U radu se analizira upotreba nego i već u različitim tipovima rečenica, a ponajviše na razini nezavisnosložene rečenice. Nego se analizira u okviru jednostavne, nezavisnosložene i zavisnosložene rečenice, a već kao alternativni veznik u okviru nezavisnosložene rečenice. Pritom se nego u jednostavnoj rečenici pojavljuje kao čestica, a u složenoj kao veznik, tj. dio vezničkoga izraza, čiji dio na razini paratakse može biti i već. Na trima razinama propituje se sintaktičko-semantički status rečenica s česticom nego i veznicima nego i već. Na razini jednostavne rečenice analizira se upotreba čestice nego za izražavanje gradacijskoga i usporednoga značenja. Na razini nezavisnosložene rečenice raspravlja se o suprotnim rečenicama sa značenjem čiste suprotnosti, suprotnosti s gradacijskim značenjem i suprotnosti sa značenjem pribrajanja te se razmatra uporaba veznika nego i već u sastavu udvojenih veznika. Na razini zavisnosložene rečenice sažeto se upućuje na neke značenjske osobitosti usporednih rečenica s veznikom nego. Analiza suprotnih rečenica s navedenim veznicima i vezničkim izrazima podrazumijeva i uključenost sintaktičke negacije jer je negacija temelj takvih konstrukcija.