Centaury (Centaurium erythraea Rafn) is a medicinal and pharmacologically
attractive plant species which has a wide range of biological activity. The
main objective of presented study was to estimate ...genetic and phytochemical
diversity of centaury within the Balkan Peninsula. With that purpose, seed
collection of natural centaury populations was established. The study
included 43 populations of C. erythraea, among which 41 originated from the
Balkan Peninsula. Molecular marker techniques, such as RAPD (Random
Amplification Polymorphic DNA) and TRAP (Target Region Amplification
Polymorphism) were optimized to investigate the genetic diversity among these
populations. DNA used in these analyses originated from in vitro grown plants
to ensure the authenticity of centaury DNA by eliminating the possibility of
its contamination by extraneous DNA. To acquire sufficient informational
characters, 16 decameric primers were applied in RAPD assays, which produced
408 different PCR products, while TRAP assays included the combinations of 3
specific and 3 arbitrary primers, resulting in 767 fragments of DNA. Specific
primers used for TRAP analyses were constructed according to the RNA
sequences, showing high homology with DNA sequences published in electronic
data bases for following enzymes: geraniol 10-hydroxylase, cytochrome P450
reductase and secologanin synthase. Molecular markers provided a high
percentage of polymorphism. The informativeness of single primers (RAPD) of
primer combinations (TRAP) was confirmed by various parameters. Low
within-population genetic variability of natural populations of centaury
could be explained by the high levels of selfing or geitonogamy in the
process of fertilization and by strong genetic drift. Due to the fact that
centaury grows in small, fragmented populations and that gene flow between
them probably does not exist, a high genetic differentiation of analyzed
populations was expected and this was confirmed by molecular markers.
Moreover, molecular markers efficiently differentiated diploid populations
from tetraploids. Tetraploid populations were clearly clustered into groups
related to their geographic origin, especially when RAPD markers were
analyzed. Genetic similarity data between the Balkan Peninsula populations,
obtained with either RAPD or TRAP markers, significantly correlated with the
geographic distances between localities of their origin. Identification and
quantification of secondary metabolite compounds, secoiridoid glycosides,
highly contributed to the estimation of diversity of centaury populations in
the analyzed region. A dominant secoiridoid glycoside in aerial parts of
plants grown under greenhouse conditions was swertiamarin, which pointed to
the interpopulation variability of centaury. Furthermore, a significant
correlation between the secoiridoid glycosides content and genetic similarity
of populations has been obtained, though a higher correlation was recorded
for TRAP markers. The genetic and phytochemical diversity estimation of
centaury from the Balkan Peninsula provides a basis for future biodiversity
conservation efforts and also for high-productive genotype selection and
field production improvement.
Kičica (Centaurium erythraea Rafn) je farmakološki atraktivna biljna vrsta
koja pokazuje čitav spektar bioloških aktivnosti, a čiji je biodiverzitet
nedovoljno istražen. Osnovni cilj predstavljenog istraživanja jeste analiza
genetičkog i fitohemijskog diverziteta kičice na teritoriji Balkanskog
poluostrva. U tom smislu, formirana je kolekcija semena kičice poreklom iz
prirodnih populacija, koja oslikava diverzitet vrste na ovom području.
Istraživanja su uključila 43 populacije ove vrste, od kojih je 41 poreklom sa
Balkanskog poluostrva. Za procenu genetičkog diverziteta optimizovane su
tehnike RAPD (Random Amplified Polymorphic DNA) i TRAP (Target Region
Amplification Polymorphism) molekularnih marker sistema. DNK upotrebljena u
ovim analizama je izolovana iz biljaka gajenih u uslovima in vitro, kako bi
se obezbedila autentičnost DNK kičice i eliminisala mogućnost kontaminanacije
stranom DNK. Za potrebe dobijanja što većeg broja informativnih jedinica,
upotrebljeno je 16 desetomernih prajmera u slučaju RAPD markera, pri čemu je
dobijeno ukupno 408 različitih PCR produkata, dok su za TRAP markere
upotrebljene kombinacije tri specifična i tri arbitrarna prajmera i dobijeno
je 767 fragmenata DNK. Specifični prajmeri korišćeni u TRAP analizama,
konstruisani su na osnovu sekvenci RNK kičice sa visokim stepenom homologije
sa DNK sekvencama za sledeće enzime: geraniol 10-hidroksilaza, citohrom P450
reduktaza i sekologanin sintaza, objavljenih u elektronskim bazama podataka.
Primenom molekularnih markera dobijen je visok procenat polimorfizma, a
informativnost odabranih prajmera ili kombinacija prajmera je potvrđena
pomoću više parametara. Ustanovljena je vrlo niska unutarpopulaciona
genetička varijabilnost kičice, što može da se objasni velikim udelom
samooplodnje i geitonogamije u nastanku semena kod prirodnih populacija, kao
i snažnim genetičkim driftom. S obzirom da se kičica javlja u malim i
fragmentisanim populacijama, između kojih verovatno ne postoji protok gena,
očekivana je i visoka genetička diferenciranost analiziranih populacija, što
je potvrđeno i metodama molekularnih markera. Osim toga, molekularnim
markerima vrlo uspešno su razdvojene diploidne od tetraploidnih populacija
kičice. Tetraploidne populacije se prilično jasno diferenciraju u posebne
grupe koje su povezane sa njihovim geografskim poreklom, naročito kada su
primenjeni RAPD markeri. Značajna korelacija pokazana je između genetičkih
sličnosti populacija kičice sa Balkanskog poluostrva, dobijenih pomoću dva
tipa molekularnih markera i geografskih distanci lokaliteta sa kojih ove
populacije potiču. Određivanje i kvantifikacija osnovnih jedinjenja
sekundarnog metabolizma kičice, sekoiridoidnih glikozida, dalo je značajan
doprinos proceni varijabilnosti analiziranih populacija kičice. Sadržaj
svercijamarina, dominantnog sekoiridoidnog glikozida u nadzemnim delovima
biljaka gajenih u uslovima staklare, pokazao se kao najznačajniji faktor
međupopulacione varijabilnosti kičice. Uz to, pokazana je značajna korelacija
između sadržaja sekoiridoidnih glikozida i genetičke sličnosti populacija,
korišćenjem oba tipa molekularnih markera, s tim što je snažnija korelacija
primećena u slučaju TRAP markera. Predstavljena procena genetičkog i
fitohemijskog diverziteta kičice daju osnovu za eventualnu zaštitu ukupnog
biodiverziteta ove vrste na Balkanskom poluostrvu, kao i za odabir genotipova
za zasnivanje i unapređenje njene plantažne proizvodnje.
U radu je istražen utjecaj otapala (30, 50 i 70 %-tne vodene otopine etanola ili acetona te 100 %-tne destilirane vode), temperature (60 i 90 °C) i vremena ekstrakcije (30, 60 i 90 min) na sastav i ...maseni udjel polifenola u ekstraktima samonikle dalmatinske kadulje (Salvia officinalis L.). Ukupni je udjel polifenolnih spojeva određen spektrofotometrijski pomoću metode Folin-Ciocalteu, dok su udjeli pojedinačnih fenolnih spojeva određeni metodom HPLC UV/PDA. Rezultati pokazuju da se u ekstraktima kadulje nalaze sljedeći fenolni spojevi: vanilinska, kafeinska, siringinska te salvianolna K i I kiselina, metil-rozmarinat, 6-hidroksiluteolin-7-glukozid, luteolin-7-glukuronid, luteolin-7-glukozid, apigenin-7-glukuronid, apigenin-7-glukozid, te ružmarinska kiselina i luteolin-3-glukuronid kao najzastupljeniji spojevi. Maseni je udjel ukupnih i pojedinačnih polifenolnih spojeva ovisio o tipu i sastavu otapala te temperaturi ekstrakcije. Rezultati pokazuju da se vodenim otopinama etanola ili acetona može ekstrahirati više polifenolnih spojeva nego samim otapalima, i to zbog njihove veće polarnosti. Najviše je polifenolnih spojeva ekstrahirano iz listova kadulje pomoću vodenih otopina etanola i acetona (30 %), pri temperaturi od 60 °C tijekom 30 min.
U radu su istražena dva tipa mikroemulzijskih reakcijskih sustava, i to jednostavne i miješane reverzne micele, kao potencijalni bioreaktori za transglikozilaciju kataliziranu pomoću tri mikrobne ...β-galaktozidaze: iz plijesni Aspergillus oryzae, kvasca Kluyveromyces marxianus i bakterije Escherichia coli. Ispitani su sljedeći parametri: utjecaj stupnja hidratacije na ukupnu enzimsku aktivnost, selektivnost enzima spram donora glikonske grupe, kakvoća međufazne površine jednostavnih i miješanih micela, te utjecaj dodatka neionskih pomoćnih površinski aktivnih tvari na aktivnost enzima. Kao aktivirani supstrati upotrijebljeni su p-nitrofenil-β-D-galaktozid i p-nitrofenil-β-D-glukozid. Ukupna aktivnost sva tri enzima u sustavima reverznih micela pokazuje jaku ovisnost o stupnju hidratacije, a najveća je kad je stupanj hidratacije blizu zasićenja. Najveća aktivnost β-galaktozidaze iz A. oryzae u jednostavnim micelama bila je 1.8 mmol/(min∙mg proteina). Omjer aktivnosti β-galaktozidaze i β-glukozidaze bio je veći od 1 za sva tri enzima uklopljena u jednostavnim micelama, što znači da je njihova selektivnost prema p-nitrofenil-β-galaktozidu kao donoru glikonske grupe bila izrazita i veća od one prema p-nitrofenil-β-glukozidu. Taj je omjer za β-galaktozidazu iz A. oryzae bio 1.68. Dodatak neionskih pomoćnih površinski aktivnih tvari pozitivno je utjecao na enzimsku aktivnost. Ukupna aktivnost β-galaktozidaze iz A. oryzae u micelama sastavljenim od dioktil natrijevog sulfosukcinata i polietilen glikola (AOT/PEG) masenog omjera ζ(AOT, PEG)=1 bila je 1.5 puta veća, a u AOT/Tween micelama masenog omjera ζ(AOT, Tween)=0.033 čak više od 3.5 puta veća od aktivnosti enzima uklopljenog u jednostavnim micelama. Aktivnost β-galaktozidaze iz A. oryzae uklopljene u micelama je čak 4.22 puta veća od one sirovog (nepročišćenog) enzimskog preparata.
In recent years, Endothelin-1 (ET-1), Platelet Activating Factor (PAF) and thromboxane have been considered responsible for the pathogenesis of acute cyclosporine nephrotoxicity (ACN). The aim of ...this study was to investigate the effects of the PAF antagonist gingko glycosid (EGb 761) on both renal histology and ET-1 and Nitric Oxide (NO) levels in experimental ACN. This study was carried out on 30 albino rabbits, divided into three groups. They were: group A (n=10) the control, group B (n=10), which was given intravenous cyclosporine (15mg/kg/day) and group C (n=10), which was given oral gingko glycosid (2.5mg/kg/day) in addition to cyclosporine. Plasma ET-1 and NO levels and renal histology were investigated in all of the groups. Data analysis was performed by Kruskall-Wallis one-way Anova and Mann Whitney-U tests. Plasma ET-1 levels in groups B and C were higher than in the controls (p
