Srpska prosvjeta u Bosanskom pašaluku razvijala se tokom XIX vijeka u složenim političkim okolnostima. Mali broj škola pratio je nizak kvalitet nastave, koja je uglavnom imala vjersku dimenziju. Sredinom istog vijeka bogata i uticajna srpska trgovačka elita počela se više uključivati u rad srpskih škola. Dotadašnji školski programi nisu odgovarali potrebama trgovačkog staleža, koji je zahtjevao modernije modele obrazovanje. Mnogi srpski trgovci iz Bosanskog pašaluka finansirali su rad srpskih škola, crkava, časopisa i raznih kulturnih društava i pokreta. Ovi srpski rodoljubi i dobrotvori razumijevali su istorijski trenutak u kome su živjeli i činjenicu da je snažno srpsko obrazovanje činilo osnovu očuvanja identiteta i sveukupnog nacionalnog napretka.