Uz konvencionalnu radiologiju kod bolesti pleure danas važnu ulogu imaju i drugi dijagnostički postupci. To su UZ i CT, dok MR ima ograničene mogućnosti. U članku se raspravlja o normalnom ultrazvučnom nalazu pleure i pleuralnog prostora te o njačešćim pleuralnim bolestima kao i o usporedbi s CT-nalazima. Ultrazvuk je važan i za razlikovanje nejasnih slučajeva, radi li se o promjenama pleure i/ili promjenama plućnog parenhima, kao i za razlikovanje subpulmonalnih, odnosno subfreničnih procesa. UZ se u ove svrhe može koristiti interkostalnim ili abdominalnim pristupom. Pleuralni izljevi su anehogeni ili hiperehogeni, razdvajaju visceralnu od parijetalne pleure pa se na temelju mjerenja te distancije može učiniti i kvantitativna procjena količine pleuralnog izljeva. Ako nije moguće razlikovati pleuralni izljev od solidnog tkiva u pleuralnom prostoru, može se učiniti UZ-vođena iglena punkcija. Ultrazvuk omogućava utvrđivanje difuznih i fokalnih zadebljanja te tumora pleure, odnosno metastaza kao i pneumotoraksa Posebno je važno napomenuti primjenu ultrazvuka u ciljanim dijagnostičkim ili terapijskim postupcima.