TYPOGRAFICZNA ELEGIA ALBO NONSENS WERS I INNA PLĄTANINAWystawa afiszy typograficzno-kaligraficznych Oleksija Chekala. W starym filmie Baron von Munchausen powiedział, że: „najgłupsze rzeczy na ...świecie są wykonane w najbardziej inteligentnym wyrazie”. Absurd, plątanina, nonsens, gra słów - nie tylko wywołują uśmiech, ale także sprawiają, że świat stał się bardziej żywy. Oleksii Chekal w wystawie „Typograficzna elegia albo nonsens wers i inna plątanina” zebrał ulubionych poetów z różnych krajów, którzy tworzyli niezwykłe zestawienia liter i słów: Edward Lear, Jonathan Swift, Lewis Carroll, Samuel Beckett, Geo Szkurupij, Mychajło Semenko, Daniil Harms, Aleksander Wwiedienski, Wielimir Chlebnikow, Tristan Tzara, Hans Arp, Tadeusz Peiper i inni. Ich wersy nie zawsze są czystą zabawą językową, często są wielowarstwowe i każdy może je zobaczyć w innym sensie. W przygotowanych na wystawę afiszach za pomocą typografii i kaligrafii Oleksii podejmuje kontynuację eksperymentów dadaistów, absurdystów, futurystów i OBERIU (Stowarzyszenie Sztuki Realnej). Jest to bardzo ciekawa mieszanina starych technik (druku typograficznego, kaligrafii) i współczesnej postmodernistycznej myśli. Afisze powstawały w drukarni typograficznej Izby Drukarstwa od czerwca 2016 roku do lutego 2017. Wystawa czynna w dniach 03.02-12.03.2017.
TYPOGRAFICZNA ELEGIA ALBO NONSENS WERS I INNA PLĄTANINAWystawa afiszy typograficzno-kaligraficznych Oleksija Chekala. W starym filmie Baron von Munchausen powiedział, że: „najgłupsze rzeczy na ...świecie są wykonane w najbardziej inteligentnym wyrazie”. Absurd, plątanina, nonsens, gra słów - nie tylko wywołują uśmiech, ale także sprawiają, że świat stał się bardziej żywy. Oleksii Chekal w wystawie „Typograficzna elegia albo nonsens wers i inna plątanina” zebrał ulubionych poetów z różnych krajów, którzy tworzyli niezwykłe zestawienia liter i słów: Edward Lear, Jonathan Swift, Lewis Carroll, Samuel Beckett, Geo Szkurupij, Mychajło Semenko, Daniil Harms, Aleksander Wwiedienski, Wielimir Chlebnikow, Tristan Tzara, Hans Arp, Tadeusz Peiper i inni. Ich wersy nie zawsze są czystą zabawą językową, często są wielowarstwowe i każdy może je zobaczyć w innym sensie. W przygotowanych na wystawę afiszach za pomocą typografii i kaligrafii Oleksii podejmuje kontynuację eksperymentów dadaistów, absurdystów, futurystów i OBERIU (Stowarzyszenie Sztuki Realnej). Jest to bardzo ciekawa mieszanina starych technik (druku typograficznego, kaligrafii) i współczesnej postmodernistycznej myśli. Afisze powstawały w drukarni typograficznej Izby Drukarstwa od czerwca 2016 roku do lutego 2017. Wystawa czynna w dniach 03.02-12.03.2017.
TYPOGRAFICZNA ELEGIA ALBO NONSENS WERS I INNA PLĄTANINAWystawa afiszy typograficzno-kaligraficznych Oleksija Chekala. W starym filmie Baron von Munchausen powiedział, że: „najgłupsze rzeczy na ...świecie są wykonane w najbardziej inteligentnym wyrazie”. Absurd, plątanina, nonsens, gra słów - nie tylko wywołują uśmiech, ale także sprawiają, że świat stał się bardziej żywy. Oleksii Chekal w wystawie „Typograficzna elegia albo nonsens wers i inna plątanina” zebrał ulubionych poetów z różnych krajów, którzy tworzyli niezwykłe zestawienia liter i słów: Edward Lear, Jonathan Swift, Lewis Carroll, Samuel Beckett, Geo Szkurupij, Mychajło Semenko, Daniil Harms, Aleksander Wwiedienski, Wielimir Chlebnikow, Tristan Tzara, Hans Arp, Tadeusz Peiper i inni. Ich wersy nie zawsze są czystą zabawą językową, często są wielowarstwowe i każdy może je zobaczyć w innym sensie. W przygotowanych na wystawę afiszach za pomocą typografii i kaligrafii Oleksii podejmuje kontynuację eksperymentów dadaistów, absurdystów, futurystów i OBERIU (Stowarzyszenie Sztuki Realnej). Jest to bardzo ciekawa mieszanina starych technik (druku typograficznego, kaligrafii) i współczesnej postmodernistycznej myśli. Afisze powstawały w drukarni typograficznej Izby Drukarstwa od czerwca 2016 roku do lutego 2017. Wystawa czynna w dniach 03.02-12.03.2017.
The ways in which Lewis Carroll’s poem “Jabberwocky” has been translated, vary both in structure and content. In the case of a language that is culturally and morphologically different, and of the ...great temporal gap that exists since its publication, the nonsense words that the poem has, have been resolved and adapted in multiple ways, but all these translations agree that the formal aspects were not taken in mind at the time of its realization. This proposal created a translation that complies as closely as possible with the metric and rhyme system of the original poem, and also the techniques Carroll used to create the language games that make this poem one of the most prominent in the English language.
Las maneras en la que se ha traducido el poema “Jabberwocky” de Lewis Carroll, varían tanto en la estructura como el contenido. Al tratarse de un idioma que es distinto cultural y morfológicamente, y de la gran brecha temporal que existe desde su publicación, las palabras sinsentido que el poema tiene se han resuelto y adaptado de formas diversas, pero todas estas traducciones coinciden en que los aspectos formales no fueron tenidos en cuenta a la hora de su realización. Esta propuesta creó una traducción que acata en lo más posible el sistema métrico y de rima del poema original, y también las técnicas que empleó Carroll para crear los juegos del lenguaje que hacen de este poema uno de los más destacados de la lengua inglesa.
Entre los divertimentos publicados por Antonio Vanegas Arroyo se hallan cuatro hojas volantes con personajes animales, donde se distinguen los elementos satíricos y burlescos, como los personajes ...animales con características y comportamientos humanos, así como por ejemplo el disfraz y el diálogo. Estos rasgos poéticos son relevantes para mostrar cómo en estos impresos abordan problemáticas sociales apremiantes para los lectores/videntes/oidores de la época.
El presente texto propone que la distinción entre ciencia y pseudociencia no depende de una definición única de ciencia, pues este es un concepto que se desplaza históricamente, por lo que su ...definición es contextual. Esto complica la posibilidad de distinguirlas, pero a través de una revisión bibliográfica crítica proponemos, en un orden abductivo, tres criterios de distinción aplicables a cada comunidad científica. Una es la vigilancia epistemológica, que es la forma que se debe actuar al momento de tomar una postura sobre si una categoría, una afirmación o un método es científico o no. Otra es la historicidad, dado que la ciencia cambia según se hacen nuevos descubrimientos y generan nuevas explicaciones sobre la realidad. La tercera es el pensamiento crítico como opuesto al dogmatismo y al escepticismo. Palabras clave: cientificidad, imposturas intelectuales, obstáculo epistemológico, pensamiento crítico. This text proposes that the distinction between science and pseudoscience does not depend on a unique definition of science, because this is a concept that moves historically, so its definition is contextual. This complicates the possibility of distinguishing them, but through a critical bibliographic review we propose, in an abductive order, three criteria of distinction applicable to each scientific community. One is epistemological vigilance, which is the way to act when taking a stand on whether a category, statement or method is scientific or not. Another is historicity, since science changes as new discoveries are made and generate new explanations about reality. The third is critical thinking as opposed to dogmatism and skepticism. Key words: scientificism, fashionable nonsenses, epistemological obstacle, critical thinking.