Son yirmi yılın sanatını tanımlamak için belli bir terim olmasa da, birkaç baskın özellik öne çıkmaktadır: anıtsalcılık, deneyselcilik ve sansasyonculuk. Bu özellikler aynı zamanda güncel kültür endüstrisinin de özellikleridir. Çağdaş sanatta büyük boyutlu sanat yapıtlarının yaygınlaşması, yüce kavramının yeniden düşünülmesine ve günümüzde kazandığı anlamlarının yeniden değerlendirilmesine zemin hazırlamıştır. Bu makale, Longinus, Burke, Kant ve Hartmann'ın perspektiflerinden günümüze, yüce kavramının dönüşümünü tartışma açmayı ve büyük boyutlu çağdaş sanat yapıtlarının dinamikleriyle yüce arasındaki ilişkiyi analiz etmeyi ve k"tsch-yücenin ortaya çıkış nedenlerini ortaya koymayı amaçlar.