuju velik interes zbog primjene u biomedicini. Magnetit je biokompatibilni materijal, a može se pripremiti u obliku dobro dispergiranih nanočestica manjih od 4 nm, koje imunosni sustav ne prepoznaje. Prikazana je vlastita metoda mikroemulzijske sinteze nanočestica magnetita potpomognuta γ-zračenjem.
Vrsta Acinetobacter baumannii prepoznata je kao trenutačno vodeći uzročnik bolničkih infekcija sa smrtnim ishodom. Trajna prisutnost A. baumannii u bolnicama posljedica je ponajviše otpornosti na ...antibiotike te sposobnosti ove bakterije da stvara biofilm. U radu je testirana osjetljivost biofilma kliničkih i okolišnih izolata vrste A. baumannii na najčešće korištene dezinficijense, benzalkonijev klorid i klorheksidin. Predložena je nova metoda za uzgoj biofilma na keramičkim pločicama te su rezultati uspoređeni s biofilmom koji je nastao na staklu. Bakterije unutar biofilma bile su otporne na dezinficijense; pri koncentraciji dezinficijensa koja je potpuno uništila planktonske bakterije, unutar biofilma preživjelo je više od 50 % populacije, čak i nakon petominutnog izlaganja dezinficijensima. Značajno je opažanje da su bakterije u obliku biofilma na keramici znatno otpornije na dezinficijense od bakterija u obliku biofilma na staklu, iako je brojnost bakterija bila podjednaka. Navedeni rezultati upućuju na zaključak da je međudjelovanje materijala i dezinficijensa važan čimbenik koji određuje učinkovitost dezinfekcije. Sposobnost stvaranja biofilma na keramičkim površinama moguće je ishodište i značajno stanište bakterija A. baumannii u bolničkom okružju.
Uvod u mikroemulzije Jurkin, T; Gotić, M
Kemija u industriji,
11/2013, Volume:
62, Issue:
11-12
Paper
Open access
U pregledu su prikazane glavne karakteristike mikroemulzija i njihove primjene. Mikroemulzije su termodinamički stabilni i optički izotropni sustavi koji se sastoje od ulja, vode i amfifilnih ...molekula koje nazivamo surfaktantima i kosurfaktantima. Mikroemulzija može biti sastavljena od mikrokapljica ulja u vodi ili od mikrokapljica vode u ulju, ili može biti tzv. bikontinuirana faza u kojoj se voda i ulje kontinuirano isprepliću u strukturi nalik spužvi. Mikroemulzije su samoorganizirajući sustavi i nastaju bez utroška energije. Mikroemulzije voda-u-ulju važne su za sintezu raznih anorganskih materijala. Reakcije se zbivaju u malom obujmu vode unutar mikrokapljice i zbog toga produkti često imaju poboljšane karakteristike u pogledu čistoće i raspodjele čestica po veličini. Veličinu mikrokapljica moguće je kontrolirati vrstom i omjerom surfaktanta i kosurfaktanta te kemijskim sastavom uljne i vodene faze. Mikroemulzije mogu imati složeno fazno ponašanje, koje se obično prikazuje faznim dijagramom. Osim spomenutih čistih strukturnih tipova, u mikroemulziji može biti zastupljeno i više njih odjednom. Surfaktanti su amfifilne molekule građene od hidrofilne glave i lipofilnog repa, zbog čega imaju afinitet i prema vodi i prema ulju. Njihova glavna svojstva su adsorpcija na međupovršini i samoorganizacija u supramolekulske strukture. Stvaranjem sloja na granici faza surfaktanti smanjuju površinsku napetost i stabiliziraju mikroemulziju. Prema vrsti hidrofilnog dijela surfaktanti se dijele u anionske, kationske, neionske i amfoterne. U pregledu su prikazane kemijske strukture njihovih tipičnih predstavnika. Mikroemulzijski agregati mogu imati različit oblik, kao npr. sferičan, elipsoidan, cilindričan, crvolik ili dvoslojni. Bikontinuirana faza također se javlja u više različitih oblika, npr. u heksagonskom, lamelnom ili kubičnom. Glavni parametri koji određuju mikrostrukturu su zakrivljenost međupovršinskog filma i kritični parametar pakiranja.
Cilj studije bio je ispitati izraženost surfaktantnog proteina B (SP-B) u bronhoalveolarnom ispirku (BALF ) terminske novorođenčadi sa sindromom respiracijskog distresa (SRD ). Izraženost SP-B ...određena je testom ELI SA u BALF 60 terminske novorođenčadi sa SRD i 23 zdrave novorođenčadi. Utvrđena je korelacija razine SP-B s klasifikacijom SRD prema rendgenskoj snimci prsišta i vrijednosti PaO2/FiO2 prije mehaničke ventilacije u novorođenčadi sa SRD . U skupini novorođenčadi sa SRD razina SP-B bila je značajno niža (17,63±6,80 ng/mL) od one u zdrave novorođenčadi (103,95±6,38 ng/ mL) (P<0,001). Utvrđena je pozitivna korelacija razine SP-B i PaO2/FiO2 prije mehaničke ventilacije (r=0,838, P<0,001). Štoviše, što je bila niža razina SP-B, to je teži bio SRD procijenjen prema rendgenskoj snimci prsišta (P<0,001). Zaključuje se da terminska novorođenčad sa SRD ima sniženu razinu SP-B u BALF i to je povezano s težinom SRD . Ovi nalazi ukazuju na to da bi dodatak SP-B mogla biti učinkovita strategija u liječenju SRD kod terminske novorođenčadi.
Danas se različite površinski aktivne tvari (anionske, neionske, kationske i amfoterne) upotrebljavaju u ogromnim količinama u različitim industrijama i domaćinstvima, što čini velik problem za ...okoliš. Njihova je industrijska primjena proširena na proizvodnju kozmetike, metala, papira i kože, pa se oni zbog toga mogu nalaziti u otpadnim vodama tih industrija u velikim količinama. U Europi se upotrebljava 4 250 000 tona detergenata i 1 190 000 tona omekšivača godišnje. Mnoge od uobičajenih površinski aktivnih tvari imaju izrazito toksično i štetno djelovanje na okoliš i na ljudsko zdravlje, pa su zakonski propisi koji kontroliraju njihovo postojanje u otpadnim vodama dosta strogi: granice za otpuštanje površinski aktivnih tvari u tokove otpadnih voda u Hrvatskoj kreću se u rasponu od δ= 0,05 do 0,10 mg L-1. Na toksičnost i biorazgradivost tih tvari u okolišu utječu mnogi fizikalni, kemijski i biološki čimbenici u međudjelovanju. Kompleksan sastav detergenata u kojima se površinski aktivne tvari miješaju s ostalim komponentama također dovodi do sinergističkog učinka. Nadalje, detergenti odnosno površinski aktivne tvari u njihovom sastavu mogu utjecati na biorazgradivost i toksičnost ostalih komponenata u okolišu. Zbog toga je vrlo važno razviti i primijeniti odgovarajuću a pri tome ne skupu analitičku metodu za određivanje površinski aktivnih tvari u detergentima.
Ovim radom predlažu se dvije jednostavne i brze analitičke metode za određivanje anionskih, kationskih i neionskih površinski aktivnih tvari: tankoslojnu kromatografiju za kvalitativno određivanje te njihovo kvantitativno određivanje potenciometrijskom titracijom s ionsko selektivnim elektrodama. Pokazano je da je najbolja separacija i identifikacija istraživanih komponenata postignuta pomoću razvijača izoamil alkohola na podlozi silikagela 60 F254 s, detekcija je provedena pod UV lučnicom pri l = 254 nm. Nakon kromatografske identifikacije komponenata, obavljena je potenciometrijska titracija surfaktanata uz primjenu različitih ion selektivnih elektroda i titranata (kationski je titriran sa c = 0,004 mol L-1 natrij dodecil sulfatiom pri pH 10, anionski sa c = 0,004 mol L-1 Hiaminom 1622 kod pH 3, a neionski sa c = 0,01 mol L-1tetrafenilboratom kod pH 10). Te dvije metode pokazale su se kao vrlo dobra kombinacija za određivanje anionskih, kationskih i neionskih površinski aktivnih tvari. Prednost potenciometrijske titracije je visok stupanj automatizacije i vrlo niske granice detekcije koje postižu različite ion selektivne elektrode. Tankoslojna kromatografija također pruža mnoge prednosti nad ostalim analitičkim metodama: niski troškovi, brzina te jednostavnost analize omogućuju uvođenje ove metode u mnoge laboratorije koji se bave analizom detergenata.
Risk factors of pulmonary hemorrhage in preterm infants ÖZALKAYA, Elif; Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Neonatoloji Kliniği, İstanbul; ÖZGÜN KARATEPE, Hande; Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Neonatoloji Kliniği, İstanbul; TOPÇUOĞLU, Sevilay; Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Neonatoloji Kliniği, İstanbul ...
Zeynep-Kâmil tıp bülteni,
06/2015
Journal Article
Objective: To determine the frequency and the risk factors of pulmonary hemorrhage ın preterm infantsMaterial and Method: In this study 37 preterm infants hospitalized between January 2012 to January ...2015 with the diagnosis of pulmonary hemorrhage and less than 28 gestational weeks were evaluated retrospectively. 233 preterm infants whose birth weight and gestational week are similar to study group and without pulmonary hemorrhage are taken as control group. Antenatal and postnatal medical records evaluated retrospectively.Results: No difference have been showed between study groups for gender, cesarean delivery, multiple pregnancies, intubation in delivery room, preeclampsia, premature rupture of membranes, maternal use of corticosteroids, patent ductus arteriosus and early onset sepsis. Newborns who had pulmonary hemorrhage had respiratory distress syndrome and received surfactants more frequently than the control group.Conclusion: In this study whether the increasing risk factor of pulmonary hemorrhage is because of RDS or treatment of surfactant has not been revealed. There needs more study to reveal the relationship between pulmonary hemorrhage and surfactant treatment.
Amaç: Prematürelerde pulmoner kanama sıklığı ve risk faktörlerini saptamaktır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Ocak 2012 ile Ocak 2015 arasında yenidoğan yoğun bakım servisimize yatırılan 28 gestasyonel hafta altında pulmoner kanama kriterlerini karşılayan 37 olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Doğum ağırlığı ve doğum haftası çalışma grubuna benzer olan ve pulmoner kanaması olmayan 233 prematüre yenidoğan kontrol grubu olarak çalışmaya alınmıştır. Antenatal ve postnatal tıbbi kayıtlar geriye dönük değerlendirilmiştir.Bulgular: Pulmoner kanaması olan prematüreler ile kontrol grubu arasında cinsiyet, sezaryen ile doğum, doğum odasında entübasyon, çoğul gebelik, preeklempsi, erken membran rüptürü, antenatal steroid, patent duktus arteriorus ve erken sepsis sıklığı için farklılık saptanmamıştır. Pulmoner kanaması olan prematürelerde, kontrol grubuna göre pulmoner kanama öncesinde respiratuar distres sendromu (RDS) ve bu nedenle surfaktan verilme sıklığı yüksek saptanmıştır (p<0,05).Sonuç: Artan pulmoner kanama riskinden RDS mi yoksa surfaktan tedavisinin mi sorumlu olduğu ortaya konulamamıştır. Surfaktan ve pulmoner hemoroji arasındaki ilişkiyi ortaya koyan çalışmalara ihtiyaç vardır.
PDF
