Kentsel planlama, kentsel çağın rekabetçi kent kavramsallaştırmasına uygun olarak, kenti yenilemek ya da dönüştürmek üzere yeni bir kent imajı yaratmak ya da kentin özgün dokusunu korumaya çalışan iki yaklaşımdan etkilenmektedir.  Bu çalışmanın temel sorusu, uluslararası normlara atıfla, Türkiye’de modernleşmenin planlamayı nasıl araçsallaştırdığıdır. Kentsel planlama disiplininin İstanbul'daki yıkım / yeniden yapılanma temel çelişkileri ile tanımlanacak olan bu süreç, ilgili uluslararası sözleşmeler kapsamında değerlendirilmiştir. Planlama yaklaşımının sürdürülebilir bir koruma anlayışından yoksun olduğu görülmektedir. Kentsel çağın saldırgan ekonomik, siyasi ve kültürel araçları karşısında İstanbul’un tarihi ve kültürel mirasının uluslararası normlara uygun bir biçimde korunması tehdit altındadır.  Urban planning is influenced by two approaches, one of which attempts to create a new urban image, to renew or transform the city in accordance with the competitive city conceptualization of the urban age, and the other which tries to protect the city’s original structure. The basic question of this study is how planning has been instrumentalized by modernization of Turkey with special reference to international standards. This process, which will be defined through the basic paradox of urban planning discipline in terms of destruction/reconstruction on Istanbul case, is evaluated within the scope of relevant international conventions. The planning approach seems to lack a sustainable understanding of conservation. The protection of Istanbul's historical and cultural heritage in accordance with international norms is threatened by the aggressive economic, political and cultural tools of the urban age.