Tijekom dvogodišnjeg istraživanja praćen je utjecaj različitih postupaka klasične maceracije masulja pri 20 °C (10, 20 i 30 sati) i hladne maceracije pri 7 °C (10, 20 i 30 sati) na koncentraciju ...slobodnih i vezanih monoterpena, te ukupnih fenola u vinima istarske Malvazije. Monoterpenski alkoholi linalol, α-terpineol, citronelol, nerol i geraniol određeni su metodom plinske kromatografije prethodnom ekstrakcijom na sorbensu oktadecilsilicijevom dioksidu (C18) uporabom otapala pentan:diklormetan (2:1), a ukupni fenoli spektrofotometrijski s Folin–Ciocalteu reagensom. Analizirana su vina senzorski ocijenjena Buxbaum metodom. Iz dobivenih se rezultata vidi da je najviše linalola i geraniola u vinu istarske Malvazije (najraširenije bijele vinske sorte u Istri), a postupcima maceracije masulja značajno se povećava koncentracija slobodnih i vezanih monoterpena u usporedbi s kontrolnim uzorkom vina dobivenog bez maceracije. Koncentracija oksidaciji podložnih fenola kudikamo je manja u vinima proizvedenim hladnom maceracijom, dok u postupcima maceracije na 20 °C proporcionalno raste koncentracija ukupnih fenola koji negativno utječu na kakvoću vina, uzrokujući jači intezitet boje i gorčinu okusa.
Fenolne kiseline, tj. hidroksicimetne i hidroksibenzojeve kiseline te njihovi derivati, najzastupljenija su skupina fenolnih spojeva u moštu i vinu bijelih kultivara vinove loze. U ovom je radu ...istražen utjecaj defolijacije u zoni rasta grozda na koncentraciju hidroksicimetnih, hidroksibenzojevih i organskih kiselina u moštu i vinu Malvazije istarske. Lišće je odstranjeno u tri različite fenofaze rasta i razvoja vinove loze: prije cvatnje, u fazi zametanja bobica i u fazi šare. Kontrolna obrada kada nije bila primijenjena defolijacija također je bila sastavni dio istraživanja. U fazi šare primijenjena su dva intenziteta defolijacije. Fenolne su kiseline identificirane i kvantificirane visokodjelotvornom tekućinskom kromatografijom. Uzorci mošta pri obradi defolijacijom prije cvatnje i u fazi zametanja bobica imali su najmanju koncentraciju vinske i najveću koncentraciju jabučne kiseline, dok su oba tretmana primijenjena u fazi šare imala najmanju koncentraciju jabučne i najveću koncentraciju vinske kiseline. Obradom prije cvatnje dobiveno je kudikamo manje hidroksicimetnih i hidroksibenzojevih kiselina u moštu u usporedbi s ostalim postupcima što se međusobno nisu bitno razlikovali po koncentraciji ukupnih hidroksicimetnih kiselina. Koncentracija hidroksibenzojevih kiselina u moštu bila je manja u oba tretmana primijenjena u fazi šare u usporedbi s defolijacijom u fazi zametanja bobica i kontrolnom obradom. Koncentracije hidroksicimetnih, hidroksibenzojevih i organskih kiselina u vinu bile su iste kao i one u moštu. Izborom fenofaze u kojoj se primjenjuje defolijacija može se utjecati na koncentraciju fenolnih i organskih kiselina u moštu i vinu bijelih kultivara vinove loze.
U sklopu znanstvenog projekta Genetski i gospodarski resursi Vitis sp. i banka gena (šifra 0147001) u Institutu za poljoprivredu i turizam provode se dugoročna istraživanja i aktivnosti usmjerene ka ...očuvanju i valorizaciji autohtonih sorti vinove loze u Istri. To uključuje stvaranje baze podataka, terenski rad (morfološka mjerenja), laboratorijske analize (kemijske, sanitarne i genetičke), te u konačnici podizanje predmatičnih i matičnih nasada. Godine 2004. istražili smo 16 sorata, odnosno 76 biotipova vinove loze, a 2005. istraženo je 10 sorata i 75 biotipova vinove loze. Sakupljanje podataka, obilježavanja trseva i morfološka mjerenja su izvršena, a i laboratorijske pretrage su u tijeku. U ovom radu prikazana su istraživanja na sorti Malvazija Istarska bijela i njenim potencijalnim biotipovima na četiri lokacije.
Područje Istre je regija sa povijesnom tradicijom uzgoja vinove loze. Prvi nalazi o uzgoju vinove loze potiču još iz vremena Rimskog carstva. Svoj vrhunac u uzgoju vinove loze, Istra dostiže u ...periodu pred II. Svjetskim ratom kada na području Istre ima oko 66.000 ha vinograda. Nakon II. Svijetskog rata, površina se značajno smanjuje te danas u Istri imamo oko 6.000 ha vinograda.
Promjenom države politike prema razvoju vinogradarstva, na području Istre počinje obnova vinogradarske proizvodnje i sadnja novih površina. Prilikom podizanja novih vinograda proizvođači se susreću sa nizom problema. Jedan od vodećih problema je izbor lokacije i karkateristike tla za uzgoj vinove loze.
Na prodručju Istarskog poluotoka, 4 su dominantna tipa tla na kojima se uzgaja vinova loza. To su tla koja su porijeklom nastala iz crvenica, smeđeg tla na vapnencu, rendzine i smonice na laporu. Svako tlo ima svoje izvorne specifičnosti, koje nasljeđuje i tlo koje iz njega nastaje. Ostali tipovi tla, vrlo se rijetko koriste za uzgoj vinove loze. U ovom radu su obrađ ena osnovna kemijska svojstva navedenih tipova tla s posebnim osvrtom na riješenje nepovoljnih karakteristika.
Sve kemijske analize tla, izvršene su u Pedološkom laboratoriju Instituta za poljoprivredu i turizam u Poreču. Obrađeni su slijedeći parametri: pH vrijednost tla (u vodi i KCl-u), količina biljci pristupačnog fosfora i kalija, ukupna količina dušika, količina humusa u tlu, te prema potrebi i količina karbonata i hidrolitski aciditet tla.
