Celem artykułu jest przybliżenie założeń w zakresie wychowania fizycznego, edukacji i opieki zdrowotnej realizowanych w Gimnazjum Wołyńskim w Krzemieńcu. Szkoła, założona z inicjatywy Tadeusza Czackiego, funkcjonowała w latach 1805–1833. Była modelową placówką, w której kształcenie młodzieży odbywało się według najnowszych wzorów oświatowych epoki. W części dotyczącej zagadnień związanych z wychowaniem fizycznym oraz zdrowotnym swoje odzwierciedlenie w programie znalazły również propozycje Komisji Edukacji Narodowej. W Gimnazjum Wołyńskim szczególnie nobilitowane zostało wychowanie fizyczne, którego wartość została zrównana z innymi przedmiotami. Uczniowie obowiązkowo brali udział w zajęciach ruchowych, których stałymi elementami były: biegi, fechtunek na kije oraz pływanie. Ponadto organizowano zajęcia dodatkowe z jazdy konnej, szermierki oraz tańca. W szkolnym programie nauczania znalazło się miejsce dla kursu higieny, a uczniów objęto szeroko zakrojoną opieką medyczną. Byli edukowani na temat zdrowia i higieny osobistej, mieli również zapewnioną opiekę lekarską w szkole i w domu. Konsekwentnie realizowany program sprawił, że krzemieniecka szkoła była placówką wyróżniającą się w ogólnym systemie szkolnictwa, w której kształcenie umysłowe zsynchronizowano z kształceniem sprawności fizycznej oraz budową postaw prosomatycznych.