Encefalitis zapadnog Nila je bolest koja se prenosi komarcima i široko je rasprostranjena na istočnoj hemisferi. Autohtona je u Africi, Srednjem Istoku, jugozapadnoj Aziji, Europi i Australiji. Virus encefalitisa zapadnog Nila (WNV) je poznat kao uzročnik akutne febrilne bolesti s osipom, poliartropatijom, limfadenopatijom i encefalitisom ponekad praćenim upalom jetre ili gušterače. Infekcija u ljudi je najčešće subklinička. Dvostruko su učestalije subkliničke naspram kliničkih manifestacija, a meningoencefalitis se pojavljuje u svega 0,7% inficiranih. Najveći čimbenik rizika za ozbiljne neurološke poteškoće i smrtni ishod je poodmakla dob preko 70 godina, te imunokompromitiranost. Virus uobičajeno cirkulira između ptica selica i komaraca te slučajno prelazi na ljude i konje. Povremeno ili sezonski, bolest se može pojaviti u obliku epidemija izvan svojih prirodnih žarišta, a uzročnik tada prelazi interkontinentalne barijere putovima ptica selica i/ili vektorima komarcima putem avionskog prometa. Epidemije WNV u ljudi su opisane u Egiptu, Izraelu, Južnoj Africi, Europi i Aziji. Virus je proširen u cijeloj Europi. Kao i u ostalih zoonoza, u rizične skupine ubrajamo populaciju koja je zbog boravka u prirodi, češće izložena prijenosnicima ovog virusa.