Svrha: Godinu dana nakon ugradnje želio se analizirati gubitak alveolarne kosti u maksili i mandibuli oko implantata BREDENT Sky Blue različitih dimenzija. Materijali i metode: U maksilu je bilo ...umetnuto 36 implantata promjera 3,5 x 10 mm, a u mandibulu 12. Uz to, 52 implantata promjera 4,0 x 8 mm ugrađena su u maksilu i 61 u mandibulu (dvostupanjska implantacijska operacija). Rezultati: Nije bilo statističke razlike u gubitku kosti između maksile desno i lijevo te mandibule desno i lijevo na mjestima implantacije mezijalno i distalno. Rezultati su dobiveni analizom varijance (ANOVA). Zaključak: Statistički značajna razlika u gubitku kosti zabilježena je između maksile sprijeda i straga te mandibule sprijeda i straga na mjestima implantacije distalno i mezijalno.
Rezultati su dobiveni analizom varijance (ANOVA).
Rascjep usne i nepca najčešći je prirođeni deformitet kraniofacijalne strukture. Orofacijalni rascjep znatno utječe na kvalitetu života – na estetiku, funkciju te na dentalni razvoj i rast lica, a ...ima i psihološki učinak. Glavni razlog za njegov nastanak jest nekompletno spajanje facijalnih nastavaka od četvrtog do desetog tjedna gestacije. Zatvara se alveolarnim koštanim presatkom kirurškim postupkom nazvanim osteoplastika, a zlatnim standardom smatra se autogena kost s kriste
ilijake. Presađivanje može biti podijeljeno u dvije faze: primarnu i sekundarnu. Defekt alveolarnog grebena obično se rekonstruira između sedme i jedanaeste godine i često je povezan s razvojem korijena maksilarnog očnjaka. Nakon uspješnog zahvata defekt rascjepa je zatvoren, ali nedostaje zub. Zatvaranje toga prostora ortodontskom terapijom uspješno je u 50 do 75 posto slučajeva. Ako to nije moguće, zub koji nedostaje može se nadomjestiti na tri načina: protetskim mostom, transplantacijom zuba i dentalnim implantatom. Dentalnom je implantatu zadatak držati protetski nadomjestak, prevenirati atrofiju kosti i zadržavati augmentacijski materijal u području rascjepa. Unatoč tomu što je autologna kost s kriste ilijake zlatni standard, nije idealni izbor za rekonstrukciju alveolarnog defekta. Kao alternativni koštani materijal može se upotrijebiti morfogenetski protein (BMP). U ovom članku želi se objasniti morfologija rascjepa, povijesna saznanja, kirurške tehnike i mogućnosti implantoprotetske rehabilitacije.
Introduction and aim. During the active phase of orthodontic therapy of malocclusions orthodontic forces are transmitted to tooth root and adjacent alveolar bone producing tooth movement. The aim of ...our study is to determine whether the orthodontic forces induce resorption of root cementum and alveolar bone using orthopantomography and computerized tomography. Patients and methods. Since March 2008. until May 2012. eighty-five patients (27 male and 58 female) aged between 10 and 22 years treated with upper or/and lower fixed orthodontic appliance were included in the study. Orthopantomography was done for all patients before the beginning of orthodontic therapy and after the removal of fixed appliances and for 35 patients computerized tomography of two or three adjacent teeth was done in the same time. The tooth root length in both jaws was determined by using ortopantomography only for teeth with completed root formation. Measurements were performed for central and lateral incisors, canines, first and second premolars and first molars. The tooth root length on orthopantomograms and computerized tomograms was determined as the distance between the enamel-cementum margin and apex of tooth root. The root length for all examined teeth was measured mesially and distally directly on ortopantomograms using calibrated ruler to the nearest 0.5 mm and using i-Dixel and Syngo Fastview softver for analizes of computerized tomograms. The alveolar bone height was determined both on orthopantomograms and computerized tomograms for all examined teeth as the distance between root apex and the most coronary placed alveolar bone point with normal periodontal space width of 0.5 mm. The value of root and alveolar bone loss is determined by comparing the values of root lenght and alveolar bone height measured on orthopantomograms and computerized tomograms before and after orthodontic therapy. Finally, the changes in periodontal ligament and cortical alveolar bone width during orthodontic therapy were also determined using computerized tomography. Results. During the active phase of orthodontic treatment the most pronaunced root resorption among upper teeth was determined on second right premolars (0.6605 mm/4.3908 % mesially and 0.8661 mm/5.6738 % distally) and second (0.7274 mm/4.2264 % mesially) and first (0.6929 mm/4.3175 % distally) left premolars. The lowest value of root resorption in the upper jaw was measured on right (0.1753 mm/0.8115 % distally) and left (0.1423 mm/0.8758 % mesially) lateral incisor. The greatest root resorption in the left side of the mandible was determined on lateral incisors (0.2783 mm/1.7581 % mesially). On the right side of the mandible the values of apical root resorption were negative for all teeth except for the first molars. Moreover, orthodontic therapy with fixed appliances induces the reduction of alveolar bone height on mesial and distal side of all examined teeth in both jaws. The greatest values of alveolar bone loss were determined distally of upper lateral incisors ((1.2469 mm right, 1.2284 mm left), mesially of lower right central incisors (1.0873 mm), lower right second premolar (1.0150 mm), lower left first molar (0.9492 mm) and central incisor (0.9405 mm). Transversal and reconstructed sagital plane of computerized tomography show the apical root resorption of all groups of teeth except the first molars with negative values of apical resorption. During the orthodontic therapy the total tooth length and root length of central and lateral incisors decreases. The root resorption of canines was determined only on the oral side of these teeth by analyzing the reconstructed sagital plane. The minimal changes of total tooth and root length of 9 first premolars were determined on transversal and reconstructed sagital plane of computerized tomography and the root resorption of second premolars was confirmed by analyzing the transversal plane. Transversal and reconstructed sagital planes of computerized tomography also show the resorption of alveolar bone height around all groups of teeth and the resorption of cortical alveolar bone. In the same time the changes of periodontal space width around all teeth are detected. These changes are mostly presented as reduction of periodontal space width under the influence of orthodontic forces. Conclusion. The forces of fixed orthodontic appliances induce the changes in root length of all teeth, resorption of adjacent spongiose and cortical alveolar bone and mostly reduction of periodontal space width. The fact is that orthopantomography represents the primary radiographic method in orthodontics, but computerized tomography gives the more accurate information of tooth root resorption and alveolar bone loss. Therefore, the combine use of these two radiographic methods provides the most precise information for diagnosis and monitoring of root and alveolar bone resorption process in patients treated with fixed orthodontic appliances.
Uvod i cilj. U toku aktivne faze terapije malokluzija fiksnim ortodontskim aparatima sile ortodontskih lukova se prenose na koren zuba i okolnu alveolarnu kost i na taj način dovode do pomeranja zuba. Cilj naše studije je da radiografskim metodama ortopantomografije i kompjuterizovane tomografije odredimo da li tokom delovanja ortodontskih sila na zube dolazi do resorpcije cementa korena zuba i okolne alveolarne kosti. Pacijenti i metodi. U periodu od marta 2008. do maja 2012. godine u studiju je uključeno 85 pacijenata (27 muškog i 58 ženskog pola) uzrasta od 10 do 22 godine kod kojih je sprovedeno lečenje malokluzije gornjim i/ili donjim fiksnim ortodontskim aparatom. Kod svih ispitanika ortopantomogram je snimljen neposredno pre početka i najviše mesec dana nakon završetka terapije fiksnim ortodontskim aparatima, a kod 35 pacijenata istovremeno je sniman i kompjuterizovani tomogram dva ili tri susedna zuba. Dužina korena zuba u obe vilice određivana je na ortopantomogramu kod svih ispitanika samo na zubima sa završenim rastom korena. Merenjem su obuhvaćeni centralni i lateralni sekutići, očnjaci, prvi i drugi premolari i prvi stalni molari. Na početnom i završnom ortopantomogramu i kompjuterizovanom tomogramu dužina korena zuba je merena kao rastojanje između cementno-gleđne granice i vrha korena zuba. Dužina korena zuba merena je direktno na ortopantomogramu lenjirom sa milimetarskom podelom do najbližeg podeoka od 0.5 mm sa mezijalne i distalne strane svih ispitivanih zuba, a na kompjuterizovanim tomogramima pomoću i-Dixel i Syngo Fastview softvera. Visina alveolarne kosti na početnim i završnim radiografijama određivana je u predelu svih zuba obe vilice kod kojih je izvršeno i merenje dužine njihovih korenova. Visina alveolarne kosti određuje se kao rastojanje između apeksa korena zuba i najkoronarnijeg dela alveolarne kosti sa normalnom debljinom periodontalnog prostora od 0.5 mm. Poređenjem vrednosti dužine korena zuba i visine alveolarne kosti dobijenih merenjem na početnim i završnim radiografijama dobija se iznos resorpcije korena zuba i alveolarne kosti. Na kompjuterizovanim tomogramima određivali smo i debljinu kortikalne alveolarne kosti i širinu periodontalnog prostora oko ispitivanih zuba. Rezultati. Tokom delovanja sila fiksnih ortodontskih aparata najveći iznos resorpcije korenova zuba u gornjoj vilici sa desne strane nastaje na drugim premolarima (0.6605 mm/4.3908 % mezijalno i 0.8661 mm/5.6738 % distalno), a sa leve strane na drugim (mezijalno 0.7274 mm/4.2264 %) i prvim premolarima (distalno 0.6929 mm/4.3175 %). Najmanji iznos resorpcije korena u gornjoj vilici zabeležen je na desnom (0.1753 mm/0.8115 % distalno) i levom lateralnom sekutiću (0.1423 mm/0.8758 % mezijalno). Najveći iznos resorpcije korena zuba u donjoj vilici sa leve strane zabeležen je na lateralnim sekutićima (0.2783 mm/1.7581 % mezijalno). U donjoj vilici sa desne strane zabeležene su negativne vrednosti apikalne resorpcije za sve zube izuzev prvih stalnih molara. Tokom terapije malokluzija fiksnim ortodontskim aparatima dolazi i do smanjenja visine alveolarne kosti sa mezijalne i distalne strane svih ispitivanih zuba obe vilice. Najveći iznos resorpcije alveolarne kosti zabeležili smo sa distalne površine gornjih lateralnih sekutića (1.2469 mm desno, 1.2284 mm levo), mezijalne površine donjeg desnog centralnog sekutića (1.0873 mm) i drugog premolara (1.0150 mm) i levog prvog molara (0.9492 mm) i centralnog sekutića (0.9405 mm). Analiza transverzalnog i rekonstruisanog sagitalnog preseka kompjuterizovane tomografije pokazuje resorpciju korenova svih grupa zuba izuzev prvih stalnih molara gde su dobijene negativne vrednosti resorpcije. U toku terapije fiksnim ortodontskim aparatima dolazi do smanjenja ukupne dužine i dužine korena centralnih i lateralnih sekutića. Resorpcija korena očnjaka zabeležena je jedino sa oralne strane zuba analizom rekonstruisanog sagitalnog preseka kompjuterizovane tomografije. Analizom transverzalnog i sagitalnog preseka 9 prvih premolara nađene su minimalne promene ukupne dužine i dužine korenova ovih zuba, a resorpcija korenova drugih premolara potvrđena je na transverzalnom preseku kompjuterizovanih tomograma. Transverzalni i rekonstruisani sagitalni presek kompjuterizovane tomografije jasno pokazuje resorpciju alveolarne kosti oko svih ispitivanih grupa zuba, kao i resorpciju kortikalne alveolarne kosti. Istovremeno nastaju i promene u širini periodontalnog prostora svih zuba. Ove promene se ogledaju uglavnom u smislu smanjenja širine periodontalnog prostora pod uticajem sila ortodontskih aparata. Zaključak. Sile fiksnih ortodontskih aparata dovode do promene dužine korenova svih zuba na koje deluju, resorpcije spongiozne i kortikalne alveolarne kosti oko svih zuba i smanjenja širine periodoncijuma. Činjenica je da ortopantomografija predstavlja primaran radiografski metod u oblasti ortodoncije, ali kompjuterizovana tomografija pruža tačnije podatke o stepenu resorpcije korenova zuba i alveolarne kosti. Z
Cilj: Svrha ove studije bila je utvrditi utjecaj spola na gustoću alveolarne kosti oko zuba nosača kvačica. Metode: U istraživanju je sudjelovalo 45 ispitanika obaju spolova, nositelja djelomičnih ...proteza (DP) s kvačicama i okluzalim upiračima. Metodom intraoralne mikrodenzitometrije po Knezović-Zlatarić procijenila se promjena gustoće kosti oko retencijskih zuba. Svi ispitivani zubi dva su puta snimani standardnim retroalveolarnim rendgenskim snimkama u razdoblju od 3 mjeseca: prvi put nakon predaje DP-a, te nakon 3 mjeseca nošenja proteze. Na rendgenski film pričvršćen je bakreni kalibracijski klin s 5 stupnjeva debljine (0.1 – 0.5 mm) prije ekspozicije u svrhu kalibracije snimaka. Na svakom rendgenogramu odabrano je 7 područja interesa (eng. region of interest, ROI) oko korijena zuba veličine 4 piksela. Za procjenu promjene gustoće alveolarne kosti izmjerene su razine sivila u ROI-jima pretvorene u ekvivalent debljine bakrenog klina, te je izračunata razlika u gustoći kosti između dviju snimaka. Rezultati: Rezultati ispitivanja obrađeni su statističkim metodama (studentov T-test za zavisne uzorke, te ANOVA – jednosmjerna analiza varijance), te su pokazali da analizirani podaci, uz razinu značajnosti od 5 %, pokazuju da nema razlike u gustoći alveolarne kosti ovisno o spolu.Rasprava: Pravilna konstrukcija DP-a i intermitentnost djelovanja žvačnih sila vjerojatno je razlog što u razdoblju od 3 mjeseca ne dolazi do statistički značajnog smanjenja gustoće kosti.
Svrha: U ovom radu željeli smo ispitati postoji li razlika između eksperimentalnih (nosača krunica) i kontrolnih (homolognih) zuba u skupini pacijenata s metal–akrilatnim krunicama i onoj s ...metal–keramičkima, te ima li razlika između tih dviju vrsta krunica kad je riječ o indeksu plaka, gingivalnom i retencijskom indeksu, CPITN-u, retrakciji marginalne gingive i resorpciji kosti. Željeli smo doznati i utječe li duljina nošenja metal–akrilatnih i metal–keramičkih krunica na navedene indekse. Ispitanici i postupci: U istraživanje je bilo uključeno 80 pacijenata obaju spolova u dobi od 20 do 65 godina s fiksnim protetskim radovima (solo krunicama). Svi potrebni parametri dobiveni su kliničkim pregledom i analizom retroalveolarnih snimki. Rezultati: Dokazana je statistički znatna razlika između eksperimentalnih i kontrolnih zuba u skupini pacijenata s metal-akrilatnim krunicama za gingivalni indeks, CPITN, retencijski indeks i retrakciju marginalne gingive, a za ostale praćene indekse nije pronađena. Osim toga rezultati su pokazali da je statistički velika razlika i između eksperimentalnih te kontrolnih zuba u skupini pacijenata s metal-keramičkim krunicama za indeks plaka, gingivalni i retencijki indeks, CPITN i retrakciju marginalne gingive, a nema razlike kod resorpcije kosti. Ustanovljeno je da između metal-akrilatnih i metal-keramičkih krunica postoji statistički znatna razlika samo kao je riječ o indeksu plaka. Zaključak: Duljina nošenja fiksnoga protetskog rada (do pet godina) u skupini pacijenata s metal-akrilatnim krunicama utječe na indeks plaka, dubinu periodontalnog sulkusa i retrakciju marginalne gingive, a kod onih s metal-keramičkim krunicama ne djeluje na praćene indekse.
Svrha ovoga istraživanja bila je utvrditi utjecaj dobi pacijenta i rednoga broja djelomične proteze (DP) na gustoću alveolarne kosti oko zuba nosača kvačica.
U istraživanju je sudjelovalo 50 ...ispitanika obaju spolova nositelja DP-a. Svi ispitivani zubi dva su puta rendgenski snimani standardnim retroalveolarnim snimkama u razdoblju od tri mjeseca. Na rendgenski film nalijepljen je bakreni kalibracijski klin debljine 0,1 0,5 mm. Na svakom rendgenogramu odabrano je 7 područja interesa (eng. Region of interest ROI) oko korijena zuba veličine 4 pixela. Za ocjenu promjene gustoće alveolarne kosti primijenjena je metoda intraoralne mikrodenzitometrije po Knezović-Zlatarić (1) kojom su razine sivila područja interesa pretvorene u ekvivalente debljine bakrenih klinova.
Gustoća alveolarne kosti u istraživanim ROI je analizirana. Razlika između dva rendgenograma nije bila statistički znatna (ANOVA: p>0,05) neovisno o dobi pacijenta i rednome broju DP-a. Ipak, u svim ispitivanim ROI registriran je pozitivan trend smanjenja gustoće alveolarne kosti na drugoj snimci bez statističke znatnosti.
Može se zaključiti da ni dob ni redni broj proteze ne dovode do znatne smanjenosti gustoće alveolarne kosti oko zuba nosača kvačica, ali s obzirom na pozitivan trend moguće je da bi se u longitudinalnom praćenju promjena gustoće alveolarne kosti pojavila statistički znatna razlika.
PDF
