Giriş: Diyabetik makula ödemi (DMÖ), görme bozukluklarına ve körlüğe sebep olan bir hastalıktır. Kötü yönetilen diyabetin, retinopati komplikasyonu riski yüksektir. Diyetle glisemik kontrolü iyileştirmenin, diyabetik retinopatinin önlenmesinde etkili olduğu belirtilmiştir. Amaç: Bu çalışma, serum ileri glikasyon son ürünleri (AGEs), ileri glikasyon son ürünleri reseptörü (sRAGE) ve bireylerin diyet AGE (dAGE) alımları ile DMÖ hastalığı arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı’nda takip edilen DMÖ tanısı alan ve almayan toplam 90 diyabetli bireyin katılımıyla yapılmıştır. Bireylerin serumunda toplam antioksidan seviye (TAS), toplam oksidan seviye (TOS) ve ELISA yöntemiyle AGEs (karboksimetil lizin (CML)), sRAGE düzeyleri analiz edilmiştir. Ayrıca bireylerin besin tüketim kayıtları alınarak diyet AGEs alımı ve diyet glisemik indeksi/yükü hesaplanmıştır. Bulgular: DMÖ grubunun yaş ortalaması 62.6±8.4 ve kontrol grubunun yaş ortalaması 58.7±7.8 olarak belirlenmiştir. DMÖ grubunun AGEs düzeyleri ve diyet AGEs alımları kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,05). DMÖ grubunun sRAGE düzeyleri daha yüksek bulunmasına karşın bu fark istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır (p>0,05). Vaka grubunun TOS değerleri ve oksidatif stres indeksi (OSİ) ortalamaları kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p<0,001). Grupların diyet glisemik indeks ve glisemik yük ortalamaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Vaka grubunda serum AGE ve sRAGE düzeyleri arasında pozitif yönde orta derecede korelasyon (p<0,001) bulunurken sRAGE ile TOS ve OSİ arasında negatif düşük derecede korelasyon saptanmıştır (p<0,05). Sonuç ve Öneriler: Bu çalışmada, DMÖ ile AGEs, dAGE, TOS, OSİ arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Bu sonuçların geçerliliği için kontrollü beslenme müdahalelerini içeren çalışmalara gereksinim vardır.