Do prvih dodira lokalnog stanovništva s njemačkim jezikom, društvom i kulturom dolazi u Varaždinu već u srednjem vijeku zbog naseljavanja kraljevskih gostiju tzv. hospitesa, uglavnom iz njemačkog govornog područja. Daljnje naseljavanje Nijemaca, a time i preuzimanje njihova jezika i društveno-kulturoloških civilizacijskih stečevina, nastupa za vrijeme formiranja Vojne krajine. Vojnički i politički položaj za vrijeme Vojne krajine značio je za Varaždin prolaz njemačke i austrijske vojske, kao i doseljavanje njihovih oficira i administrativnih činovnika koji vode glavnu riječ u gradu i često zagorčavaju život lokalnom stanovništvu. U XIX. st. u Varaždinu se svi ugledniji građani, činovnici i aristokrati uglavnom služe njemačkim jezikom. U sklopu Habsburške Monarhije veze između Varaždinaca i Nijemaca se intenziviraju, dok u vremenu germanizacije i Bachova apsolutizma, Varaždin postaje pravi njemački grad u kojem se svi građani služe njemačkim kao službenim jezikom. Tek početkom I. svjetskog rata građani Varaždina više ne nalaze uzor u svemu što dolazi iz njemačkog govornog područja te se bilježi negativni trend opadanja broja stanovnika koji znaju i uče njemački jezik.