Primjenom mikrobioloških i molekularnih tehnika, pretraženo je 328 uzoraka školjkaša dagnji (Mytilus galloprovincialis), uzgojenih na području istarskoga akvatorija. Rezultati ukazuju na smanjenu osjetljivost mikrobiološke tehnike (2.44 %) u odnosu na molekularnu dijagnostiku kojom je dokazana prisutnost bakterije V. parahaemolyticus u 21,34 % uzoraka. Izgledi za dokazivanje prisutnosti ove bakterije su 7,19 puta veći kada je površinska temperatura mora veća od 15 °C, dok su geni za kodiranje termostabilnog direktnog hemolizina (TDH) i hemolizina ovisnog o TDH (TRH) u uzorcima dokazani pri temperaturama mora iznad 22,5 °C, odnosno 24,7 °C. Udio TDH i TRH pozitivnih uzoraka iznosio je 10 % od ukupnih 70 V. parahaemolyticus-pozitivnih uzoraka. S obzirom na nedostatak zakonske obveze praćenja prisutnosti ove bakterije moguće je oboljevanje ljudi nakon konzumacije sirovih ili termički nedostatno obrađenih školjkaša.