Amiotrofična lateralna skleroza (ALS) je neurodegenerativna bolest koju karakterizira progresivna mišićna slabost. Očituje se znacima poremećaja gornjeg i donjeg motornog neurona. Prvi znak bolesti ...može biti asimetrična slabost i atrofija mišića ekstremiteta ili se najprije javljaju bulbarni simptomi. Bolest je progresivna i atrofija postepeno zahvaća sve mišiće. Bulbarni oblik bolesti brže progredira i nakon 2 do 3 godine dolazi do zatajivanja disanja, dok je kod spinalnog oblika bolesti preživljavanje nešto duže, 3 do 5 godina. Prosječna dob početka bolesti je 56 godina. Incidencija ALS-a u Europi je 2 – 3/100.000 u općoj populaciji. ALS u 90 % slučajeva nastaje sporadično (SALS), dok je 10 % familijarno (FALS). Uzrok nastanka ALS-a nije poznat. U 20 % familijarnih oblika i u 5 % sporadičnih oblika ALS-a nađena je mutacija gena koji kodira enzim Zn/Cu superoksid dizmutazu (SOD1), snažni antioksidans. Kao uzrok nastanka ALS-a danas se spominje toksično djelovanje glutamata, poremećaj imunoloških procesa, djelovanje neurotrofičnih čimbenika i čimbenika okoline (teški metali, pesticidi, trauma). Dijagnoza ALS-a temelji se na kliničkoj slici, elektrodijagnostičkom testiranju i isključenju stanja koja mogu imitirati ALS. Riluzol je jedini učinkoviti lijek koji produžuje vrijeme preživljavanja za prosječno 3 mjeseca. Optimalni tretman temelji se na liječenju simptoma i održavanju kvalitete života, osiguranih u multidisciplinarnom okruženju.
Izhodišča. Zasvojenost od alkohola je zelo pogosta in kompleksna bolezen. Zasvojeni od alkohola imajo veliko tveganje za pojav sopojavne psihiatrične motnje. Metode. V prvi tovrstni slovenski ...raziskavi smo preverili prisotnost in izraženost simptomatike najpogostejših sopojavnih duševnih motenj pri zasvojenih od alkohola. Vključili smo tri skupine moških: 101 preiskovanca, hospitaliziranega zaradi zdravljenja akutne zasvojenosti od alkohola, 100 abstinentnih preiskovancev in 97 zdravih kontrol iz skupine prostovoljnih krvodajalcev. Za oceno simptomatike smo uporabili vprašalnike AUDIT, Yale-Brownovo lestvico obsesivnosti in kompulzivnosti ter lestvico obsesivno-kompulzivnega pitja, Zungovo lestvico depresivnosti in anksioznosti, Kratko lestvico socialne fobije in Buss-Durkeejevo lestvico sovražnosti. Rezultati. V skupini preiskovancev z akutno zasvojenostjo so bili pomembno bolj izražene obsesivna (p < 0,001) in kompulzivna simptomatika (p < 0,001) ter obsesivno-kompulzivna simptomatika, vezana na pitje alkoholnih pijač (p < 0,001), kot v preostalih dveh skupinah. Pri preiskovancih z akutno zasvojenostjo so bile v primerjavi z abstinenti in zdravimi kontrolami statistično pomembno bolj izražene anksioznost (p < 0,001), depresivnost (p < 0,001) in agresivnost (p < 0,001). Zaključki. Obsesivno-kompulzivna simptomatika, anksioznost, depresivnost in agresivnost so lahko sopojavno vezane na zasvojenost od alkohola. Med zdravljenjem zasvojenosti od alkohola je zato treba pozornost usmeriti tudi na te simptome, saj tako lahko bistveno izboljšamo izid zdravljenja zasvojenosti od alkohola in zmanjšamo tveganje za relaps
Although toxoplasmosis is one of the most widely spread infections in the world, types that involve the skin are extremely rare. However, skin lesions are not specific; moreover, they are quite ...diverse, which makes the diagnosis of cutaneous toxoplasmosis rather difficult. Thus, differential diagnosis should include a number of other diseases. We present a case of a 43-year-old immunocompetent man with multiple livid erythematous papules and nodules with yellowish discharge that involved the skin of the body and the extremities. By using electro-chemiluminescence immunoassay, immunoglobulin G antibodies to Toxoplasma gondii were detected in the serum, confirming the diagnosis of toxoplasmosis. The treatment with pyrimethamine and trimethoprim-sulfamethoxazole led to complete resolution of skin lesions. In conclusion, although rare in the dermatological practice, cutaneous toxoplasmosis should be considered in all patients presenting with lymphadenopathy, non-specific skin eruptions, especially nodular and colliquative, blood eosinophilia and histological findigs revealing abundant eosinophilic inflitrations.
The aim of this study was to analyze the characteristics and clinical manifestations of secondary syphilis among patients registered at the City Institute for Skin and Venereal Diseases in Belgrade, ...during the period from 2010 to 2014. The study was designed as a case-note review. In the five-year period, a total of 62 patients with secondary syphilis were registered. The average patient age was 32 years. There were 45 (72.6%) HIV-negative, and 17 (27.4%) HIV-positive patients. The incidence of HIV–positive patients was significantly different from random distribution (p = 0.016). All HIV-positive patients were unmarried men. A significant percentage of HIV-positive patients were unemployed (p < 0.001), reported unknown source of infection (p = 0.002) and were all homosexuall (p = 0.026). More than 25% of all patients with syphilis had a history of chancres, and it was still present at the time of examination in 11.3% of all patients. The majority of cases (87.1%) had a rash, and lymphadenopathy was found in 20% of patients. However, syphilitic alopecia was detected only in HIV-positive cases (p = 0.004). There were no statistically significant differences between HIV-positive and HIV-negative patients in regard to other clinical manifestations, such as mucous patches and condylomata lata. Being a great imitator, secondary syphilis may manifest in a myriad of diverse morphological entities and clinical manifestations. We review a range of cutaneous manifestations of secondary syphilis and skin diseases it may mimic. Clinicians must be vigilant and consider syphilis in differential diagnosis, and maintain a high index of suspicion, especially when assessing vulnerable populations, such as men who have sex with men and HIV-infected individuals.
The authors present a rare case of congenital pachydermoperiostosis associated with striate palmoplantar keratoderma in a 55-year-old female. Pachydermoperiostosis (PDP) is a heterogeneous syndrome ...characterized by hypertrophic changes involving predominantly the skin and bones of the extremities: pachydermia, clubbing of the fingers and toes, and hypertrophic osteoarthropathy. Primary pachydermoperiostosis (Touraine-Solente-Gole syndrome) (PPDP) or primary hypertrophic osteoarthropathy (PHO) is a rare congenital disorder and is one of two types of hypertrophic osteoarthropathy. In addition to the three main criteria, which are confirmed clinically, histologically, and by X-ray, there may be other additional clinical features. Hyperhidrosis of the hands and feet may be troublesome. The skin of the face, forehead and scalp becomes grossly thickened and thrown into folds. The folding of the scalp produces a form of cutis verticis gyrata. Additional clinical features include hypohidrosis, seborrhea, sebaceous gland hyperplasia and folliculitis, carpal and tarsal tunnel syndrome, chronic leg ulcers and calcification in the Achilles tendon. Our patient presented with most of these additional clinical features, such as acro-osteolysis of the fingers and toes, which generally occurs occasionally. In regard to palmoplantar keratoderma, we have not found reports of its association with PPDP in the available literature.
Unlike PPDP, secondary pachydermoperiostosis (secondary hypertrophic osteoarthropathy -SHO) occurs in association with severe pulmonary disease such as bronchiectasis, abscess, bronchial carcinoma, pleural mesothelioma, or thymic, esophageal or stomach cancer, which were all excluded in our patient.
In conclusion, this paper presents a congenital form of pachydermoperiostosis in a female also suffering from striate keratoderma. According to the available literature, this is the first case report of comorbidity between these two dermatoses.
Uvod. Pahidermoperiostoza (PDP) predstavlja heterogeni sindrom za koji su karakteristične hipertrofi čne promene prvenstveno kože i kostiju ekstremiteta: pahidermija, klabing (clubbing) prstiju šaka i stopala i hipertrofi čna osteoartropatija. Primarna pahidermoperiostoza − sinonim Turen−Solent−Goleov sindrom (Touraine-Solente-Golé) (PPDP), ili primarna hipertrofi čna osteoartropatija (PHO), redak je nasledni poremećaj i predstavlja jedan od dva tipa hipertrofi čne osteoartropatije.
Za razliku od PPDP, sekundarna pahidermoperiostoza (sinonim sekundarna hipertrofi čna osteoartropatija − SHO) javlja se u sklopu teških bolesti pluća (karcinom, bronhiektazije, apsces), pleuralnog mezotelioma, ili karcinoma timusa, ezofagusa ili želuca. Primarna pahidermoperiostoza (PPDP) ili primarna hipertrofi čna osteoartropatija (PHO) redak je genetski poremećaj koji pogađa i kosti i kožu, sa nesigurnim načinom genetskog prenosa (autozomnodominantnim ali i autozomnorecesivnim), bez sigurnih dokaza o X-hromozom vezanom nasleđivanju. Primarni genetski defekt kod ove bolesti je 2008. godine mapiran na 4q33-q34.15 pri čemu je identifi kovna mutacija na genu HPGD koji kodira hidroksiprostaglandindehidrogenazu, glavni enzim degradacije prostaglandina. Jedna od glavnih karakteristika bolesti je uglavnom pahidermija (zadebljanje kože), upala pokosnice (prekomerno formiranja kosti) i tzv. klabing (oticanje tkiva sa gubitkom normalnog ugla između noktiju i nokatnog ležišta), sa idiopatskim akromegaloidnim promenama udruženim sa hipertrofi čnom osteoartropatijom.Češće obolevaju muškarci.
Prikaz slučaja. Bolesnica starosti 55 godina, sa dugogodišnjiim prisustvom maljičastih prstiju i dijagnozom kongenitalne pahidermoperiostoze, koju je postavio fi zijatar na osnovu ogovarajućih RTG snimaka još u detinjstvu, prvi put nam se javila 2011. godine; nije se do tada ozbiljnije lečila i ispitivala. Na prijemu je imala bolove u mišičima i zglobovima posebno u predelu malih zglobova šaka i stopala, promene na noktima prstiju stopala i nemogućnost stojanja na ravnoj podlozi, što je primoravalo da nosi samo obuću sa potpeticama. Primetila je tokom poslednjih desetak godina žućkaste deblje naslage na dlanovima i stopalima sa oštećenjem noktiju i deformitetima na prstima šaka i stopala. Takođe, imala je i otežan hod i osećaj bolova u zglobovima kolena, stopala, duž lumbosakralne kičme.
Na osnovu priložene dokumentacije došlo se do podatka da je operisala benigne tumore na obe dojke 2003. godine, da se od tada redovno kontrolisala na 6 meseci kod onkologa; iz leve dojke odstranjen je intraduktalni papilom, a iz desne dojke aterom. Tokom narednih kontrola kod onkologa indikovano je odstranjenje novih tumorskih formacija na obe dojke, te je nakon snimanja magnetnom rezonanicijom i histopatološke analize postavljena dijagnoza fi bromikrocistične displazije/adenoze, bez prisusustva ekspanzivnih promena i indikovane šestomesečne kontrole kod onkologa. Na osnovu priložene dokumentacije takođe se saznalo da je 2008. godine odstranjena tumorska promena na dlanu desne šake koja je po patohistološkoj analizi odgovarala intradermalnom pigmentnom nevusu i siringomu. Zbog redukovane pasivne i aktivne pokretljivosti desne šake u celini, tada je indikovan i elektromiografski pregled desne ruke: lezija aksonskog tipa srednjeg do težeg stepena mišića C8, Th 1 miotoma desnostrano, bez znakova aktuelizacije, što odgovara radikularnom sindromu. Pomoću RTG pregleda utvrđena je difuzna osteoporoza šaka, stopala i kolenih zglobova. Na osnovu merenja mineralne gustine kostiju (BMD) aparatom DEXA (eng. Dual Energy X-ray), isključena je osteoporoza kičmenog stuba.
Iz porodične anamneze saznalo se da je očeva mati bolovala od „kostobolje“ sa promenama i tegobama koije su slične njenim, a da je otac umro od infarkta miokarda. Na prvom pregledu, objektivni fi zički nalaz je pokazao da je bolesnica bila u dobrom opštem stanju, ali teško pokretna. Relevantni zaključci su ograničeni na kožu dlanova i tabana, prste i nokte, kao i kosti i zglobove na rukama i nogama: hiperkeratoza na dlanovima šaka i tabanima sa kliničkom slikom palmoplantarne keratodermije strijatnog tipa; znaci osteoartropatije hipertrofi čnog tipa na prstima šaka sa slikom maljičastih prstiju; subungvalna hiperkeratoza na noktima stopala i šaka sa zadebljalim delom, distrofi čnim nokatnim pločama žutomrke boje sa pojavom slike onihogripoze − kandžasti nokti; ingvinalna folikularna hiperkeratoza; keratotična i zadebljala koža oko Ahilovih tetiva i na skočnim zglobovima sa otokom skočnih zglobova.
Laboratorijski i drugi nalazi. Imala je abnormalne nalaze: sedimentacija 44/74 mm/h, broj eritrocita 3,19 x 1012/L, hemoglobin: 10,5 g/L, osteokalcin: 54,3 ng/ ml (normalno 12−41ng/ml), crossLaps: 572 pg/ml (normalno 162−436 pg/ml). CEA karcinoembrioni antigen 9,7 ng/ml (normalno < 5,0 ng/ml).
RTG snimak šaka i stopala i dugih kostiju: Izražena difuzna osteoporoza snimljenih koštanih struktura. Radiografi ja šaka: obostrano prisutno suženje proksimalnih interfalangealnih zglobnih prostora, izraženije na III, IV i V prstu desno, kao i na V prstu levo; izrazito suženje svih distalnih interfalangealnih zglobnih prostora, uz subluksaciju distalne falange V prsta desno; na svim prstima pisutna je akroosteoliza distalnih falangi, uz gotovo potpunu lizu distalne falange V prsta leve šake; prisutan otok okolnih mekih tkiva − batičasti prsti. Radiografi ja stopala: obostrano prisutno suženje talokruralnog zgloba kao i metatarzofalangealnih zglobnih prostora I prsta; na svim prstima je prisutna akroosteoliza distalnih falangi, uz gotovo potpunu lizu distalne falange V, III prsta levog stopala, kao i III, IV i V prsta desno; obostrana periostalna reakcija na kalkaneusu, I metatarzalnoj kosti, izraženije desno, u vidu grubih egzostoza na distalnim glavicama I metatarzalne kosti oba stopala; spina kalkanei obostrano u projekciji plantarne aponeuroze i Ahilove tetive, masivnije desno. Rtg snimak dugih kostiju: obostrana periostalna reakcija na tibiji, fi buli.
RTG snimak kolena i dugih kostiju: izražena difuzna osteoporoza snimljeih koštanih struktura, obostrano prisutno asimetrično suženje zglobnog prostora tibiofemoranlnog zgloba; periostalne reakcije oba femura i snimkom obuhvaćene tibije i fi bule; kalcifi kacije u zatkolenim jamama; suženja patelofemoralnog zgloba obostrano.
Mmamografija i UZ dojku: promene odgovaraju fi brocistično izmenjenim dojkama Rtg srca i pluća u PA pravcu: uredan. Rtg gastroduodenuma: uredan.
UZ gornjeg abdomena: znaci polipoze i holesteroloze holeciste. Uterus miomatozus je uzgredan nalaz. Nalaz na jetri, pankreasu, bubrezima uredan.
CT toraksa nativno: uredan.
Dupleks sken vena i arterija donjih ekstremiteta: uredan nalaz na arterijama uz nalaz na venama, jedino nešto naglašenijeg Koketovog (Cockett) perforatora levo; u proksimalnom delu natkolenice, femoralno obostrano su vidljivi po jedan uvećan limfni nodus; evidentan je otok mekih tkiva distalno potkoleno, izraženije levo. Histološki nalaz biopsije sa keratodermijskih promena na dlanovima šaka (tenar leve šake od 27.05. 2011. PH nalaz br.13072/11): epidermis je naglašeno hiperkeratotičan, prominentnog granularnog sloja, izduženih epidermalnih prečki; papilarni dermis je umereno edematozan; kolagena vlakna su grublja i demis je blago povećane debljine; u supkutanom masnom tkivu septa su naglašena i deblja; znojne žlezde su pravilne. Zaključak: promene u dermisu i subdermisu odgovaraju pahidermoperiostozi.
Specijalističke konsultacije: ORL, stomatolog, ginekolog, gastroenterolog, kardiolog, oftalmolog, pulmolog, fi zijatar
Radiolog: na osnovu RTG pregleda skeleta, nađene promene na skeletu predominantno na dugim kostima, šakama i stopalima defi nišu izraženu formu pahidermoperistoze.
Fizijatar: Dolazi u obzir prepisivanje ortopedske obuće po meri sa povišicom. Postoji posturalni disbalans u sklopu osnovne bolesti, maljičasti prsti sa očuvanom funkcijom. Skolioza T4L, desna noga duža, desni kuk višlje postavljen, ko
Iako je u većini studija demonstrirana veća senzitivnost procesnih mera naspram samoopisnih u predikciji depresivnih simptoma, neki noviji nalazi sugerišu da dve mere zapravo procenjuju različite ...aspekte kognitivne vulnerabilnosti za depresiju. Glavni cilj ovog istraživanja je bio da se utvrdi u kojoj meri su samoopisni nasuprot procesnim indikatorima kognitivne vulnerabilnosti za depresiju u vezi sa simptomima disforičnosti. Dodatni cilj je bila provera veze procesne mere sa disforičnim simptomima, kada se primeni sa i bez kognitivnog opterećenja (pamćenje šestocifrenog broja). Na uzorku od 1082 studenta (671 ženskog pola) su primenjeni sledeći instrumenti: Skala depresivnosti, anksioznosti i stresa, Srpski test ispreturanih rečenica (SSST) i Skala disfunkcionalnih stavova (DAS). Hijerarhijskom regresionom analizom je utvrđeno da su obe mere značajni i nezavisni prediktori disforičnih simptoma što ide u prilog pretpostavke o postojanju različitih aspekata kognitivne vulnerabilnosti za depresiju koje ove dve mere procenjuju. Kada je u pitanju samoopisna mera, obe dimenzije DAS-a, Perfekcionizam i Zavisnost, su ostvarile podjednak pojedinačni doprinos u predikciji (po 4%). SSST se pokazao kao bolji prediktor disforičnih simptoma od obe dimenzije DAS-a i kada je primenjen sa kognitivnim opterećenjem (9%) i bez njega (19%). Ovaj nalaz je u skladu sa teorijskim pretpostavkama o procesnim merama kao pouzdanijim indikatorima vulnerabilnosti budući da nisu podložne svesnom iskrivljavanju rezultata. Kada se posmatra efekat same manipulacije kognitivnim opterećenjem, rezultati su pokazali da je veza sa simptomima jača kada su u pitanju depresivni sadržaji na SSST-u dobijeni bez kognitivnog opterećenja što nije sasvim u skladu sa rezultatima stranih studija i može se objasniti specifičnostima našeg uzorka.
Objectives. The aim of this study was to determine the most common disease symptoms in the Slovenian adult population, to determine their prevalence and to identify the demographic and other factors ...associated with higher prevalence of the symptoms. Methods. A cross-sectional observational study was conducted using computer assisted telephone interviewing - CATI thatcovered questions about the prevalence of 23 disease symptoms in the past month, their duration and general demographic information. The sample included 1,002 interviewees (age 15 - 90). Results. The results showed that the most common symptoms among Slovenian people are back pain (409 interviewees - 40.8%), joint pain (334 interviewees - 33.4%), excessive fatigue (308 interviewees - 30.7%), nervousness (285 interviewees - 28.4%), headache (280 interviewees - 27.9%), irritability (261 interviewees - 26.1%) and insomnia (259 interviewees - 25.8%). Disease symptoms occurred more often in women, the elderly, people with lower education and lower income, theunemployed, retired people and people with a chronic disease. The independent predictive factors for the presence of any symptoms were female gender and chronic disease. Conclusions. The prevalence of disease symptoms troubling the adult Slovenian population is high, as 77.3% of people suffer from at least one symptom. The study showed the population groups thatare most heavily burdened (females, the elderly, chronic patients, people with lower socio-economic status) and to which more attention should be paid in primary health care and prevention.
Namen. Namen raziskave je bil ugotoviti, kateri bolezenski simptomi se najpogosteje pojavljajo pri odraslem prebivalstvu Slovenije in določiti njihovo prevalenco in dejavnike, ki nanjo vplivajo. Metode. Raziskava je bila presečna opazovalna in je potekala s pomočjo računalniško podprtega telefonskega anketiranja - CATI. Vključena sta bila 1002 prebivalca, stara med 15 in 90 let. Telefonski intervju je zajemal vprašanja o pojavnosti 23 bolezenskih simptomov, njihovem trajanju in o demografskih podatkih. Izsledki. Slovensko prebivalstvo ima najpogosteje težave z bolečinami v hrbtenici (409 oseb - 40,8 %), bolečinami v sklepih (334 oseb - 33,4 %), s prekomerno utrujenostjo (308 oseb - 30,7 %), z živčnostjo (285 oseb - 28,4 %), glavobolom (280 oseb - 27,9 %), razdražljivostjo (261 oseb - 26,1 %) in z nespečnostjo (259 oseb - 25,8 %). Statistično pogosteje so se bolezenski simptomi pojavljali pri ženskah, starejših, nižje izobraženih, ljudeh z nižjim osebnim dohodkom, nezaposlenih, upokojenih in tistih z znano kronično boleznijo. Neodvisna napovedna dejavnika za prisotnost vsaj enega bolezenskega simptoma sta ženski spol in prisotnost kronične bolezni. Sklepi. Slovensko prebivalstvo je znatno obremenjeno z bolezenskimi simptomi, saj 77,3 % vprašanih bremeni vsaj en bolezenski simptom. Raziskava je odkrila skupine prebivalstva, ki so bolezenskim simptomom še posebej podvržene (ženske, starejši, kronični bolniki, ljudje z nižjim socioekonomskim statusom) in katerim bi morala biti namenjena še posebna pozornost na ravni primarnega zdravstvenega varstva in preventivne dejavnosti
Uvod: Astma je najčešća kronična bolest kod djece. Karakteriziraju je reverzibilna opstrukcija dišnih putova i povećana bronhalna hiperaktivnost koje su uzrokovane kroničnom upalom potaknutom ...čimbenicima iz okoliša. Glavni su simptomi sipnja, kašalj, otežano disanje i stezanje u prsima. U liječenju astme kod djece primjenjuju se međunarodno prihvaćene GINA smjernice. Astma se ne može izliječiti, ali se može kontrolirati. Kontrolom bolesti postiže se stanje u kojem dijete uz minimalnu terapiju nema simptome. Kad astma nije kontrolirana, dolazi do egzacerbacije i pojave simptoma koji mogu biti blagi do životno ugrožavajući. U liječenju se upotrebljavaju lijekovi koji kontroliraju upalu i/ili simptomatski lijekovi. Za postizanje kontrole bolesti važan je individualni pristup, redovite kontrole i edukacija. Medicinska sestra ima vrlo važnu ulogu u edukaciji djece koja se može provoditi individualno ili grupno u Astma školi. Cilj: Cilj je ispitati razliku između individualnog i grupnog načina edukacije o astmi te razlike u usvojenom znanju prema dobi i spolu djece. Rezultati: U istraživanju su sudjelovala 83 ispitanika u dobi od 5 do 18 godina oba spola koji boluju od astme. Podaci su prikupljeni ispunjavanjem ankete koja se sastoji od 20 pitanja. Istraživanje je provedeno prilikom kontrolnog pregleda djece u specijalističkoj pulmološkoj i alergološkoj ambulanti u Dječjoj bolnici Srebrnjak u Zagrebu. Dobiveni rezultati pokazuju da nema značajne razlike u kontroli bolesti astme prema spolu i dobi kad je primijenjena individualna i kad je primijenjena grupna edukacija. Zaključak: Povećanjem broja edukacija, kao i suvremenijim pristupom edukaciji pomoću računalne tehnologije, putem online predavanja, radionica ili korištenjem tzv. ozbiljnih igara, mogla bi se povećati kvaliteta edukacije i interes za edukaciju o astmi.
Introduction: Asthma is the most common chronic disease in children. It is characterized by reversible airway obstruction and increased bronchial hyperactivity caused by chronic inflammation triggered by environmental factors. The main symptoms are wheezing, coughing, difficulty breathing and tightness in the chest. In the asthma treatment in children, the internationally accepted GINA guidelines are applied. Asthma cannot be cured, but it can be controlled. Disease control achieves a state in which the child has no symptoms with minimal therapy. When asthma is not controlled, there is an exacerbation and the appearance of symptoms that can be mild to life-threatening. Medicines that control inflammation and/or symptomatic drugs are used in the treatment. Individual approach, regular check-ups and education are important to control the disease. The nurse's role in the education of children is very important, which can be carried out individually or in groups through the Asthma school. Aim: The aim is to examine the difference between individual and group education about asthma and differences in the acquisition of knowledge according to the age and gender of children. Results: A total of 83 respondents aged 5-18 of both sexes who suffer from asthma participated in the research. The data was collected by completing a survey consisting of 20 questions. The research was conducted during the control examination of children in the specialist pulmonology and allergology outpatient clinic at the Srebrnjak Children's Hospital in Zagreb. The obtained results show no significant differences in the control of asthma according to gender and age when individual and group education about asthma was applied. Conclusion: Increasing the number of educations as well as a more modern approach to education using computer technologies through online lectures, workshops, or the so-called serious games, could increase the quality and interest in education and contribute to the difference in knowledge acquisition about asthma.
Svrha je članka potaknuti aktivnosti i razmišljanja koja imaju znanstvenu korisnost za optimalnije i kvalitetnije upoznavanje i prevladavanje simptoma stresa. Stres je pojava koja nema niti pozitivno ...ni negativno značenje već je dio čovjekova razvoja. Optimalna količina doživljavanja stresa i izloženosti stresorima je korisna i ponekad nezamjenljiv čimbenik u svrhu profesionalnog i svakodnevnog uvriježenog napredovanja u velikom broju životnih situacija. Sveprisutni stres uzrokuje veći broj fizioloških i biokemijskih promjena koji na različite načine djeluju na psihološki status čovjeka. Tijekom vremena ljudski je organizam razvio adaptacijske mehanizme za prevladavanje utjecaja stresora, a navedeni mehanizmi pripremaju organizam na borbu ili bijeg od ishodišta stresora. Kako čovjek u današnjem vremenu često nije u mogućnosti razviti vještine za smanjenje utjecaja stresora ili pobjeći od utjecaja istih, izlaganje stresorima uzrokuju važan stupanj štetnosti, odnosno ugrožava opći status zdravlja i smanjuje stupanj kvalitete života. Tjelovježba i sport metode su koje poboljšavaju stupanj kvalitete života. Za uporabu navedenih preventivnih metoda potrebno je izvršiti promjene u svakodnevnim životnim navikama, i to u svrhu očuvanja osobnog psihičkog i fizičkog integriteta. Potrebno je učiniti svakodnevni život organiziranijim, iznaći dostatno vremena za provođenje svakodnevnog odmora, smanjiti utjecaj neželjenih stresora iz okoline. Smanjiti broj sati provedenih u obavljanju radnih aktivnosti. Naučiti češće reći NE kada druge osobe neopravdano i nepotrebno zahtjevaju utrošak osobnog vremena na rješavanje svakodnevnih situacija, te poboljšati kvantitetu i kvalitetu tjelesne aktivnosti.
Background. Alcohol addiction is a very common and complex disease. Alcohol addicted patients have a high risk for developing comorbid psychiatric disorder. Methods. In the present study, we explored ...symptom expression and severity for the most common comorbid mental disorders in Slovenian alcohol addicted patients. Three groups of male subjects were included: 101 acutely alcohol-addicted inpatients, 100 former alcohol-addicted subjects and 97 healthy controls from a blood donors group. The following questionnaires were employed: AUDIT, Zung Depression and Anxiety scale, Brief Social Phobia Scale, Yale-Brown Obsessive Compulsive Scale and Obsessive Compulsive Drinking Scale, and Buss-Durkee Hostility Inventory. Results. Acutely addicted patients showed significantly more obsessive (p<0.001) and compulsive (p<0.001) symptoms and also more obsessive-compulsive symptoms of relying on alcohol consumption (p<0.001) compared to the other two groups. Acutely addicted patients showed significantly more anxiety (p<0.001) as well as depressive (p<0.001) and aggressive (p<0.001) traits compared to the other two groups. Conclusions. Obsessive-compulsive, anxious, depressive and aggressive traits can be comorbidities associated with alcohol addiction. Increased attention to these symptoms during the treatment of alcohol addiction could result in better outcome of alcohol addiction treatment and lower relapse rate
Izhodišča. Zasvojenost od alkohola je zelo pogosta in kompleksna bolezen. Zasvojeni od alkohola imajo veliko tveganje za pojav sopojavne psihiatrične motnje. Metode. V prvi tovrstni slovenski raziskavi smo preverili prisotnost in izraženost simptomatike najpogostejših sopojavnih duševnih motenj pri zasvojenih od alkohola. Vključili smo tri skupine moških: 101 preiskovanca, hospitaliziranega zaradi zdravljenja akutne zasvojenosti od alkohola, 100 abstinentnih preiskovancev in 97 zdravih kontrol iz skupine prostovoljnih krvodajalcev. Za oceno simptomatike smo uporabili vprašalnike AUDIT, Yale-Brownovo lestvico obsesivnosti in kompulzivnosti ter lestvico obsesivno-kompulzivnega pitja, Zungovo lestvico depresivnosti in anksioznosti, Kratko lestvico socialne fobije in Buss-Durkeejevo lestvico sovražnosti. Rezultati. V skupini preiskovancev z akutno zasvojenostjo so bili pomembno bolj izražene obsesivna (p < 0,001) in kompulzivna simptomatika (p < 0,001) ter obsesivno-kompulzivna simptomatika, vezana na pitje alkoholnih pijač (p < 0,001), kot v preostalih dveh skupinah. Pri preiskovancih z akutno zasvojenostjo so bile v primerjavi z abstinenti in zdravimi kontrolami statistično pomembno bolj izražene anksioznost (p < 0,001), depresivnost (p < 0,001) in agresivnost (p < 0,001). Zaključki. Obsesivno-kompulzivna simptomatika, anksioznost, depresivnost in agresivnost so lahko sopojavno vezane na zasvojenost od alkohola. Med zdravljenjem zasvojenosti od alkohola je zato treba pozornost usmeriti tudi na te simptome, saj tako lahko bistveno izboljšamo izid zdravljenja zasvojenosti od alkohola in zmanjšamo tveganje za relaps
PDF
